"Για πάντα θα μείνω αν ρωτάς,
για πάντα θα 'μαι εδώ να με κοιτάς.
Για πάντα, εδώ είναι το κορμί,
εδώ είναι η ζωή,
δεν φεύγω αν δεν φύγουμε μαζι„
Η Λίζα ένιωθε τη καρδιά της να χτυπάει δυνατά, έτρεχε να πάει στη παραλία. Είχε στείλει ένα μικρό μήνυμα στον Νίκο, να συναντηθούν στη παραλία που κοιτούσε στο σπίτι. Έκανε αυτό ακριβώς που της έλεγε η καρδιά της, χωρίς να κοιτάξει την λογική. Μετά από τόσο τρέξιμο, έφτασε στο σημείο κι σταμάτησε να πάρει μια ανάσα. Για κάποιον λόγο ένιωθε πιο ζωντανή από ποτέ. Κοίταξε άλλη μια φορά το κινητό, ήταν λίγο πριν τις εννιά. Ο ήλιος είχε δύσει αλλά υπήρχε λιγοστό φως, είχε αρχίσει να φεύγει ο κόσμος από την παραλία. Έκλεισε τα μάτια κι άφησε τα αυτιά της να αφεθούν στον απαλό ήχο των κυμάτων.
«Λιζα» η φωνή του Νίκου ήταν τρομαγμένη, γιατί του είχε στείλει μήνυμα; Πριν από λίγη ώρα μάλωναν
Εκείνη ένιωθε τους χτύπους της καρδιάς της να χτυπούν πιο δυνατά από τα κύματα. Απορούσε γιατί όλο αυτό το καιρό έκανε πίσω, μάλλον από τον εγωισμό της. Είχε φερθεί τόσο εγωιστικά, τον κατηγορούσε διαρκώς χωρίς να γνωρίζει την δικιά του πλευρά. Τίποτε δεν ήταν πιο σημαντικό από αυτή ακριβώς την στιγμή. Γύρισε το κεφάλι κι του χαμογέλασε, άρχισε να κάνει βήματα ώστε να βρεθούν απέναντι.
«Νίκο» του είπε κι εκείνος την κοίταξε περιέργεια, του χαμογελούσε ή ήταν η ιδέα του;
«Έχεις πάρει κανένα ζαναξ;» της έριξε αλλο ένα βλέμμα καχυποψίας
«Το σκέφτηκα. Θέλω να σε ακούσω» του είπε με το χαμόγελο κολλημένο στα αυτά. Ένα τεράστιο χαμόγελο σχηματίστηκε στο πρόσωπο του.
« Δεν ξέρω τι να πω ακριβώς τώρα, δεν περίμενα έτσι ξαφνικά να αλλάξεις γνώμη για εμένα» τώρα είχαν σταθεί ο ένας απέναντι από τον άλλον, τα βλέμματα τους ήταν τόσο έντονα
« Γιατί με άφησες τότε; Γιατί δεν συνεχίσαμε;» ρώτησε εκείνη από περιέργεια
« Ήμουν μπερδεμένος τότε, χαμένος στα δικά μου. Ήθελα να πάω στο πανεπιστήμιο κι να κάνω μια νέα αρχή. Η αλήθεια είναι πως από μικρός ήμουν ερωτευμένος μαζί σου, όπως ομολόγησε κι εσύ, αλλά δεν ήθελα να το παραδεχτώ. Ούτε να παραδεχτώ πως ήσουν η πρώτη κοπέλα που ολοκλήρωσα μαζί της-» η Λίζα έμεινε να το κοιτάζει με το στόμα μισάνοιχτο
YOU ARE READING
Καλοκαιρινό Μυστικό
Romance"Σα ναυαγοί ερωτευμένοι, μέσα στο όνειρο χαμένοι.. θα ξεχάσουμε μωρό μου τα παλιά„ [-Σα ναυαγοί, Νινο] Εκείνος την πλήγωσε, εκείνη δεν τον ξέχασε. Και τα χρόνια... περνάνε! Η Λίζα μεγάλωσε με τη ανάμνηση του. Εκείνος αποτελούσε ένα -σχεδόν- ξεχασμ...
