Beni unutmuş olmalıydı bir tane mektup bile yazmamıştı.Yaşadığımız şeylerin üstünden 1 ay falan geçmişti,onu beklemeli miyim?,bilmiyorum ama umudumu yitirmeye başladım.Bende tek bir fotoğrafı bile yoktu,sadece hafızamdakilerle yetiniyordum,uzak kalınca bir kişiye daha çok bağlamıyormuşsun bunu daha yeni öğrendim.Babama gelirsek,o artık bana eskisi kadar kötü davranmıyor diyebilirim,çünkü haftada sadece 2,3 kere görüşüyoruz,bunun nedeni babamın işleri fazlasıyla yoğun bu beni sevindiriyor,onu görmüyorum.Annem onu özlesede bana belli ettirmemeye çalışıyor,çünkü zaten yeterince üzüldüğümü söylüyor.Okula gelirsek,artık dersleri birazda olsa sevmeye başladım hatta en sevdiğim ders matematik,çünkü kafa yormak hoşuma gidiyor.Pansy ile daha çok eğleniyoruz ve vakit geçiriyoruz,bu hem onu hemde beni biraz mutlu ediyor.Adelina burdan gittikten iki gün sonra harry,hermione ve ron yanıma gelip onunla konuşup konuşmadığımı sordular,onlara muggle dünyasındaki evine gittiğini söyledim.Ron sinirini benden çıkardı,ve dediki
"bugüne kadar gitmek aklında bile değildi sana aşık olduğundan beri çok değişti.Onun burdan gitmesinin sebebi sensin"
dedi.Kendimi tutamayıp sinirle yüzüne yumruk attım,sol gözü morarmıştı ve yere düşmüştü,koşarak slytherin ortak salonuna gittim orada biraz oturduktan sonra astronomi kulesine gittim.Yaşımız daha 16'ydı ama aşk konularını niye bukadar abartıyorduk bilmiyordum,aslında çevremizdeki insanlara bakılırsa bizimki abartma değildi bence ayrıca aşık olmanın yaşı yoktur.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
LABİRENT||DRACO MALFOY
Hayran Kurgu2 yıl boyunca tekrar gelmesini umdum ama o yok,o gelmicek,o beni kendi düşüncelerim ile yalnız bıraktı,o bensiz daha mutlu~Draco Lucius Malfoy
