Adel"
İnsan bazen iyi olmak ister.Herkesin aklında iyi kalmak,herşeyi bilmek ama görmemek,kör olmak ister. Kim kazanmış ki ben kazanacaktım bu aciz şehri.Siz hiç insanlara göstermediğiniz bir yüzünüzden korktunuz mu? Ben korktum.Bu bölümden itibaren herşeyi adel'in(?) diğer yüzüyle okumuş olacaksın.
1 AY SONRA
"Kerem: O ne demek?
Adel: Ailem beni hayatlarından çıkarmak istiyorlar.Hiç doğmamışım gibi hiç onların çocuğu olmamışım gibi beni silip atmak istiyorlar.Nedenleri yok.Çünkü nedenleri olursa bu onlara çok mantıklı gelir
Kerem: Daha açık olur musun hiçbir şey anlamıyorum.
Adel: Benim hayatımı çok normal sanıyorsun değil mi?
Kerem: Evet başka problemlerin mi var?
Adel: Sen bana ne demiştin Her insan hata yapar. Benim sorunlarım var.Peki ben ne demiştim? Hepimizin var kerem. Hangimizin hayatı mükemmel ki?
Kerem: Ne oluyor?
Adel: 12 temmuz 2019 bu tarihi aklında tut
Kerem: Anlamadım?
Adel: Anlarsın zamanla"
-ŞUAN-
Kerem: Soruma cevap vermeyecek mişsin gibi duruyor.
Adel: Sormana gerek yoktu cevap zaten belli ben daha geç davranmış oluyorum bu durumda sadece
Kerem: Bu kadar aç olduğunu bilseydim daha erken getirirdim seni
Adel: Yalan yok çok acıktım.
Kerem: E biz buraya yemek yiyip oturmaya gelmedik ama
Adel: Biliyorum.
Kerem: Cevap bekliyordum en son senden
Adel: Ben olur demedim mi?
Kerem: Yok demedin
Adel: Artık dedim.
Kerem: Nasıl yani kabul mü?
Adel: Evet kabul
Kerem: Bu kadar erken mi ya
Adel: Sen beni yeni gördün ben seni 2019 yılından beri tanıyorum.
Kerem: Nasıl yani
Adel: Evet bu doğru.
Kerem: Anlamıyorum
Adel: O yıl hastaneye düşmüştüm o zaman seni görmüştüm sende beni gördün hatta yanımdaki yataktaydın hasta ziyaretine geliyorlardı sana bana ise kimse gelmezdi
Kerem: Hatırlamıyorum. Hani hastane
Adel: ## Şehir hastanesiydi 4.kat 1.oda o odada üç yatak vardı ilkinde ben vardım en sağda ortada olan hasta yeni ayrılmıştı sen en soldaki yataktaydın abin geliyordu sürekli iş çıkışı haftada iki gün falan annen gelirdi baban şehir dışındaydı tabi bunu annenlerden duydum.
Kerem: Nasıl ya sen oradaki hasta olsan bile bu kadar şeyi nasıl hatırlıyor olabilirsin.
Adel: Mecbur bıraktılar beni.
Kerem: Neye?
Adel: Herşeye hazır olmaya.
Kerem: Anlayamıyorum ama olsun
Adel: Kerem senden önce söylemeliyim. Ben seni uzun zamandır seviyordum ama sen başından beri bana uzaktın.İlk kazımcanla arkadaş olmamıza kızıp laf attın.Sonra victor. Para için sizinle konuştuğumu sandın.Bunu düşünmen benim gururumu kırdı açıkçası.Ben bir gecede tüm paramı kaybedip arkadaşımın evinde sabahladigim günü de iyi bilirim.İlk kazandığım parayla kız kardeşimi en iyi yerde eglendirmesini de.Kerem ister inan ister inanma istersen kalk masadan istersen otur ama gerçeği değiştiremezsin.
Kerem: Ne
Adel: Ben içimdeki şeyi sana anlattım sıra sende.
Kerem: Ben seni yaklaşık 7 aydır tanıyorum aynı hissi düşünüyoruz ikimizde.
Adel: Birgün ben burdan çok uzağa gideceğim biliyor musun
Kerem: Nereye ?
Adel: Belki sende gelirsin
Kerem: Ama nereye işte
Adel: Onu da yolda buluruz.
Kerem: Yani şuan biz neyiz
Adel: Amca oğulları
Kerem: Romantik olsan ya biraz
Adel: Pek becerikli değilimdir o yönde
Kerem: Olmaya çalış
Adel: Tamam
Kerem: Diğerlerine ne zaman söyleyelim.
Adel: Neyi
Kerem: Birlikte olduğumuzu
Adel: Odun olma canım yol üstü teklif etmişsin gibi ya
Kerem: Başka ne yapacağım ki
Adel: Önce bana sorsana
Kerem: Sordum ya işte
Adel: Onu değil
Kerem: Ha evet
Adel: Kerem annenlerin burda ne işi var sen mi çağırdın ya
Kerem: Haberim yok yemin ederim
Adel: İyi ben aradan kaçayım
Kerem: Dur bari anneme söyleseydik
Adel: Aman kalsın zamanla herşey
Hesap vermek hesap etmekten zordur.