Back To December

Chapter 3: Back To December

Dahil sa nangyari kaninang uwian ay lumong-lumo ako. Buti na lang at nasa kabilang kwarto ang magulang ko. At ang kapatid ko ay nasa eskwelahan. Inaalagaan kasi ni Mama ang two years old kong pinsan na si Kade. Doon sila natutulog pag hapon dahil sa aircon

Mayroon rin naman din kaming aircon, pero syempre, doon na tayo sa libre

Kaya eto ako ngayong hapon, libre na naman sa pagda-drama. Also, because of what happen, my heart is still broken. Wala namang magbabago roon. And I don't know how long the time should I need to fix it once again. My life is still the same since that day. Broken and feel down

My routine?

Looking at the window
Reminiscing all his simple actions to me. Of course, while playing the song of my life right now

Back To December

And now, I'm here sitting at my bed, holding my phone, go on my notes and starting writing my own version of Back To December. Sa tingin ko kasi ay isa ito sa paraan para maibsan ang sakit na nararamdaman ko para sa kanya. Yeah, it's still hurt, kasi gusto ko sya

Correction, mahal ko... SYA

I know what's the message of Back To December, but I want to write it on my own---in my own version

Are you glad, now that I'm not here?
How's life? Tell me now about yourself

Ibinagsak ko ang cellphone sa aking kama at napabuntong hininga. "Kaya pa Seven?" I asked myself na akala mo ay sasagot sa akin

Ang hirap rin pala no? Yung akala mo kaya mo ng wala sya. Yung akala mo mas magiging masaya yung buhay mo dahil yung taong pinagtatabuyan mo noon ay mawawala na sa buhay mo. But I guess, I'm wrong

Simula kasi ng mawala sya, parang hindi na kumpleto ang araw ko. Mas naging malungkot. Mahirap

Breathe in. Breathe out

Hindi ko namalayan na may luha na naman palang dumadaan sa aking dalawang chinito kong mata na ngayon ay nag-uunahan

What spell did you cast on me, Jaypee?

Pinunasan ko ang aking mga luha at ngayon ay muling kinuha ang aking cellphone at muling nagtuloy sa pagtitipa sa sarili kong bersyon ng Back To December

Mahigit trenta minutos ang iginugol ko rito ngunit sa mahabang minutong nagdaan ay ang first verse lang ng nasabing kanta ang nabuo ko

Are you glad, now that I'm not here?
How's life? Tell me now about yourself
I haven't seen you in a while
Are you good? Busier than ever?
We don't talk about hobby and study
Your guard is up, and I know why
Because the last time I saw you
You are still in love with me
But in the end I...found out that it's all fake

Bawat liriko ng nasabing sariling bersyon ko ng kanta ay talaga namang pinag isipan ko. Ang lahat ng linyang iyon ay may ibig sabihin sa akin

Every lyrics of that song literally punch me. Wake me up from my own mistake

Gusto ko pa sanang ituloy ang pagsulat ng sarili kong bersyon, pero hindi ko na kaya. Ang hirap. Ang sakit. Bawat pagsulat ko sa nasabing kanta ay ang pagbalik rin ng mga simple naming pagtatagpo

Those hugs

Those smile

I miss all of those. Lalo na ang tao na gumagawa nun sa akin noon. Na ngayon ay wala na

I miss you Jaypee

Please come back

Talk to me

Smile to me

Shout my name

Hug me

Pero ano bang magagawa ko? Wala. Isa lang naman akong hamak na tangang lalaki na ipinagtulakan ang taong may gusto sa akin noon

Ang taong may gusto sa akin noon. Na pinagtutulakan ko. Hinahanap-hanap ko na ang presensya ngayon

Habang nakahiga ako ngayon sa kama dahil sa kaka iyak patungkol sa kanya ay may isa na namang ideya ang pumasok sa aking isipan

"Tatanggapin mo kaya ulit?" bulong ko sa aking sarili

⬅️Search: John Paul Fabela

Pagtipa ko sa aking Facebook account. Ang bumungad sa akin ay yung mga post pa rin nya nung nakaraan, dahil nga sa yun lang din naman ang mga naka public

For the second time, muling bumalik ang lahat sa akin. At sana sa pagkakataong ito, tanggapin pa nya akong ulit. And if that time comes, I can't go back to December to do all of those actions that I'll regret of

But, I can do better compare on what happen on the cold breeze of December. And I'll promise, that I can make everything alright

Sana sa pagkakataong ito ay tanggapin mo ulit ako. Ipapaliwanag ko ang lahat ng tanong na gusto mong malaman. At may mga katanungan rin akong itatanong sayo kung bakit mo ako binabaliw ng ganito

Anong mahika ba ang meron sa isang kagaya mo, Fabela? And this time, all I can say is it was enchanting to meet you

Mahal kita, Jaypee ko