Bölüm 15

197 12 14
                                    

voldemort: beni hatırlamana sevindim küçük en son seni gördüğümde kaç yaşındaydın 11 mi

ihrenç bir şekilde güldüğünde onu havaya kaldırdım. ama...ama bu benim isteğim dışında oluyordu şu an bedenimi kontrol edemiyordum, sonra bir anda kafamın içinde annemin sesini duydum.

Anna: hadi şu sürtüğün işini bitirelim!

kafamı evet anlamında serteçe salladığım anda bedenimin kontrolü bana geçmişti anında elimi havaya kalıdırp ona doğru tutum havadaydı ve... ve bende havadaydım neredeyse ruh emicilerin olduğu yere gelmiştik. orda durduğumuzda voldemort bana yapma anlamında kafasını sallıyordu ama umrumda değildi çünkü o benim yaşam sevincimi elimden almıştı ve ben ona bunun ii katını yapmaya yemin etmiştim...

evet belki onu hemen öldürmicektim çünkü acı çekmesini istiyordum ama nasıl yapıcağımı bilimiyordum.

elimi her sıktığımda nefesi daha da çok kesiliyordu... acı çekiyordu buda tam benim istediğim şeydi. sonunda elimi yumruk yaptığımda onunla beraber yere düştüm. o sert bir şekilde yere çarperken ben yavaşça inmiştim. bir anda nefes almaya başladığında üstüne doğru yavaş yavaş ilerlemeye başladım onu bu sefer gerçekten de öldürücektim iki elimi de kaldırıp kafasını bedeninde ayırıcakken draconun sesini duydum. sanırım harry e sesleniyordu. a-ama o ölmemişmiydi?

draco harrye asayı attıktan sonra harry kaçmaya başladı. voldemortta onun peşinden koşmaya başlayınca onu tutum. ve yavaş yavaş yanına ilerlemeye başladım. onu duvara kıstırdığımda haraket edemiyordu. tam o sırada harry asayı voldemort un boynuna doğru tutu. ona bakarak gülümsediğimde o sadece voldemorta odaklanmıştı o kadar sinirliy di ki ama haklıydı annesini ve babasını elinden alan kişi tam karşısında duruyordu.

Lia: seni çok özliycem be burunsuz

diyip elimi yavaş yavaş kapatmaya başladım acı çekiyordu ve acı çekmesi çok hoşuma gidiyordu.
tam o sırada harry tek bir şey söyledi

harry: adrakadabra...

ve o öldü lord voldemort öldü.
bunun sevinciyle harryle kahkaha atmaya başladık birbirimize o kadar sıkı sarıldıkki ve o kadar mutluydukki anlatamam...
ayrıldığımızda birbirimize bakıp gülümsedik.

harry: lora... bana bir daha asla bunu yapma tamammı

onaylar bir şekilde başımı salladığımda gözünden bir damla yaş aktığını gördüm. ona tekrar sarıldığımda titrediğini fark ettim. bir kaç saniye sonra büyük bir alkış patladığında Albus Dumbledore sırıtarak bize doğru yürümeye başladı

dumbledore: ah... çocuklar büyük bir iş başardınız sizi tebrik ederim. bizi bu baş belalarından kurtardınız...

Lia: merak etmeyin profesör bu aptal burunsuz dan daha güçlü biri olsaydı onu da mahvederdim...

dumbledore sırıttığında bizde ona karşı sırıtıyorduk.

dumbledore: o zaman bir parti vermeye ne dersiniz?

bize göz kırptığında onaylar şekilde başımızı salladık.

dumbledore: peki o zmn bunu ortak salonda duyuralım. HERKKES YARIM SAAT SONRA ORTAK SALONDA BEKLENİYOR.

dedikten sonra gözden kayboldu herkes yavaş yavaş dağalmaya başladığında hermonie,ron,draco,pansy ve blaise yanımıza doğru gelmeye başladı.

pansy: kızım o neydi öyle ya?

Lia:e bizdede var bir şeyler.

blaise: o belli zaaten

hafif sırıttığında draconun hem mutlu hemde mutsuz olduğunu gördüm şu an onunla pek konuşamıyordum ama odaya gittiğimizde onunla istemediği kadar konuşucaktım.
tam altın üçlüye döndüğüm sırada ronun bana göz ucuyla baktığını gördüm. b-bir dakika o bana tirip mi atıyordu? 

anında bir kahkaha patlattığımda ronun gayet ciddi olduğunu fark edince sustum.

Lia: hadi ama ron bunu kimseye söyleyemezdim ben gerçekten üzgünüm

Ron: yani ben senin göznde hiç kimseyim öylemi lia?

Lia: ya hayır ne alakası var bir dinlesen-

Ron: YA DAHA NEYİ DİNLEMEMİ BEKİLYORSUN! HİÇ Mİ ÜZÜLMEDİN HALİMİZE HİÇ Mİ UMURSAMADIN BİZİ! SEN BİZİM YANIMIZDA GÜLE OYNAYA GEZERKEN BİZ PERİŞAN HAKDEYDİK VE SEN BUNU UMURSAMADIN!...senin hiçmi vicdanın yoktu be çocuk...

göz yaşlarımı tutmakta zorlanırken ron gitti. ama haklıydı onların ne halde olduğunu görmüştüm ve onlara hiç bir şey söylememiştim...
ronun arkasından diz çöküp ağlamaya başladığımda draco hemen yanma eğilip konuşmaya başladı.

Draco: hey hey hey sakin ol. hem akşam parti var.

Lia: hayla aklın eğelence de mi?

Draco: hayır tabikide ama sninde aklına bir şey gelmiyormu?

anında ağlayan yüzüm sırıttığında aklına gelen şeyi anladım.

Lia: tabi ya ben bunu nasıl düşünemedim.

Eski dostluk [Draco Malfoy İle Hayal Et]Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin