Kanser hastası bir kız hastanedeyken ailesinin onu terk etmesi ve gerçekleri anlatması sonucu gerçek ailesi ile tanışır.
Bu benim ilk kitabim o yuzden mantik hatalari ve yazim yanli;lari olabilir/
Annemler ile baya bir gezmiştik ama benim aklım hala o eldeydi.
Zaten eve geldiğimizde hızlıca poşetlerimi alıp odama çıkmıştım.Akşma boyu hiç çıkmamıştım odadan.
Birisi sordugunda yok biseyim diyordum.
O gece ise yeniden uyuyamamıştım,uyku tutmamıştı.
Bugün ise kahvaltıyi annemle birlikte hazirladiğımızda herkes yemişti.Ben bir süre odama tıkildıktan sonra Tekin'in zoru ile birlikte sahile dolaşmaya çıkmıştık.
Ben yeniden güzel tatli siyah bir elbise giymiş ve sari peruğumu takmıştım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Üstüme bir şey almadan Tekin ile iddeaya girmiştik.
Bana topuklu ile yüruyemezsin desede ben yurürum diyerke inat edip gerizekali gibi topuklu giymiştim.
Siyah topuklu giydigime bin pismna olarak ise şu an eve dönüyorduk.
Tekin ne olduğunu sorsada hep cevap vermemiştim.
Artık hava karardığında evin bahçesine girmiştik.Ben önden ilerleyip anahtarı kapiya soktum ve beraber içeriye girdik.
Ama ev kapkaranlıktı.
-Tekin ışığı aç!
-Bulursam açıcam
-Olum ışığın yerini bilmiyor musun?
Diyerek telefonumun fenerini açıp ısiğı gördüm ve açtım.Ikimizde ışiğa bakarken feneri gosterdim.
-Bak böyle açılıyor!
-Biliyoruz yahu!!!
-Bağırma bana 2 gündür uyumuyorum zaten birde seni çekemem.
Dedikten.
Sonra kapatıp çantama koyduğumda ikimizde arkamızi döndüğümüzde bir şeyin patlamasi bir oldu.
-Doğum gününüz kutlu olsun!
Etraftaki herkese baktım.babamlar,dedemler,poyrazlar,denizler,bilal abi engin bai falan herkes buradaydı.
Tekin gülerken ben ona baktım
-Biyan unuttunuz sandım
Dediğinde ben şaşkındım.
-Bugün bizim doğum günümüz mü?
Dedim.Kafam çok doluydu o yüzden tamamen unutmuşum.
