~Buzul~

24.bölüm

Herkese merhaba nasılsınız iyisinizdir umarım hepiniz bir yeni bölüme daha hoşgeldiniz buz çiçeklerim

Anlatmak istiyorum sana
Çektiğin bütün bu acılara
Her gece benim haberim
Olmadan
Döktüğün bütün yaşlara
Anlatmak istiyorum
İçimdeki bir gün senin de
Güleceğin bir gün olacağına
Ben buna inanıyorum
Ben bunu hissediyorum
O yüzden sana diyorum ki
Anlatmak istiyorum
Seni sana

~Buğra Karadağ ~

-" ne

-" resim bitsin görürsün buzul

-" iyi tamam

Bu resim benim kalbimde ilk başta çizilmişti beklemiştim geleceği günü kalbimdeki korkuyu ben onu beklemiştim geldiği zamandan ayrılmıştım ellerimde kalem yardım ediyordu karşımda ki tuvale aktarmama yanlış yada doğru olup olmadığına nasıl inanacaktım bir kere gördüğüm birini nasıl çizecektim hafızam da resmi hala duruyordu tazeydi zihnimden silinmeyecek bir yere koysam da bir gün ya silinecek duruma geldiği zaman ne yapacaktım kardeşimi bir gün unutursam ne yapacaktım hatırlamak için

İstediğim taslak ve tonu oluşturduktan sonra  resime başlamadan önce renkli olmasını düşüncemde yaptığım resmi renk vermeden bırakacaktım böyle daha çok güzeldi

Buğraya ve sınıfta bizimle birlikte olan arkadaşlarımıza baktıktan sonra ilk bitiren ben olduğumu anladım

-" buğra

-" -" buğra

Buğraya iki defa seslensem bile beni duymamıştı kulaklarına taktiği kulaklık ile sadece kendini resim ve kulaklarında çalan müziğe bırakmıştı kendini buğrayı rahatsız etmeden diğer arkadaşların da bitirmesini bekledim

Gözlerimin sınıfın çevresinde gezerken diğer arkadaşlarım yaptığı resimlere bakıyordum sadece bu  sınıfta bir kişiyi görmemiştim yada bugün okula gelmemişti gökhan sınıfta bize yakın oturduğu için sohpet ediyorduk sıcak kanlı  biriydi sınıfta bir kaç kişinin ismini unutmuştum karşımdaki bu sınıfa yabancı biriydim okullar açıldıktan sonra sınıfa yeni gelen öğrenci gibi hissediyordum

Telefonumdan gelen sesle telefonumu ellerimin arasına almıştım

*1 yeni mesaj

Telefonu açtıktan sonra üst bildirimlerden mesajın babamdan geldiğini gördüm ve hemen açtım

*
(Babamm)

kızım ben kararım dan vazgeçtim buğraların evinde yine birlikte yaşayacağız yeni eve taşınmak yok

Okuduğum mesajı yüzüm de gülümseme içimdeki babamın kararından vazgeçme mutluluğu ile klavye de  babama cevap vermek için yazmaya başladım

*
kararından neden vazgeçtin baba çok istekliydin

Gönder tuşuna basarak babama mesajımı yolladım başka bir eve taşınmak istediğini daha önceden söylemişti ama böyle yapacağını hiç düşünmemiştim buğra ile benim arama mesafe koymak için yapmıştı bunu benimle birlikte yeni bir eve taşınması bahaneydi

Babamdan bir yeni daha mesaj gelmişti

*
(Babamm)

emanetimi üzüyorum ben kızımı üzüyorum

Üzüldüğümü görmüştü geçte olsa beni anlamıştı ve kararından vazgeçmişti babamın beni anladığını hissedince yüzümde gülümseme hala eski yerinde duruken içimde bir yerlerin sızladığını hissettim