Overbearing 솝 Sope

12''

3000 kelimeye kısa diyen eleman için uzun birşeyler yazmaya çalıştım. qmsçmaçsöaç <3

Hoseok

Okuldan sonra Taehyung evime gelmişti, hala özür diliyor ve Yoongi'nin neden böyle yaptığını anlamadığını söylüyordu.

-"Sorun değil Taehyung. Senin kötü bişey yapmak istemediğini biliyorum ayrıca Yoongi'yi de biliyorum. Benden özür dilemesini beklemek saçmaydı."

Tuttuğu elimi çektim ve ona sarıldım. Kendini suçlamasını istemiyordum. "Hadi bizimkilere haber ver sahile inelim, otururuz bir yerde yemek yeriz, gezeriz. Hem moralimizde yerine gelir." Siyah saçlarını öptüm. Taehyung teması pek sevmesede saçının öpülmesinin onu rahatlattığını biliyordum.

Hepsi dışardan sert gözüksede çok duygusal ve naif insanlardı.

Taehyung hala kollarımın arasındayken başını salladı ve büzülmüş dudakları ile geri çekildi.

O telefonla konuşurken ben içeri üstümü değiştirmeye gittim. Odamdaki boy aynasından kendimi süzerken ne kadar da bakımsız olduğumu fark ettim. Saçım darmadağın, yüzüm solmuş ve yine kilo vermiştim. Gözlüğümü düzelttim.

Sonrada sürgülü dolap kapağını açıp ne giysem diye düşünürken en altta gözüme çarpan kutuyla aşağı eğildim. "Bunu buraya ne ara koymuşum ya."

Aniden içeri dalan Taehyung'la odak noktam o oldu. "Jimin yanımıza gelecek diğerleri ile de sahilde buluşacağız. Hadi hemen hazırlanalım, umarım dolabında benim içinde birşeyler vardı Hobi~" sevimli bir şekilde söylediği şeyle güldüm.

Çömeldiğim yerden çoktan kalkmış Taehyung'un da kıyafet seçmesi için sağa kayarak sol yanımda ona yer açmıştım.

-"Bol şeyler şu rafta." İşaret parmağımı uzattığım tarafa doğru baktı, katlı tişörtleri karıştırıp birşeyler ararken bende kendim için bir kısa kollu ve ince bir eşofman çıkarttım. Bugün hava sıcaktı.

-"Hoseok. Bişey konuşabilir miyiz?"

-"Tabi ki. Ne oldu?"

Kolumdan tutup beni çekti ve ikimizde, iki kişilik büyük, tatlı olduğunu düşündüğüm açık sarı örtülü yatağın ucuna oturduk.

-"Hastane olaylarından dolayı konuyu açmamaya karar verdik diğerleri bunu konuştuğumu duyarsa bana kızabilir ama sormazsam içim rahat etmeyecek, aramızda kalsın lütfen. Neden kendine zarar veriyorsun? Seni böyle görmek canımı acıtıyor."

Böyle birşey demesini beklemiyordum.

-"Bunu öğrendikten sonra kendimi sana karşı çok yetersiz ve eksik hissettim."

-"Taehyung, üzülme." elim elini bulurken kafasını kaldırdı. "Seninle alakası yok. Sen harika bir arkadaşsın. Gerçekten. Eğer siz olmasaydınız hayatta kalma nedenim bile olmazdı ve tek bir dakika dahi düşünmeden herşeyime son verirdim."

-"Sakın! Öyle şeyler aklından bile geçmesin."

-"Yanımda sen olduğun sürece mutluyum ve öyle birşey düşünmüyorum." gülümsedim.

-"Neyse diğer konuya yani sorduğun soruya gelecek olursak, o eski bişeydi. Bir kaç ay önce delirmenin eşiğinde olduğum zaman düşünmeden hareket etmemin sonucuydu. O dönemler biliyorsun Chris ve Yoongi beni hayattan bezdirmişlerdi." hafifçe kıkırdadım. "Ama bak şimdi ise anlatırken bile gülüyorum."

-"Yoongi için değmez. Biliyorum Yoongi cidden şerefsiz biri ve sana da çok zararı dokundu ama bundan sonra böyle bir şey yapmasına izin vermeyeceğim. Kuzeni olmama rağmen bana bile berbat davranıyor. Onun kalbi kirli. Sen ise onun tam tersisin. Bu zamana kadar böyle güçlü kalmayı başardıysan bundan sonrada öyle yapabilirsin. Eskiyi düşünsene bi, o eski Hoseok'u, o küçük Hoseok seni böyle görseydi cidden kahrolurdu." sonra hafifçe kendine güldü.