Geçmişte ortaya çıkmış olan bir katilin kim olduğunu bulmak için katilin tekrar ortaya çıkacağı günü bekleyen Dedektif Helen Sancar için her şey çok zordur.
Çünkü katil yıllar sonra tekrar ortaya çıkmış ve bu sefer Helen'in peşindedir.
...
KİTABIMIN...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
2.Kısım
Çocukken hiç arkadaşım olmamıştı.
Bu durum beni üzmezdi ama kederlendirirdi.Tamam! Biraz üzülüyor olabilirdim ama hep Lina vardı yanımda.
O beni hiç bırakmamıştı. İşte bu yüzden bende onu yarı yolda bırakmayacaktım.
O gün onu bırakmayacağını dair söz vermiştim.Ve bu benim tuttuğum ilk ve son sözdü.
Alya'nın bağırmasıyla güldüm.Bazençok gıcık oluyordu.Bu hâli galiba yine de iyiydi.
Bakın yine de iyiydi diyorum.
Hepsi benden ayrıldığında rahat bir nefes aldığımı sanıyordum ama Lina, bakışlarını yüzüme dikince rahat bir nefes alamayacağımı anladım.
"İnsan bir arar, değil mi?" dedi usluca tek kaşını kaldırırken."Yemin ederim orada ne yapıp ettiğini bulmak için Hacker bile tuttum. Ama bir şey çıkmadı."
Ciddi misin? dercesine kaşlarımı kaldırdığımda hiç te dalga geçiyor gibi görünmüyordu.Ona nasıl baktım bilmiyordum ama, "Ciddiyim," dedi.
Ayla da başıyla bunu gerçekten yaptığını başıyla sallayarak onayladı. Bakışlarım Ezgi'ye döndüğünde çok dalgın olduğunu gördüm."Onun neyi var?" diye sordum kısık bir sesle.
Alya başını bilmiyorum der gibi salladı."Bu sıralar çok dalgın," dedi Lina."Zaten çok konuşmuyor.Bir şey anlat desem anlatmaz.Kendi haline mi bıraksak?"
Onu kendi haline bırakmak işleri daha da kötüye götürürdü."Onu kendi haline bıraktığımızı bir düşün," diye fısıldadım.Muhtemelen delirirdi.
"Delirir be bu," dedi Alya benim sesli bir şekilde söylemediğim fikrime katılarak."Onu yalnız bırakmayalım en iyisi."
"Tamam o zaman," dedi Lina."Kim konuşmaya çalışacak."
Bunu benim yapacağımı bildikleri için gözleri zaten üzerimdeydi, bir de utanmadan soruyorlardı.
"Ben konuşurum aman , size bir şey olmasın!" dedim öfkeyle.Ardından Ezgi'nin yanına gittim.
"Ezgi," dediğimde duymadı.Kolumla onu dürttüğümde irkildi ve bana döndü."Ne cin gibi geliyorsun kızım!" dedi ödü kopmuş bir şekilde.
