វង្វេងស្នេហ៍កូនបំណុល "Love In Danger"

Part 2

ផាំង*
«អាក់........»ហ្វូតស្រែកដោយភាពឈឺចាប់ព្រោះគ្រាប់កាំភ្លើងបានបាញ់ទម្លុះចំជើងខាងស្តាំរបស់គេ បាត់ទៅហើយ
«យើងប្រាប់ហើយមែនទេថាមិនចូលចិត្តមនុស្សសាំញាំ ឥឡូវប្រាប់យើងមកឯងជានាក់ណា»ជេម
«ខ្ញុំក៏ប្រាប់ហើយថាជាកូនបំណុលរបស់លោកចង់បានអ្វីទៀត?»ហ្វូត និយាយទាំងសម្លេងខ្សាវៗ មិនមែនគេអន់គ្រាន់តែត្រូវគ្រាប់ប៉ុននិងទេដោយសារតែឈាមហូរមកច្រើនពេកបូករួមទាំងជួយលោកយាយអម្បាញ់មិញទៀតទើបធ្វើឲគេខ្សោយតែដាច់ខាតសុខចិត្តទ្រាំក៏មិននិយាយថាឈឺដែល
«ចុះដែលឯងនិយាយជាមួយលោកយាយមិញនេះ! ឆាប់ប្រាប់មកថាឯងជាអ្នកណា»ជេម
«ខ្ញុំគឺ fourth nattawat »
«មុនដំបូងយើងថាទុកជីវិតឲឯងតែឥឡូវអត់ទេ»និយាយចប់ក៏បានដកកាំភ្លើងមកបាញ់សម្លាប់ហ្វូតតែហ្វូតសន្លប់បានមុនហើយ
«ចង្រៃយ៍...»
ជេមក៏បានតេហៅពេទ្យមកពិនិត្យហ្វូត(បារម្ភគេដែរនិងហា៎)
«ខ្ញុំថាលោកមិនគួរឆេវឆាវពេកទេណា»គ្រូពេទ្យ
«ហ្ហឹម»
+យប់ឡើង
«អឹម អួយឈឺម្ល៉េះ»ពេលនេះហ្វូតបានដឹងខ្លួនមកវិញហើយ«រស់បានប៉ុន្មានថ្ងៃទេបើបែបៗនេះជើងនៅដើរបានរឺអត់និង»និយាយចប់ក៏បានដើរអូសជើងទាំងឈឺទៅបន្ទប់ខ្លួនវិញ

+ក្នុងបន្ទប់
«ហាឡូ ភីភូ...»ហ្វូត
«អ្នកណាគេនិងតេមកទាំងយប់មិនដឹងម៉ោងគេដេកពួនទេរឺ?»ភូវីន
«ខ្ញុំហ្វូតណា យ៉ាឥឡូវតេទៅខុសម៉ោងក៏មិនបានដែរមែនទេ»
«ហ្វូតមែនទេ យ៉ាងមិចហើយងាប់រឺរស់»
«មិនយ៉ាងមិចទេ ស៉ីគ្រាប់កាំភ្លើងត្រង់ជើងមួយ. ប៉ុណ្ណោះ....»ហ្វូត
«ហាស៎................!នេះទៅមិនទាន់បានប៉ុន្មានផងឯងត្រូវគ្រាប់បាត់ហើយ?យើងថាត្រឡប់មកវិញមកណាយើងខ្លាចឯងសល់តែឆ្អឹង»
«ហ៉ើយបើខ្ញុំត្រឡប់ទៅវិញក៏ក្រុមការងារយើងមកជំនួសដដែលមិនចង់រំខានពួកគាត់ទេ»
និយាយគ្នារៀងយូរបន្តិចពួកគេក៏បានបិទទូរសព្ទ័គេង រាងខ្លួន

