Dünya aslında çok adaletlidir,insanlar canidir.Dünya bize hayatımızda hiç görmeyeceğimiz şeyler sunar,Dünya umut besler,Dünya aslında o kadar berraktır ki sadece doğal güzellikleriyle bile içinizdeki o yanmayı söndürebilir.
İnsanlar herşeyi berbat ederler aslında,daha doğrusu herkes,bi köpek bile.Eskiden ayıplardım.Bu hayvanlar niye sokakları pisletiyo hiçtiyse çöpün yanına koysalar diyodum.Fakat bizim şuan sokakta ayıpladığımız hayvanlardan farkımız ne?
Bize bu kadar akılalmaz,başdöndüren güzellikleri barındıran bu Dünyaya neden kötü davranıyoruz?Bu açgözlülüğümüz,kibirimiz,hırslarımız ne zaman dinecek?Tahmin edilmesi elbette zor değil sonuçta hemen kendinizi savunursunuz,kimse görmedikçe sorun yok.Diyip geçiştirirsiniz.
İşte siz busunuz,daha kendinize bile yalan söyleyen insanlara neden güveniyim?Neden kendimi size emanet edeyim?
İnsan barışları ilen alakalı posterler hazırlasam yırtıp,kağıttan uçak yaparsınız,yada üstüne birşeyler karalar kestirip atarsınız.Oksijenini sağlayan tek şeyi bu kadar kolay biçimde kestirip atamazsınız.Bunu yapmak bencilliktir.
12 yaşındaydım o zamanlar ve bir kampanya düzenlemiştim çevredostu ilen alakalıydı.Meşhur kızlar durmadan bi obezden bu beklenir derlerdi.Şimdi daha iyi anlıyorum hepimiz küçük olabilirdik o zamanlar fakat aklımız yerindeydi ordaki tek amaçları insan zorbalamak ve okulun kıymetlilerinden olmaktı.
Kendimizi bile satıcak duruma düştük artık.Bu zamanları bile özleyeceğimi hissediyorum.Sahi o insanların kafayapısını çok merak ediyorum.Ekmeği 5 lira yaparsak belki lüks içinde yasayabiliriz,belki bi sigara param çıkar diye kendilerini avutuyorlar.
Esnaflara asla kızmıyorum hatta onlara acıyorum.Aldıkları kilo başına un 100 liradan aşşağı değil,fakat lafı yiyen onlar.İşte bizim adalet duygumuz bu.Ağzımızdan çıkan 5 kelimenin 5'i de boş.Laf ebeliği yapmakta en başarılı insanlarız.
Hayatın her köşesindede böyleyiz.Aslında dünyanın en başarılı insanlarız.Olumsuzluklar bizim için çocuk oyuncağı fakat olumlu düşünceler bizim için imkansınız üstündeydi.Aslında tam tersi olumlu düşüncüler dünyada gördüğümüz en basit şey.
Sahi zorbalıklar,adam öldürme,hırsızlık,argo kelimeler kullanmak,madde bağımlısı,alkol,sigara tüketimi,ekonomi,siyaset,ticaret,eğitim,askerlik,mesleklerimiz,para,işsizliklik,tecavüz gibi birsürü sorunumuz var fakat bu duruma sadece birkaç ses çıkaranla olucak birşey mi?Özellikle gençler onlar herseyin farkında,bazılarının gözüne perde inse bile er geç anlıcaklar.Gencler acık giyiniyolar,gençler sigara tüketir,gençler kahve içer,gençler arkadaslarıyla takılır,gençler küfür eder,gençler akılsız,gençler daha bu işi anlayamaz,gençler aşık olur,gençler eğlenir,gençler orasını burasını deldirir,gençler duygusuz,gençler azgın,gençler para düşkünü,gençler ekonomiye laf eder dışarda yemek yer kıyafet alır,gençler saygısız.
Hayır. Yanlış biliyorsunuz,açın kulaklarınızı ve beni iyi dinleyin gençler sizden daha tecrübeliler.Çünkü siz hiç özgür çocuklar olarak yetişmediniz.Biz bu zor şartlar altında eğlenmeyi biliyoruz,mutlu olmayı biliyoruz.Sizin istediğiniz tek şey neslininizin devam etmesi ve korku içinde yaşamamız.Birçoğunuzda şuan bunu çocuklarınıza harfi harfine uyguluyorsunuz.
