Shadow •Chanmin• ⚜️

S(C+M)

Oy ve yorum 🌑
•••

İlahi bakış açısı:

"Yarasından ziyade bedeni güçsüz düşmüş. Kan kaybı da olduğundan bayılmak çok normal. Uyandığında güzelce beslenmeli."

Doktorun talimatlarını dinlerken gözleri yatakta yatan çocuktaydı. Yutkundu Changbin. Odaya girer girmez siyah ekranda izlediği çocuğun yanına koşmuş ve kucağına alarak doktorun binadaki ofisine doğru yol almıştı. Bu sırada yürüdüğü zamanlar dışında kızıl olanla göz göze gelmiş ve istemsizce onu izlemişti.

Denilebilecek tek bir şey vardı ve o da Lee Minho'nun çok güzel olduğuydu. Sadece bakarak bile insanın aklını çelebiliyordu. Changbin'de buna kapılmış olacak ki izlemişti onu. Ki kızılında bundan gocunduğu olmamış o da açık bir şekilde onu taşıyan kaslı adamı izlemişti. Ta ki odaya gelmeye yakın bilincini yitirene kadar...

Büyük gözler kayıp kolu aşağı düştüğünde çocuğun içinde anlamsız bir duygu oluşmuş koşarak doktorun yanına almıştı soluğu. Neyseki iyiydi. Biraz dinlenmesi gerekiyordu o kadar. Yemeği de hazırlamıştı zaten. Sadece uyanması gerekiyordu. Evet. Sadece uyanması-

"Çektiğim şeye bak."

Changbin ona bakmamaya çalışırken doktorun yanından gittiğini hatta kızılın uyandığını fark etmemişti. Yutkundu ve büyük gözlere baktı. Beyaz gözlerin içindeki kahveliklerde ayakta duran onu izliyordu. "Patronun sevdiğine kavuşsun diye vuruldum. Bana iyi davranmalısın."

"Bundan şüpheniz olmasın. Herşeyden öte yemek yerseniz daha iyi olacak-"

"Her zaman böyle resmi mi konuşursun?"

Duyduğu soruyla kaşları çatıldı kahve saçlının. Daha yeni tanışmış hayır bu yaşadıkları şeye tanışma denmezdi ancak o hemen saygı kiplerinden kurtulmak istiyordu. Cidden Lee Minho farklı biriydi. Lee ailesinin varisi olarak changbin onu daha küstah bağırıp çağıran kaba biri olarak hayal etmişti. Bu nazik kişilik hiç beklemediği bir şeydi.

"Siyah camın arkasında olduğumdan dediklerinizi duydum ancak..." Getirdiği yemek tepsinini belli etmek adına düzeltti ve tekrar kızıla döndü. "Bu sizin benden üst seviyede olduğunuzu değiştirmez. Lee varisi olarak Bang ailesinin korumasına-"

"Koruması mı? Sen Seo Changbin değil misin? Hani şu en iyi dövüşçü, çatışmalarda en ön safta yer alan örgüt üyesi? Bang ailesinin varisi dışında iki önemli üyesi var biri sen biri de o manyak işte. Kimi kandırmaya çalışıyorsun?"

Kendini tutamadı ve hafife güldü Changbin. Çocuk dersine iyi çalışmıştı ve kendinden de emindi. İlk defa deşifre olmanın verdiği yaramaz hissiyatla yatakta yatan Minho'ya eğildi ve yüzü hizalıyken konuştu. "Bizi bu kadar araştırmanız... Onur duydum."

Kendini geri çekmeden kızılın belini ve boynunun arkasını kavrayarak oturur pozisyona getirdi. Minho da zorluk çıkarmamış ve oturmasını düzeltmişti. Gurur yapacak hali yoktu. Üç gündür bir şey yemiyordu ve en fazla yedi saat uyumuştu şu üç günde. Bu yüzden dizinin üstüne konulan tepsiyi kabul etti ve iyice yerleşti. Bibimbap vardı üstelik etliydi. Daha ne isteyebilirdi ki?

"Zehir olup olmadığını sorgulamayacak mısınız?"

"Eğer sana yedirmemi bekliyorsan yanılıyorsun. Zehir bile olsa yemeğimi paylaşmaktan haz etmem."

"Çocuk gibisin."

Minho çubuğunu kaldırıp yemeğe başlayacağı sırada duyduğu şeyle hala ayakta olan adama baktı. Şaşkındı ve bunu söyleyen Changbin'de bir o kadar öyleydi. Aklındaki kelimeleri durduramamış ve ağzından kaçmasına izin vermişti resmen. Normalde yapacağı bir şey olmasa da kızıl saçlının büyük gülümsemesi özür konuşmasını engelledi. Kızıl saçlı çocuk güldü ve başını ikiye sallayarak ağzına küçük et parçasını attı. "Bak. Demek ki saygı eklerini bırakabiliyormuşsun. Otursana canım sıkılıyor."