Sex Lessons

Κεφάλαιο 18

Σπενσερ..

Τον κοιτουσα να κοιτάζει τις εξετάσεις παγωμένος.. δεν μιλουσε και δεν μιλουσα ουτε κι εγω.. δεν μπορουσα.. Τον κοιτουσα να κοιτάζει ξανα και ξανα τις εξετάσεις και ενιωσα τόσο παράξενα.. εμοιαζε σαν να μην ηθελε να τις βλέπει.. δεν ξερω γιατι συνεβαινε αυτο... Τις τοποθέτησε στο τραπέζι προσεκτικα και το βλέμμα του συνάντησε το δικο μου...

Με ελουσε κρυος ιδρωτας καθως εβλεπα το βλέμμα του πιο επικριτικο απο ποτε.. δεν ηξερα ποια θα ειναι η ανριδραση του για ολα αυτα.. ενιωσα να παγωνει το αιμα στις φλέβες μου.. εσφιξα τα νυχια μου σε ενα μαξιλάρι διπλα μου φανερα αγχωμένη και εκνευρισμένη...

Αυτη η σιωπη ηταν τόοσ αποπνικτικη και την εβλεπα να συνεχιζεται.. κανεις απο τους δυο μας δεν ελεγε να την σπάσει.. Κανεις και δεν το αντεχα... Σηκωσα αργα το κατεβασμένο μου βλέμμα και τον κοιταξα... Αποφάσισασ να ειμαι εγω αυτη που θα σπάσει την σιωπη 

"Το.. τομπυ πες κατι σε παρακαλω" τραυλισα και εσφιξα τα χέρια μου λιγοπερισσοτερο στο μαξιλάρι καθως εισα το βλέμμα του να σκοτεινιαζει

"Σαν.. τι? τι περιμένεις να πω Σπενσερ?" ρωτησε καπως εντονα.. Ωω οχι ηταν εκνευρισμένος... και το κακο ειναι πως δεν ηξερα αν ειναι επειδη ειμαι εγκυος η επειδη δεν του το ειπα απο την αρχη..

"Κατι.. ο.. ολη αυτη η σιωπη σου με τρομαζει" μουρμουρισα με το ζορι ενω αγκαλιασα το μαξιλάρι καθως τον ειδα να σφιγγει τα χερια του γροθιες

"Περιμενεις να πω τι? ενα θα πω εισαι απαράδεκτη σπένσερ... απλως απαράδεκτη.... εισαι εγκυος και μπορεις και μου το κρύβεις λες και δεν ειμαι ο αμεσα ενδιαφερόμενος και μιλάς για την δικη μου ανωρημότητα που πηγα με μια αλλη.. εσυ? εσυ που υποτίθεται εισαι η ανώτερη> αν δεν ερχόμουν αποψε εδω θα μου το ελεγες? φαντάζομαι οχι.. θα εξαφανιζόσουν και η θα το μαθαινα μετα απο χρονια η καθολου... ευχαριστω" απαντησε αποτομα και μαζεψε το δερμάτινο μπουφανάκι του.. ειχα μεινει παγωμένη στην θεση μου.. καταβαθος ειχε δικιο.. δεν θα του ελεγα τιποτα και θα εφευγα αν αποψε δεν ερχόταν... Δακρυσα και χαιδεψα τρυφερα το στομαχι μου... χαμηλωσα το βλέμμα..  το βημα του ακουστηκε βαρυ καθως πλησιαζε την εξωπορτα...

"Τομπυυυυ οχιιι μη.. μη φευγεις σ αγαπάω" φωναξα ανυμπορη να κανω κατι αλλο καθισμένη στα μαξιλάρια του καναπε.. τα δακρυα ετρεχαν ανεξέλεκτα στα ματια μου και τα χέρια μου τα ειχα τοποθετήσει επανω στο στομάχι μου...

Τομπυ..

Κοιτουσα ξανα και ξανα τις εξετάσεις.. Ηταν εγκυος.. ναιι θυμωσα.. αλλα και φυσικα χάρηκα.. θα κανουμε μωρακι.. φυσικα και ηταν κατι που μου άρεσε αλλα με θυμωσε.. Με θυμωσε γιατι ηξερα πολυ καλα ποια ηταν η Σπένσερ...

Η σιωπη που επικρατουσε αναμεσα μας ηταν ελεινη.. δεν μου αρεσε καθολου... Σιχαινόμουν την σιωπη.. αφησα τις εξετάσεις στο τραπέζι και το βλέμμα μου εψαξε το δικο της την κοιταξα καπως εντονα και κατεβασε το βλέμμα της... το σηκωσε μερικα φευτερα αργοτερα.. μου ζητησε να πω κατι..

Δεν ηξερα πως επρεπε να ανταποκριθω σ αυτο.. μαλλον πρωτα βγηκε ο θυμος.. εσφιξα τα χερια μου γροθιες.. μιλουσε αδυναμα.. καπως.. τρομαγμένα.. αρχισα να ξεσπαώ τα νευρα.. οχι την χαρα.. μαζεψα το δερματινο μου και πλησιασα την πορτα να φυγω.. ενα δυνατο Σ αγαπαω ηταν αρκετο για να γυρίσω και να την κοιταξω..

Τα εχασα στο θεαμα.. καθοταν στον καναπε με τα χερια στην κοιλιτσα της και κοιτουσε το κενο με ματια που ξεσπουσαν ειχαν αρχισει να κοκκινιζουν απο τα δαρκυα, μαγουλα υγρα απο το κλάμμα.. Οχιι αυτη η εικονα με πονουσε και σιγουρα της εκανε κακο.. Ετρεξα και καθισα διπλα της αμεσως μολις την ειδα να διπλωνεται στα δυο.. Την εριξα στην αγκαλια μου και σκουπισα το ιδρωμένο προσωπο της

"Σπενσερ? ει.. εισαι καλα μωρο μου?" ρωτησα φανερά ανησυχος χαιδευοντας αργα τα μαλλια της..

"Πο.. ποναω λιγο" κατεφερε να ψιθυρίσει και τραβηχτηκε απο το φανελάκι μου... την εσφιξα λιγο κοντα μου

"Ελα.. ελα ηρεμισε.. ολα.. μα ολα θα πανε καλα" χαιδευα τα μαλλια της και το χερι μου κατέβηκε αργα στην πλατη της.. αμεσως την ειδα να ηρεμει..

"Μη.. μη με αφησεις ξανα.. σε.. σε παρακαλω.. δε.. δεν θα τα καταφερω μονη με ενα μωρακι" μουρμουρισε και την ειδα να με κοιταζει με ματια στεναχωρημενα..

"Σςςς ειμαι εδω τωρα.. κανεις δεν θα μας χωρισει.. ησυχασε... " απαντησα..

Μετα απο πολυ προσπάθεια κατάφερα να τηνκανω να ησυχάσει... αποκοιμηθηκε μεσα στην αγκαλια μου.. την σηκωσα κοιμησμένη σαν νυφη και τηνανεβασα στο δωματιο της.. την ξαπλωσα απαλα με προσοχη στο κρεββατι και επεσα διπλα της.. χωθηκε στην αγκαλια μου και χαμογελασα... Χαιδεψα τα μαλλια της και επειτα την κοιλιτσα της.. ειχε ηδη ενα μικρο πριξιμοοο.. χαμογελασα εβγαλα το τζινακι και την μπλουζα μου ξαπλωσα διπλα της μας σκέπασα και την χαζευα μεχρι που εκλεισαν και τα δικα μου ματια!