Ben Marin her zaman hak arayan ve herseye realist düşünce tarzıyla bakan o kız.Aslında benim gibiler çok sadece dile getirmeye zahmet etmiyorlar.Son derece aile terbiyesi alan o kızım.17 yıllık hayatımda bana en iyi sekilde terbiye verip,yetiştirdiler.Asla şımarık bir çocuk olmadım,her zaman bi durusum vardı.Yeri geldiğinde hayır demeyi öğrendim.İçim dışım aynıydı ve bundan asla gocunmadım.
İtiraf etmeliyimki ilkokulda neredeyse hiç arkadasım yoktu fakat ortaokulda dıs görünüsüm yüzünden komik bi kız olmaya çalışıyodum vede öyleydim.Herkesi güldürmeyi iyi bilirdim ama sonra annemin bana,kendini beğendirmeye çalışma bırak onlar seni nasıl biliyolarsa öyle bilsinler,sen her zaman bizim en kıymetli varlığımız olucaksın.Dediğinde hayatımın en değerli sözü diye düşündüm ve hala öyle.
Yüksek puanlı Bir Anadolu Lisesine girdim.Hocaların çoğu ileri yastaydı fakat ilgili öğretmenlerdi.Bazıları ne kadar kaçık olsalarda hocalırımın arasında ayrım yapmam,yapamam,hiçbirine zorum yoktu.Arkadaşlara gelecek olursak sınıfta bazen konuştuğum tatlı bi kız vardı.Gelişi güzel tatlı demiyorum,gerçekten iyi kalpli,aktif,ve olumlu bi kızdı.
Onun dışında okulla pek aram yoktur.Derslerlede.Ama hiç bi zaman ders kaynatmazdım veya saygısızlık yapıp uyuma kalkışmazdım.Sonuçta hocalar benim(bizim)için dil döküyodu orada.Dinler gibi yapardım aklıma takılan bi nokta olursa sorardım,onun dışında asla ders çalışıp uğraşmazdım.Fakat ders içi etkinliklerim hep 100 oludu bazen doksan civarı olurdu.Bazı hocalar kıyamayıp sınav notumu yükseltirdi.
Tenefüste ya insanları izler yada kitap okurdum.Günler böyle geçerken 11.Sınıfın ortalarında üniversite konuları açılınca artık zamanı geldi diyip çalışmaya başlamıştım.Hocalarım şuanlık gayet ümitliydi benden.Fakat ben ümitli değildim.
Sınava 4 ay kalmıstı ve ben gerçekten stres olmaya başlamıştım.O yüzden sürekli annemden motivasyon alıyodum.Deneme sonuçlarım fena değildi en azından ilk 6000 e giriyodum.Bu sınavı kazanacaktım ama bunu sadece kendim için değilde annemi gururlandırmak içinde bu sınavı kazanmayı istiyordum.
Kazanmak istediğim bölümü kimseye söylemedim,aileme bile.Eğer olurda başaramazsam ayıplanmak istemiyordum çünkü.Ailem tabiki beni ayıplamazlardı biliyorum ama hayal kırıklığına uğramalarını istemezdim.
Sabah annem bana herzamankinden klasik bir kahvaltı hazırlamıştı.Annem 2 yıl önce emekli olmuştu.Artık sadece babam çalışıyodu.Aslında işime gelmiş oldu hem kahvaltı derdiyle uğraşmıycaktım hemde annemi daha fazla görecektim.
Yemeği yavaş yerdim üstelik annemle konuşup mutfağı toplayınca 1 buçuk saat su gibi akıp gitti.Üstümü önceden giyindiğim için hızlıca odama koşup çantamı aldım.Mutfağa geri gelip termosuma nescafe koyup çayın altındaki sıcak suyu termosa boşalttım.Kapağını sıkı sıkı kapattıktan sonra evden çıktım.
MERHABAAALARRRR!!!!Bu benim ilk kitabım olucak ilk bölümleri sıkıcı gelebilir bunun için üzgünüm,fakat kitabın asıl konusuna henüz geçmedim.
Şuan basit bir genç hikayesi gibi gelebilir fakat ileriki bölümlerde gerçekten şaşırtıcı şeyler olucak.
Umarım beğenirsiniz,dediğim gibi ilk kurgum o yüzden yazım hatalarım illaki olucaktır.
Vote atarsanız beni mutlu edersenizzzz.
(DİPNOT:İZİNSİZ HİKAYEMİN AYNISINI KULLANMAYA ÇALIŞMAYIN LÜTFEN)