+ព្រឹកឡើង

ហ្វូតងើបមិនទាន់បានស្រួលបួលផងក៏ត្រូវជេកមកគោះទ្វាបន្ទប់
តុកតុក*
«ចាំបន្តិច......»ហ្វូត
«ចៅហ្វាយហៅឯង»ជេក
«ហ៉ើយ អញសង្ស័យស៉ីមួយគ្រាប់ទៀតណាស់»ហ្វូតរអ៊ូង៉ូវៗ
«ឯងនិងមិនស៉ីទេបើឯងស្តាប់តាមចៅហ្វាយ»ជេក
«ហឹស ចៅហ្វាយលោកនិង?យល់តែចិត្តខ្លួនឯង»  ហ្វូត
«ប្រយត្ន័មាត់ផងអាល្អិត» និយាយចុះឡើងគេក៏ដើរមកដល់បន្ទប់របស់ជេម
តុកតុក*
«ចូលមក»ហ្វូតក៏បានបើកទ្វាចូល
ដឹប*«ស៉ីមួយដៃទាំងព្រឹកអាហ្វូតអើយ»ហ្វូតនិយាយក្នុងចិត្ត
«អ្នកប្រើឲឯងចេញពីបន្ទប់យើងទាំងគ្មានការអនុញ្ញាត?!»(មិចប្រុងទុកគេដេកអោបមែន?)
ស្ងាត់*
«បានហើយយើងមិនចង់ខាតពេលជាមួយឯងឆាប់ចុះទៅធ្វើអីឲយើងស៉ី»
«បាទ»
Fourth pov
កុំតែការងារទេកុំអីខ្ញុំវៃលោកឯងវិញហើយអាមនុស្សគ្មានហេតុផល
End of fourth pov
(ខាំមាត់សង្កត់ចិត្តហើយទន្ទេញពាក្យថា ការងារ!)
+ចុះមកដល់ក្រោម
ហ្វូតក៏បានធ្វើអាហារពេលព្រឹកឲជេមពេលនោះជេមក៏ចុះមកដល់ដូចគ្នា
«ក្តៅចង់រលាកមាត់ ស៉ីមិនកើតទេ»ហ្វូតលឺបែបនិងក៏បានកញ្ឆក់ស្លាបព្រាយកមកដួសហូប
«ក្តៅក្បាលលោកឯងស្អី»
«អ្នកឲឯងស៉ីជាមួយយើង?»
ឈូ*
អាហារទាំងប៉ុន្មានត្រូវចាក់មកលើខ្លួនហ្វូតទាំងអស់
«នេះបើចង់ស៉ីណាស់ក៏ស៉ីទៅ»ជេម
«នែ៎ ខ្ញុំគ្រាន់តែជាកូនបំណុលមិនមែនទាសករលោក ទេ ចាំមើលបន្តិចទៀតប៉ារបស់ខ្ញុំមានលុយគាត់និងមកយកខ្ញុំទៅវិញហើយ»
«មាត់និងចង់ស៉ីមួយដៃទៀតមែនទេ ហើយឪឯងវាគ្មានថ្ងៃមានលុយមកសងយើងទេវាជាមនុស្សឆ្កួតនិងល្បែងរាល់ថ្ងៃវាខ្ចីលុយបន្ថែមរហូត កោតឯងចេះហាមាត់និយាយចេញរួច!»
«យ៉ាងណាក៏ខ្ញុំមានប៉ា មិនមែនដូចលោកទេ»ជេមីណាយគ្រាន់តែលឺភ្លាមភ្លើងក្នុងខ្លួនក៏ចាប់ផ្តើមឆេះហើយគេក៏បានដោះខ្សែរក្រវាត់មកវាយហ្វូត ឯហ្វូតមិននិយាយអីទេនៅឈរស្ងៀមសម្លេងឈឺបន្តិចក៏មិនលឺដែលប៉ុននិងគេទ្រាំបាន
ឆ្វាច់ ឆ្វាច់* ពេលនេះរាងកាយហ្វូតពោរពេញទៅដោយស្នាម របួសជើងក៏មិនទាន់ជា មុខក៏នៅជាំ ហើយមកថែមស្នាមខ្សែរក្រវាត់ទៀត
គេក៏បានឡើងមកបន្ទប់ជេមក៏ឲជេកមកជួយបិទរបួសឲហ្វូត
«ឃើញទេយើងប្រាប់ហើយថាមាត់និងចេះស្ងៀមខ្លះទៅ ឥឡូវឈឺខ្លួនអត់ប្រយោជន៍»
