Τρίτη 14 Νοεμβρίου 2017"Αλλού εσύ, αλλού κορμί,
αλλού ψυχή.. ποτέ δεν ήρθες
Αλλού εσύ κι εδώ σιωπή
και προσευχή.. να μην υπήρχες„Η Λίζα είχε βολευτεί στο διπλό κρεβάτι της κι έπαιρνε άλλη μια τζούρα από το τσιγάρο της. Είχε ξεκινήσει αυτή τη περίεργη συνήθεια εδώ κι λίγους μήνες, που τώρα δεν έλεγε να την αποχωριστεί. Φορούσε ένα μεταξωτό φόρεμα, πολύ μικρό, που το είχε μόνο για πυτζάμα. Ήταν χαράματα Κυριακής, η πιο όμορφη ώρα. Κάπνιζε κι έβλεπε τον καπνό να πήγαινε προς το ταβάνι, όπου χανόταν. Από το δωμάτιο της φαινόταν το πίσω μπαλκόνι με μια μικρή θέα, είχε επίτηδες ανοιγμένα τα παράθυρα κι περίμενε να δει την ανατολή του ηλίου. Αυτή τη στιγμή ο ουρανός είχε αρχίσει να αλλάζει χρώμα να γίνεται ένα απαλό γαλάζιο αλλά εκείνη ήθελε να δει τις ακτίνες να μπαίνουν κρυφά μέσα από το παράθυρο κι χορεύουν πάνω στο κρεβάτι της. Είχε αφήσει το κινητό της να παίζει διάφορα τραγούδια κι δεν έδινε σημασία, όμως, μπήκε τυχαία το τραγούδι "Αλλού εσυ„ κι αποφάσισε να ακούσει με προσοχή τους στίχους. Το μυαλό της περιπλανήθηκε για άλλη μια φορά στο παρελθόν, σε εκείνον. Σε τρείς μέρες είχε γενέθλια, πόσο ήθελε να του μιλήσει..μα δεν θα το τολμούσε. Την τελευταία φορά που άκουσε την φωνή του ήταν εκείνη τη ημέρα στον σταθμό του τρένου, πάει τώρα ένας χρόνος και τρεις μήνες. Ένας χρόνος χωρίς τον άγγιγμα του, χωρίς να αγγίξει το πρόσωπο του, χωρίς να φιλήσει το στόμα του. «Το μυαλό μου δεν μπορεί να ησυχάσει... Την καρδιά μου νιώθω έτοιμη να σπάσει, η απουσία τρελή, σε έχω ανάγκη πολυ» έλεγε το τραγούδι λες κι μάντευε τις σκέψεις της κι έλεγε δυνατά όσο εκείνη δίσταζε να πει.
« Τέλεια, το είχα ανάγκη αυτό το μπάνιο» ο νεαρός άντρας ήρθε στο δωμάτιο αφήνοντας την βρεγμένη πετσέτα στο πάτωμα « Όνειρα γλυκά, υπέροχη βραδιά » της είπε γλυκά κι την χάιδεψε στο κεφάλι, εκείνη δεν αντέδρασε στο κάλεσμα του
« Χάρηκα για τη γνωριμία, ξέρεις που είναι τα ρούχα σου;» τον ρώτησε χωρίς να τον κοιτάξει η Λίζα, το βλέμμα της περιπλανιόταν έξω απο το παράθυρο, δεν είχε πρόθεση να σηκωθεί να τον βοηθήσει έτσι κι αλλιώς
« Μέσα είναι, μη σηκώνεσαι. Καλή συνέχεια» της είπε λες κι είχαν ολοκληρώσει κάποια συμφωνία μεταξύ τους, το αγόρι μπήκε στο σαλόνι κι μάζεψε όλα τα πράγματα του. Με βιαστικές κινήσεις, ήθελε να κοιμηθεί σπίτι του, ντύθηκε κι βγήκε αμέσως από το σπίτι.
YOU ARE READING
Καλοκαιρινό Μυστικό
Romance"Σα ναυαγοί ερωτευμένοι, μέσα στο όνειρο χαμένοι.. θα ξεχάσουμε μωρό μου τα παλιά„ [-Σα ναυαγοί, Νινο] Εκείνος την πλήγωσε, εκείνη δεν τον ξέχασε. Και τα χρόνια... περνάνε! Η Λίζα μεγάλωσε με τη ανάμνηση του. Εκείνος αποτελούσε ένα -σχεδόν- ξεχασμ...