Öncelikle hepinize merhaba. En başta kendimi size Ay ışığı olarak tanıttım. Bunun nedeni Ayı çok sevmem ve aksamları balkona geçip Ayı izleyerek hayaller kurmam. Asla gerçekleşmeyecek hayaller...
Aslında bu hikaye malesef ki ülkemizdeki bir çok kız çocuğunun- belki de erkeklerin- yaşadığı bir hikaye. Çünkü malesef ki hala çoğu aile yeni nesile ayak uyduramamakta ve herseyi hala kendi zamanlarındaki gibi görmekte. Çocuklarına kısıtlamalar koyarak, telefonlarını - ya da diğer teknolojik aletleri- kontrol edip durarak onları doğru yola suruklediklerini düşünmekte. Ama elbette ki bu çok yanlış bir algı çünkü bu durum aslında o yasaklarla büyüttükleri çocukları yalana ve hatta intihara kadar bir sürü kötü yola süruklemekte. O çocuklar ailelerine sevgi yerine nefret ve öfke beslemekte. Ancak hiçbir zaman aklındakileri de dile getirememekte. Ülkemizdeki çoğu çocuk sırf ailesi yüzünden düşünme ve ifade haklarını kullanamamakta. Ve bence bu da o çocukların hikayesi. Bu hikaye o çocukların anlatamadiklarinin hikayesi..
Umarım beğenirsiniz hepinizi çok seviyorum...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
İMKANSIZLIĞIN ÖTESİ
General FictionTek yaptığı ailesini gururlandırmak, onların başını önlerine egmemek için çalışıp iyi bir yerlere gelmeye çalışan bir kızdım ben. Elimden geldiğince her dediklerini yapmaya , koydukları yasaklara uymaya çalışan. Ama daha sonra şunu anladım... Hayatt...
