İstanbul Beyfendisi

29.Bölüm

Kitap okumaya dalmıştım resmen, kaç saatir okuduğumu bilmiyordum ama çok sarıyordu resmen.Telefonumun çalması ile kitaptan kafamı kaldırmam resmen bir olmuştu.
Telefonu bulamıyordum,en son yatağın altına baktım ve ordaydı.Arayan ışıktı bu saate neden arıyordu ki?

-Alo

+Efendim birşey mi oldu?

-Ya Asena yardım et lütfen

+Noldu ışık ne konuda yardım ediyim

-Ya benim sevgilim vardı ya

+Ee

-Bu beni aldatmış

+NE!

Ne dememle ayağa kalkmam bir olmuştu, nasıl ışığı aldata biliyordu ya ağzım açık kalmıştı resmen.Işık ağlamıyordu ama birşey desem ağlayacak tonda bir sesi vardı,ne diyeceğimi bilememiştim resmen, ağzım açık kalmış ışığı dinliyordum.Anlamamış şekilde tepkiler veriyordum,ışıkta oğuza sövüp duruyordu.

-Ya kızım bu nasıl bir şerefsiz ya

+Sen bence şaka yapıyorsun bana

+Açıkcası inanasım hiç gelmedi

+Şaka yapıyorsan lütfen son olsun

-Keşke şaka olsa

-Hemde kim kaşarla aldatmış biliyormusun

+Kaşar dediğine göre tanıyorum herhalde

-KARDELEN

+NE DİYORSUN SEN

-Ya kızım ciddiyim ya

-Yemin ederim kafayı yidim

-O kızın saçını başını yolamadım zaten yolcam yakında

-Senin gibi işten atılcam en sonunda ya

+Sakın öyle birşey yapma

+Deli gibi durma kızım

+İntikamını alırız biz o kızdan bekle sen

Dedim ve ışığın konuşmasına fırsat tanımadan evden çıktım, kız en son korkudan evinden taşınmıştı,ee bi zahmet taşın zaten.Üstüme çıkmadan bir hırka aldım elbise gibi duran bir tişört vardı,bide kısa bir şort evden çıkmadan annem nereye gittiğimi sormuştu.Bende baranla buluşcağımı söyleyip kapıyı kapatmıştım,baranı aramıştım ama açmamıştı.

6-7 kere aramıştım ama maalesef açan olmamıştı,annesini aramıştım annesi evden çıkarken baranın uyuduğunu söylemişti.Annesi kendi evine gittiğine göre bende baranın evine gidicektim,telefonu kapattıktan sonra baranın evine koşmaya başladım.

7-8 dk da varmıştım resmen,kapıların önüne geldiğim zaman zile basmıştım açan olmamıştı.Of larken elimi cebime atmamla baranın evinin anahtarının çıkması bir olmuştu resmen,bu bende napıyor derken baranın bana evinin anahtarını köpeğini beslemem için vermişti.Hemen anahtarı çıkardım ve kapıyı açtım,hemen papatya havlayarak yanıma gelmişti kafasını sevdikten sonra ayakkabılarımı çıkartıp baranın odasına çıkmak için merdivenlere yönelmiştim.

Baranın odasına destur diye girmiştim, kafası yerde bacakları nı açmış kollarını sallayarak yatıyordu.Bu görüntü karşısında gülmemek için dudaklarımı birbirine bastırmıştım,ama gülmüştüm maalesef.

Baran kafasını sağa sola döndürdü en son beni görünce ayağa kalktı, ayağa kalktı dediğimde kendisi yuvarlanmıştı kahka atmam artmıştı resmen.Baranın uyku sersem hâli çok tatlıydı, masasına baktığımda yemek yiyip uyuduğunu anlamıştım.

Baran yerden ayağa kalkarak önümde durdu, eğilmiş pozisyon da kafasını göğsüme yaslamıştı.Çok tatlı duruyordu resmen,elimi saçlarından arasına geçirildiğimde gözlerinin hepsini açmış bana bakıyordu.

"Noldu neden geldin birşey mi oldu güzelim."
Bunları derken yarı uykulu hâlde diyordu,bende sırıtarak kafamı salamıştım.