«បងកុំនិយាយច្រើនពេកគួរឲរំខានណាស់»បន្ទាប់ពីបិទរបួសរួចហើយហ្វូតក៏ចុះមកក្រោមវិញ
«ម៉ែដោះមានអីឲខ្ញុំជួយទេ»
«អ៎ឯងជួយចិតបន្លែទៅ និយាយចឹងឯងឈ្មោះអី?»
«ឈ្មោះ ហ្វូតបាទ»
«ឯងនេះគួរឲស្រឡាញ់ណាស់តែប្រយត្ន័ជាមួយអ្នកបម្រើស្រីផង ពួកនាងនិងធ្វើខ្លួនដូចជាចៅហ្វាយ
តែមាន នីនិងនីនដែលអាចទុកចិត្តបាន ហើយមួយទៀតចៅហ្វាយមិនដែលយកភ្នែកមើលពួកអស់និងទេគាត់មានមនុស្សដែលគាត់ស្រឡាញ់ហើយគឺអ្នកនាង សូហ្វីអា»
«ចុះអ្នកនាងសូហ្វីអានិងនៅឯណាក្រែងជាមនុស្សដែលចៅហ្វាយស្រឡាញ់ហី?»
«គឺនាងត្រូវបន្តការសិក្សានៅបរទេស បន្តិចទៀតនិងមកវិញហើយ»
«អ៎ ចឹងខ្ញុំអាចសួរអ៊ុំមួយទៀតបានទេ ចៅហ្វាយជាអ្នកជំនួញចឹងតើគាត់មានបានប្រព្រឹត្តិអំពើខុសច្បាប់ទេ?»
«គឺអត់ទេណា តែមានរឿងមួយដែលត្រូវហាម គឺឯងមិនត្រូវចូលបន្ទប់លោកប្រុសទេ ព្រោះទីនោះសម្បូរអាថ៍កំបាំងណាស់»
«បន្ទប់និងហេសខ្ញុំមិនចូលទៀតទេ!!»
«ហឹម មានអីមែនទេ?»ម៉ែដោះ
«បាទអត់មានអីទេ ចឹងខ្ញុំសុំទៅមើលលោកយាយសិនណា»
«នេះលោកយាយគេងយូរម្ល៉េះម៉ែដោះ»ហ្វូត
«អ៎ គឺដោយសារលោកប្រុសបានឲពេទ្យចាក់ថ្នាំសន្លប់ចា៎»
«នេះគេឆ្កួតមែនទេ?»
«ចឹងខ្ញុំសូមទៅមើលបន្ទប់លោកយាយបន្តិច»
មួយសន្ទុះក្រោយ
«ហ្វូតឯងនៅឯណា?»
«ខ្ញុំនៅទីនេះម៉ែដោះ ហឹមហេតុអីបន្ទប់នេះគគ្រិចម្ល៉េះខ្ញុំគិតថាគួរតែឲគេមកសម្អាតចេញម្តងហើយ»
«ក៏បានចាំយើងឲគេមកសម្អាត»
«ទ-ទឹក»លោកយាយ
«លោកយាយដឹងខ្លួនហើយ»ហ្វូតក៏បានយកទឹកឲលោកយាយ«នេះលោកយាយចាំខ្ញុំបានទេ?»
«ចាំមិនបាន»
«ខ្ញុំគឺហ្វូត ណាលោកយាយក្មេងប្រុសដែលឈរចាំប៉ានៅមុខសាលានោះអី»
«ចៅហ្វូត...!!យាយនឹកឯងណាស់ ហើយនេះលីណា(ឈ្មោះម៉ែដោះ)មែនទេ?»
«មែនហើយលោកស្រីខ្ញុំធូរទ្រូងណាស់ដែលលោកស្រីត្រឡប់មកវិញបែបនេះ»
«បែបនេះល្ងាចនេះត្រូវជប់លាងហើយទទួលចៅថ្មី»
«ខ្ញុំថាកុំអីលោកយាយ»ហ្វូត
«អោណា យើងធ្វើតែអ្នកក្នុងផ្ទះទេតើ ហើយនេះខ្លួនចៅទៅត្រូវនិងអីនិងពិបាកមើលណាស់»
«អ៎ គឺគ្មានអ្វីធំដុំទេបាទ ចឹងលោកយាយទៅងូតទឹក ទៅណាចៅទៅធ្វើការបន្តហើយ»
+ល្ងាចឡើង
គ្រប់គ្នាកំពុងរីករាយនិងពិធីជប់លៀងក៏ស្រាប់តែ
ផាំងផាំង**