*Texting*
❝Özlemesem gelir miydim?" diye fısıldadım yüzüne doğru. Gözleri hafifçe kapandı.
"Daha önce neden gelmedin?"
"Gelemedim."
"Gelseydin."
"Gelseydim kapın bana açık olur muydu?" dedim korkarak. Gözleri hafifçe aralandı.
"Gelseydin kapımın san...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Çok gerginim." dedi Aksel başını elleri arasına alırken. Dersten sonra Pınar yine kütüphane için görevliydi ama bu sefer Altuğ yoktu. Öğretmen yalnızca Pınara söylemişti. Bizde Pınarı tek bırakmamak amacıyla dersleri gözden geçiririz diyerek gelmiştik. Akselse az kalsın sınav yüzünden panik atak geçirecekti.
"Oğlum bi sakin ol ya. Bu gerginlikle hiç halledemeyeceksin ha." dedi Ekin çatık kaşlarıyla.
"Senin için kolay. Baban şirkette boş yer ayırttı bile." Ekin yamuk gülümsemesiyle tek kolunu sandalyesinin sırtına yasladı. "Bazılarımız şanslı doğuyor kardeşim. Yapacak bir şey yok." Ekin gülerek başını iki yana salladı.
"Tamam, sakinim ve yapabilirim."
"Tabii yaparsın atom karınca. Hadi göreyim seni." Ekin 'Ege Fitness'ten hallice son motivasyon konuşmasını yapıp sabahtan beri yaptığı tek işe geri döndü. Kalem çevirmek. Pınar hala rafları düzenliyor bense önümdeki matematik sorularıyla cebelleşiyordum. Eşit ağırlıktım ama sayısalım biraz zayıftı. Özellikle matematik sorusu görünce cinlerim tepeme çıkıyordu.
"Of!" Rafların arasından Pınarın sesi duyulduğunda ayağa kalkarak yanına geçtim. "Noldu hayatım?"
"Of Ahenk canım çıktı sabahtan beridir." dedi ağlamaklı bir sesle.
"E yardım edeyim istersen."
"Ya olur mu öyle şey hiç? Sizi buraya sürüklediğim yetmiyormuş gibi birde dersten ayırıp yardım mı edeceksiniz?"
"O nasıl laf balım ya? Bak ben şimdi sana hemen bir yardım ederim çabucak bitiririz buraları." Ben tam işe koyulacakken kütüphanenin kapısı açıldı. Başımı rafın kenarından çıkararak kapıya doğru baktım. Kaşlarım yavaşça havalanırken kapıda Altuğu ve arkadaşlarını görmeyi beklemiyordum. Emirle Altuğ bir şey tartışarak içeri giriyorlardı. Kaya ellerini arkada birleştirmiş onları dinliyordu. Benim onlara baktığımı gördüğünde dirseğilye Altuğu uyardı. Altuğ beni gördüğünde hızla susup elini saçına götürmüştü.
Diğerlerine hiç bir şey söylemeden rafların arasına daldığında ağzım açık elim havada kalmıştım. Kaşlarım havalandığında dudaklarımı 'vay be' der gibi büktüm. Kayayla Emir de ortada kalmışlardı.
