Eski dostluk [Draco Malfoy İle Hayal Et]

Bölüm 21

draco: lia? LİAAA?!?!?
lia: hı? ay pardon dalmışım...
draco: neye?
lia: altındaki pantolona...
draco: nesi var- 

draco altındakine bakıp sırıttığında kafasını kaldırdı ve beni kendine çekip sarıldı. aynı o gün ki gibi çekmişti beni tek fark benim elimde pantolon yoktu...

draco: demek hatırlıyosunuz hanımefendi
lia: hiç aklımdan çıkmadıkı beyfendi

dediğimde dudaklarımızı buluşturdu. eli belime dudakları boynuma indiğinde işlerin arsızlaşıcağını fark edip durdurdum onu.

lia: bay malfoy unutmayın içimde küçük bir malfoy daha var
draco: ahh 9 ay... ama bunun bedeli ödenicek biliyosun demi?
lia: küçük malfoy doğduktan sonra?..  eğer hayla yaşıyor olursam-
draco. hey! hey hey heey ölümlü konuşmuyoruz bayan malfoy
lia: pekala sustum.
draco: kahvaltı?
lia: önce tişörtmü giysen malfoy?
draco: a- doğru

draco dolabı açıp üstüne beyaz bir tişört geçirdi. çok aç değildim ama aşağı inmek istiyordum harry i ron u ve ilginç tarafı hermonie yi görmek istiyordum...

draco: hadi.

dracoyla aşağı indiğimizde herkesin gözü bendeydi. daha doğrusu karnıma bakıyordu.
yerimize gittiğimizde blaze gelip sandalyemi oturmam için çekti.

blaze: yengem... BUYURSUNLAR!

blaze teşekkür edip oturduğumda bir bokluk olduğunu fark etmiştim çünkü blaze heycecandan titriyor pansy sırıtıp duruyordu.

lia: hadi ne karın ağırınız varsa söyleyin salak salak sırıtmaynı aaaa!
draco: harbi ya şu tiplere bak. ha BEKLEYİN FOTOĞRAFINIZI ÇEKMEM LAZIM!

draconun sözüyle aynı anda bağırarak konuşmaları bir oldu.

pansy: BİZ ÇIKIYORUZ
blaze: BİZ ÇIKIYORUZ

gözlerimiz fal taşı gibi açılmış bir şekilde birbirimize baktık dracoyla. çok fazla bağırdıkları için neredeyse bütün salon duymuştu çıktıklar ını.

draco: NE
lia: NE

aynı anda konuştuğumuzda pansy blaze e yavaşça vurup kızıyordu.

pansy: ben sana dedim o kadar bağırmayalım diye! baksana bütün herkes duydu!!

pansy nin cümlesi biter bitmez arkamdan bir ses duydum. hermonie ve ron el ele tutuşuyordu.

hermonie: BİZDE ÇIKIYORUZ

ron sadece susmuş boş gözlerle etrafı izliyordu. en sonunda gözlerimiz buluştuğunda deli gibi sırıtıyordum o da kendini gülmemek için zor tutuyordu...

8 ay sonra///

artık bebeğimiz 8 aylık olmuş karnım burnuma gelmişti bile. içki içmeyi özlemiştim koca 8 aydır içki içemiyordum ve draco beni sinir etmek için inadına bira içip duruyordu...
bunları düşünürken karnıma giren sancıyla duraksadım. Derin nefesler alıp veriyordum doğuma daha 1 ay olduğu için bunun geçici bir sancı olacağını düşünerek kendimi sakinleştirmeye çalıştım fakat sancı şiddettini git gide arttırmaya başladı
Ben nefes alıp vermeye devam ettikçe sancı şiddetini artırıyordu
Ayağı kalktım ve zar zor kapının kulbunu tutmayı başardım fakat işler umduğum gibi gitmedi...

Suyum geldi...

Sancım artık dayanılmaz bir hal almıştı sakin kalmaya çalışıyordum ama çok zordu dayanamıyordum

Lia:DRACO!!!

Kalan son gücümle çığlığı bastım ve kendimi yavaşça duvara yaslayarak yere bıraktım. Hızla nefes alıp veriyordum ama hiçbir işe yaramıyordu ben yerde kıvranırken kapı hızla açıldı ve içeri Harry girdi.

Harry: lia?!

Bana endişeyle bakan harriye gözlerimle yardım çığlıkları atıyordum gözleri endişeyle beni izledi bir süre sonra yerdeki ıslaklığı fark etti

Harry: suyun...
Lia: daha çok erken

Hiç bir şey demiyo endişeyle yüzüme bakıyordu bir kaç saniye sonra yüzünü iki tarafa salladı ve kendine gelip hızla bizi bir hastaneye cisimledi eve hastane diyorum çünkü muggle dünyasına cisimlemişti bizi.

Harry: o normal olucak.

Sadece afallamış bir şeklide yüzüne bakıyordum hastanenin kapısından içeri girdiğimizde herkes bana ve harrye bakıyordu hızla etrafımıza doktorlar toplandı ve beni sedyeye yatırıp doğumhaneye götürdüler tabiki sonrasını hatırlamıyorum...
.

.

.

.

.

.

Gözlerimi araladığımda draconun gözlerimin en derinine baktığını fark ettim. Kötü bir şey olmuştu

Lia: ne oldu
Draco: bir oğlumuz oldu
Lia:iyimi
Draco:iyi

Sonrasında hiç konuşmadık. Sadece birbirimize baktık susarak konuştuk adeta.
Yaklaşık 2 saat sonra içeri benim turuncu kafa endişeyle girdi

Ron:LİA!
Lia:RON!
Ron:YAŞIYOMUSUN
Lia:YOK ÖLDÜM SEN
Ron:HE İYİ DOĞURDUNMU
Lia:DOĞURMUŞUM
Ron: NERDE
Lia:BİLMİYOM
Harry: NE BAĞRIYONUZ SALAKLAR
Ron:NE BİLİYİM BEN NİYE BAĞRIYON LAN
Lia:SEN BAŞLATTIN
Draco:SUSUN!

Draco hepimizden gür bir sesle bağırdığında üçümüzde susmuştuk. Cidden bu çocuğun psikolojik sorunları vardı.

Lia:olum ne bağrıyon ya
Ron:heycan yaptım galiba
Lia: heycanını
Blaze:eee adı ne olcak

Kapının eşiğinden pansyle kafasını çıkartmış 32 diş sırıtarak bize bakan blaze e baktım.

Lia:hiç düşünmedim ki
Ron:tabikide en sevdiği dayısının yani benim adım.
Lia:haha komik şey seni
Ron:öyle olsun lia alındım. Gücendim.
Lia: Thomas.
Draco: ne?

Herkes bana döndüğünde ne dediğimi anlamamış gibi bana bakıyorlardı.

Lia: adı. Thomas malfoy.
Harry: Lia
Lia: bu konu tartışmaya kapalı pottah

Hiç bir şey diyemedi. Diyemezdi de zaaten. O adam büyümüştü beni ve sıra bendeydi onun kanından tıpkı onun gibi bir çocuk yetiştiricektim o bunu hak ediyordu eğer benim oğlumsa dedesine benziycekti Harry bunu ne kadar istemese de ben yapıcaktım.