Bölüm 46 part 2 ✨

534 53 51
                                    

Yeni bölüm cuma günü gelecek.

Yorumlarınızı bekliyorum ✨

✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨

Athena Ayliz'den;

Kafayı yiyecektim ama bir türlü sinirim geçmiyordu. Sinirden gülleri parlamış atmıştım odanın bir köşesine.

Güllere yazık oldu.

Aslan'ın seçtiği elbiseyi de çıkarmış yerine başka şeyler giymiştim.

Elbise de güzeldi.

Emel hanım'ın telefonundan defalarca aramıştım ama açmamıştı. Belki de ben olduğumu biliyordu ya da işleri vardı!

Bir saat dedi ama iki saat geçmişti yoktu.

Bende şüphelenmeye başladım.

Aslan'dan şüphenlenmek istemiyordum ama her seferinde önüme başka bir şey koyuyordu.

Çok düşündümü ve çok taktığımı bilmesine rağmen bir açıklama yapmamıştı.

Birkaç dakika sonra araba sesi geldi. Cama geçip baktım. Aslan'ın arabasıydı.

Geriye geçilip odadaki koltuğa geçtim.
Şuan bu sinirle konuşmak istemiyordum. Fakat bana bir açıklama yapmak zorundaydı!

Çok geçmeden odaya girdi. İlk etrafa baktı, nefes nefeseydi. Koşmuş muydu?

Yerdeki güllere ve kırılan eşyalara baktı. Ardından üzerime döndü bakışları. Baştan aşağıya süzdü, sanki bir yara ya da bir şey ararmış gibi.

Bir anlığına da olsa gözlerinde korkuyu görmüştüm. Beni tamamen süzdükten sonra nefesini verdi.

Elinde koca bir paket vardı. Şuan farkediyordum. Hiçbir şey demeden giyinme odasına geçip kutuyu koydu.

Ardından yanıma geldi. "İyisin?" Dedi soru sorar gibi. sarıldı, sımsıkı.

Karşılık vermedim. İçim tuhaftı. Nedensizce ağlamak istiyordum.

Aslan benden başkasına bakmazdı değil mi? Öyle olsa neden korksun ki bana bir şey olacak diye?

Karışılık vermediğimi görünce ayrıldı.
"Sana gönderdiğim hediyeleri böyle mi sahiplendin."

Hiçbir şey olmamış gibi konuşması daha da sinirimi bozuyordu.

"Sana gül gönderiyorum fakat yerlerde parçalanmış, bugün giymeni istediğim için elbise gönderiyorum giyinme odasında yerlerde!"

Ondan iki adım uzaklaştım. "Ben değil, sen sorularıma yanıt vereceksin."

Bir şey demedi devam ettim. "Nerdeydin?"

"İşlerim va-"

"Nerdeydin Mirza!"

Durdu. Sözleri yarıda kesilmişti.. bir süre yüzüme baktı. Donmuştu. Devam ettim.

"Sabah uyanıyorum yanımda yoksun! Lina uyanıyor fakat akşam gidecek mişiz! Seni arıyorum bir kadın sesi geliyor, sen ise bir açıklama yapmadan kapatıyorsun! Telefonu suratıma kapatıyorsun Mirza! Sonrasında ise çalışanlardan arıyorum açmıyorsun!"

Başını eğdi hatasını anlamıştı fakat başını eğmesinin sebebi başkaydı ve şuan söylediğim sözlerin hiçbiri umarımda değildi!

"Biliyordun! Düşünmekten kafayı yiyeceğimi biliyordun yine de açıklama yapmadın!"

kralın kraliçesi 2Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin