Bu bölümde 2 part olacak.
Fakat kelime sayısı diğer partlar gibi az değil. Normalde attığım bölümlerin kelime sayısı ile eşit bu bölüm.
Satır aralarına yorum yapmayı unutmayın arkadaşlar ✨
✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨✨
Mirza'ya yaklaşık 10 dakika önce haber gelmişti. Ayliz evden çıkmıştı ve Marcel şirketinin yolundaydı.
Mirza bu duruma fazla sevinmişti. Kraliçesi şirketine geliyordu, yanına.
Toplantısını iptal etmişti. Üstlelik tüm çalışanlarını uyarı göndermişti, Kraliçesine en ufak bir saygısızlığı bile affetmezdi.
Odasında ertelediği toplantı için dosyalara son kez bakarken kapısı birden açıldı.
Kafasını kaldırdığın da karışında Amanda'yı beklemiyordu.
Kaşlarını çattı. "Kapısız yerden mi geldin?"
Amanda ise onu hiç takmayarak rahat bir şekilde odadaki koltuklardan birine geçmişti.
"Nerden geldiğim fark eder mi?"
Mirza gözlerini devirip Amanda'yı başından savurup, geri dosyalara döndü.
"Fark etmez. Geldiğin gibi defol."
Amanda bozulmuştu ama yine de umursamadı.
"Merak etmiyorsun ama yine de söyleyeyim. Bugün geldim Türkiye'ye fakat evde anneannemi göremedim. Senin böyle istediğin söylendi."
Mirza elindeki kalemi bırakıp Amanda'ya baktı. Bıkkınca nefesini dışarıya verdi.
"Evet Amanda ben öyle istedim."
"Sebep?"
"ne zamandan beri verdiğim kararlar sorgulandı. Hadi sorgulandı diyelim ben ne zaman başkalarına hesap verdim."
Amanda biraz durdu. Ardından devam etti. "Yanılmıyorsam İngiltere'deyken Aylin'e hesap verirdin. Her hareketini!"
"Ayliz! Kraliçemin adı. Athena Ayliz!"
Amanda çantasını sıkıyordu. Ayliz'den nefret ediyordu.
"Ve evet ona hesap veriyordum ve hâlâ veriyorum. Çünkü kraliçem! Bak sen kraliçeme hesap verdiğimi görmüşsün. Başkasına verdiğimi göremezsin zaten."
Amanda bozuldukça bozuluyordu. Ne zaman Ayliz'in konusu açılsa Mirza asla laf söyletmezdi. Zaten İngiltere'deki olay içinde canını okumuştu resmen. Mirza genelde bu davranışlarını görmezden gelmeye çalışırdı fakat İngiltere'deki olay yüzünden Ayliz ile tartışmıştı ve bunun acısını çok pis kendisinden çıkarmıştı.
Resmen azarlamış ve canını yakmıştı. Yetmemiş İşlerini baltalamış ve 1 yıl boyunca Türkiye'ye dönmeme yasağı koymuştu. Zaten o günden sonra kendisini Ayliz'in yanına bile yaklaştırmıyordu.
Amanda olabildiğince bozulduğunu belli etmemeye çalışıyordu tabi bu ne kadar mümkünse. Birden yüzünde gülümseme oluştu. "Ayliz ile aran nasıl?"
Ayliz ile arasındakileri duymuştu, Anneannesi sayesinde.
Mirza dişlerini sıktı. Elleri masada yumruk şeklinde duruyordu ve Amanda bunu gördü. Yüzündeki gülümseme büyüdü.
Mirza bir an Ayliz'in yanına geleceğini hatırlayınca yüzü gevşedi. Gülümseyerek konuştu.
"İyi. Hatta yanıma gelecek birazdan. Ve sende kayboluyorsun burdan hadi!"
Sonlara doğru sesi ciddi ve sert çıkmıştı.
Amanda'nın yüzündeki gülümseme tekrar silindi. Sinirle ayağa kalkıp masasına yaklaştı. "İstersem aranızı hiç kapanmayacak şekilde bozabilirim biliyorsun değil mi?
