Sonsuz'a kadar sevecek olan birisi,sonunuda aşk ile bitiren biridir.
Sabah gözlerimi açtığımda 8'e geliyordu.Bu kadar erken neden kalktım ki?
Yorganı kaldırdığımda dün gece ki kiyafetlerim hala üstümdeydi neden değiştirmedim.
Ahh....Hatırladım,keşke hatırlamasaydım.Daha güzel olurdu.
Canım hiç kalkmak istemiyor ama hazırlanmam lazım Poyraz'ın yanına gideceğim.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Saçlarımı dalgalandırıp güneş gözlüğümü taktım ve ellerim cebimde merdivenlerden aşağıya indim.
Yüzümde hiç bir duygu yoktu üzüntü hariç...
Aşağıdaki bütün gözler beni buldu bende onlara baktım soğuk bir ses ile "Günaydın"dedim.Onlarda karşılık verdi.
-Kızım yemek yemeyecek misin?
Babam elindeki çatal ile bana bakıyordu ben ise ayakkabılari giymekle meşguldüm.
-Yok baba,Poyraz'ın yanına gitmem lazım.
-Anladim istersen ben bırakayım çıkıcağım birazdan.
-Aslında olabilir.
Babam gülümsediğinde yemeğini yemeye devam etti ben ise ayakkabılar ayağımda gözlü gözumde evi inceliyordum.
Sürekli üstümdeki hırka ile üstümü kapatıyordum.Elim istemsizce açık yerlerimi kapatıyordu.
Acaba kel kalınca ne yapacağım.
Beni izlediklerini bilsemde onlara bakmadım Bulut'lara kırkındım.Onlara içki içmeyin demiştim.
Bulut içmesede abilerini uyara bilirdi.
-Hadi kızım gidelim.
Babam ceketini giymiş bana kapıyı açmıştı.Ben dışarı çıkıp annem ile vedalaştım sanırım hızlıca alıştım onlara.
-Görüşürüz kızım,dikkat et kendine.
-Görüşürüz anne.
Annemin eli havada kalırken diğerleri öylece bakıyordu ben ise hızla arabaya bindim.
Babam hastaneye geldiğinde hemen arabadan indim ve veda edip içeri girdim.Moralim bozuktu dünki gece hala aklımdaydı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TANEM
ChickLitKanser hastası bir kız hastanedeyken ailesinin onu terk etmesi ve gerçekleri anlatması sonucu gerçek ailesi ile tanışır. Bu benim ilk kitabim o yuzden mantik hatalari ve yazim yanli;lari olabilir/
