Yunho ve Yeosang beraber Woosan'ın yaşadığı evlerine gidiyorlardı. Uzun zamandır görüşmemişlerdi ve Wooyoung'ı orada bulmak istiyorlardı.
"Wooyoung orada mıdır?"
"Bilmiyorum yeo"
"Umarım oradadır"
"ne kadar yolumuz var?"
"geldik işte"
"Unutmuşum buraları"
Yeosang önden gitti ve kapıyı çaldı Yunho ise onun arkasında etrafı inceleyerek bekliyordu.
Kapı açıldı ve ikili, küçük kıza döndü. Eunsun'un açmasını beklemiyorlardı.
"Eunsun? San amcan nerede?"
"evde ama bulamadım onu"
"Tamam geç bakalım içeri"
Yunho, Eunsun'un elini tutup içeri geçti. Yeosang ise dış kapıyı kapattı ve San'ın odasına doğru yürüdü.
San'ın kapısını açmayı denedi fakat kilitliydi.
"San"
Yeosang, küçücük çocuğu odada yalnız bıraktığı için San'a sinirlenmeye başlıyordu. hava sıcak olduğu için her odanın camı açıktı ve Eunsun yatağına çıkıp pencereden sarkabilirdi.
Düşüncesi bile korkunçtu.
Yeosang yanıt alamayınca Yunho ve Eunsun'un yanına geçti.
"Ne oldu?"
"Kapısı kilitli"
"Eunsun, amcan ne zamandır o oda da?"
"Bilmiyorum"
"Yeos seslendin mi ona?" diye sordu Yunho sakin kalmaya çalışarak.
"Evet cevap vermedi"
Yunho kafasını sallayıp Eunsun'a döndü. Aklına fikir gelmişti.
...
Eunsun'un bağırışı ve ağlamaya başlaması ile San hızlıca Wooyoung'ın üstünden kalktı.
"Ne oluyor San?"
"Bilmiyorum"
San koşarak kapının kilidini açtı ve Eunsun'un sesine doğru gitti. Arkasından ise Wooyoung geliyordu.
Woosan ikilisi Salona girdiler ve onlara şaşkınca bakan Yunho ile Yeosang'ı takmayıp Eunsun'un yanına oturdular.
"Eunsun iyi misin?"
Eunsun kafasını sallayıp gülmeye başlamıştı.
"Şaka yaptık amca!"
San sinirle koltukta oturan ikiliye döndü. "Planladınız mı bunu? bir şey oldu diye korktum"
"Çocuğu yalnız bırakmasaydınız"
"Hem kapı kilitliydi ve seslendiğimizde cevap vermemiştin. Seni odadan çıkarmanın küçük bir sebebi olmalıydı"
"Wooyoung'ı arıyorduk bize cevap vermiyordu. Sanırım işiniz vardı sizin üstünüzde bir şey yok falan"
Wooyoung, durmadan konuşan Yunho ve Yeosang'ı dinlemekten yorulmuş, üstüne bir şeyler giymek için odasına çıkmıştı.
"Wooyoung amcamın boynuna ne oldu?"
"Sinek emcüklemiş"
Yunho'nun gülerek söylediği şey ile Yeosang onun kafasına vurdu. San'da kaşlarını çatarak ona bakıyordu.
Wooyoung geldiğinde herkesin fazla sessiz durduğunu fark etti. Onları umursamadı, yanlarına oturdu.
"Aç mısınız?"
"Hayır, biz seni aramaya gelmiştik"
"Anladım"
"Gidelim mi biz? Eunsun'u da yanımıza alalım. Sizin işleriniz vardır" Yunho konuştuğunda Eunsun hızlıca ona döndü.
"Hayır! ben Wooyoung ve San amcam ile kalacağım"
"Şaka yapıyoruz minik"
"Ben minik değilim"
"öylesin"
"Değilim!"
"Tamam değilsin"
Yeosang, Yunho ve Eunsun'un küçük, tatlı tartışmasını izledikten sonra ayaklandı.
"Biz Wooyoung için gelmiştik ve o da burada olduğuna göre gidelim"
Yunho da ayaklandı ve hepsi beraber kapıya ilerledi. Yunho önden çıktı arkasından Yeosang, Woosan ikilisini tembihliyordu.
"Bana bak San, o çocuğu bir daha yalnız bırakma. Ayrıca Wooyoung attığımız mesajlara bak ve iyi olduğunu söyle. Bizimkiler çok merak ettiler"
Woosan ikilisi, Yeosang'ı başı ile onayladı, vedalaşıp kapıyı kapattılar.
San, Eunsun'un uyukladığını fark etti ve onu kucağına alıp odasına götürdü.
Yatağına yatırdı, uyuyana kadar başında bekledi. Beş dakikanın ardından Eunsun uyumuştu. San onun üstünü örttü ve Wooyoung'ı evin içinde aramaya başladı.
San İlk önce mutfağa baktı orada göremeyince kendi odasına gitti. İçeri girdi ve kapıyı arkasından geri kapattı.
Wooyoung üzerini değiştiriyordu. Duş almış olmalıydı.
San Wooyoung'ın arkasına geçti, elindeki tişörtü giymesine izin vermedi. Wooyoung'ı kendisine çevirdi ve bir süre yüzünü izledi.
San ellerini Wooyoung'ın beline koydu ve bir adım yaklaştı.
"Nerede kalmıştık bebeğim?"
---
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