"Birşey sormak için gelicektim ondan."

"Tamam ben bi elimi yüzümü yıkayıp gelcem,sen bekle beni burda bir yere kıpırdama bak."

Kafamı salladıktan sonra baran yanımdan geçip gitmişti,bende bilgisayar sandalyesine oturmuştum.Baranı beklerken valorant açsamıydım acaba?

Yada boşver baran 2-3 dk ya gelirdi bende rahat rahat oynayamazdım zaten.Parmaklarımı kütletmiştim kütletirken baran içeriye girmişti, gözleri açılmış gibiydi, siyah kareli pijama ve siyah tişörtünü çıkartcağını anladığımda kafamı salladım ve arkamı döndüm.

"Tamamdır giyindim döne bilirsin."
Önüme dönünce baran  beyaz bir tişört ve siyah kot pantolon giymişti beyaz tişörtünü içine sokmuştu.

"Hmm bakıyorumda kombinimi biri çalmış galiba."

"Ee öyle olur öyle şeyler hadi anlat bakalım dinliyorum."

Baran önüme çökmüştü,bende anlatmak için sıkı bir pozisyon aldıktan sonra herşeyi anlatmıştım.Baran bu kızın derdi ne diye bir bakış atmıştı,bende bilmiyordum onu henüz bu kızın ciddi anlamda bizimle derdi neydi resmen anlamamıştım ya.

"Baran ben bu kızın saçını başını yolucam."

"Ya kızım yeter aa işten atıldın bu kız yüzünden yetmedimi ya."

"Yetmedi barancım."

"Tamam merak etme ben ada ile uğraşıcam merak etme sen tamamı."

Kafamı evet anlamında salamıştım,telefonumu açtım arayan varmı diye kontrol etmiştim ama kimsenin aramadığını fark etmiştim.Geri telefonu cebime soktum,barana baktım baran aynada saçını düzeltiyordu.Dolabındaki ceketlerini astığı yer vardı, orayı açtı ve benim hırkama bakmıştı.

Ona benzer bir hırka bulduktan sonra,askıdan çıkardı ve üstüne geçirdi.Son olarak olmazsa olmazı kolye tabiki,kolyesini taktıktan sonra işi bitmişti.Ama onun için bitmiş gibi durmuyordu, sağına soluna bakıyordu birşey arıyordu ama ne arıyordu ki?

Birşey demek istemedim baranın bu hâlini izliyordum,baran bana baktı ve kollarına birbine bağlarken bana baktı.

"Parfümüm nerde asenacım."
Yakayı ele vermiştim,baranın parfümünü en son bize götürmüştüm bizde kalmıştı.
Barana desem nasıl karşılardı bilmiyordum ki.

"Baran şey ben on-"

Demeden lafımı kesmiş kendisi konuşmaya başlamıştı.

"Benden aldın ve odandaki masaya koydun,gelirkende onu getirmeyi unuttun dimi aşkım."

"Ya ama baran ne yapsaydım ya."

"İyi iyi tamam tamam hadi şanslı günündesin."

"Öyleyimdir."

Baran sırıtıktan sonra başka bir parfümünü alıp onu sıkmıştı,baran bana birşey dercemesine bakmıştı resmen.Ama ne diyecekti ki?
Barana dinliyorum demiştim,baran boşver demişti.Dermisin diye israr edince baran parfümümü getir 1 hafta sonra seni istemeye gelicez demişti.

Ağzım açık bir şekilde baranı dinliyordum,yanıma geldi ve iki elini yanığıma koyup anımızla anımızı birleştirmişti.
Barana ne yaptığını sorarcasına bakmıştım,baran anını çekip dudağıma bir öpücük bırakmıştı.

Resmen onun her dokunuşunda her dokunduğumda içim eriyordu resmen,gözlerıne dalıp gitmiştim.Resmen o ormanında beni kaybettirmişti.

Bu çocuk bir gün beni resmen kalpten götürcekti ama bakalım ne zaman götürecekti,orasını bilmiyorduk tabiki.