-
-
-
-
-
Changbin, içinde uçuyordu resmen heyecandan.
Chan'ın elini tutup kalktı ve gülümsedi. Yürümeye başladılar bir yandan sohbet ediyorlardı.
"İş hayatın nasıl?" diye sordu Chan.
Changbin daha iş bulamamıştı diğer işinden atıldığı gündem beri.
"Aslında şu an bir işim yok..."
"Neden?" merakla sordu Chan.
"Çalışıyordum ama atıldım aptal insanlar yüzünden, en ufak şeyi abartıyorlar."
"Anladım. Yardımcı olabilirim iş bulmanda."
"Teşekkür ederim Chan, sen zaten yoğunsun uğraşmana gerek yok."
"Bir şey olmaz beni etkilemez, seve seve yardım ederim." Gülümsedi.
"Kendini yorma sakın."
"Yormam merak etme." Kıkırdadı Chan.
Chan'ın, Changbin'in nerede çalışabilceğini düşünürken Jeongin'in stajının bitmek üzere olduğu geldi aklına. Changbin ile çalışmak güzel olurdu.
"Changbin aklıma şey geldi Jeongin'in stajı bitecek yani az kalmıştı o gidince sen gelebilirsin istersen."
Changbin aşırı sevinmişti hem iş bulduğuna hem de Chan ile çalışacağına, heyecandan ölecekti.
"Çok sevinirim Chan, çok teşekkürler." Utanarak gülümsedi Changbin.
"Ne demek, her zaman." Gamzelerini göstererek gülümsedi Chan.
Yürüyüp sohbet etmeye devam ettiler. Hava kararmıştı neredeyse. Hyunjin ve Minho'nun yanına geri döndüler. Changbin ile Chan onlara gülüyorlardı. Hyunjin ve Minho hâlâ birbirlerni sinir ediyorlardı.
"Gitsek mi artık hem hava soğudu?" dedi Chan.
Changbin gitmek istemezdi pek ama uykusu gelmişti bile
"Olur gidelim."
Herkes eşyasını toparladı.
"Changbin haber verirm Jeongin gittiğinde."
"Tamam Chan teşekkür ederm tekrardan." Kocaman gülümsedi Changbin.
Vedalaşıp evlerine gittiler.
Changbin eve girdiğinde dans ercekti neredeyse mutluluğundan.
"Ne oldu Changbin anlat bakalım."
"Chan'ın yanında çalışacağım!!"
"Hani hoşlanmıyordun?" Hyunjin sırıttı.
Changbin duraksadı ve bir şey diyemeden koltuğa attı kendini. O sırada Hyunjin gülme krizine girmişti bile. Changbin utanmıştı biraz.
-
-
-
Chan eve geldiğinde yatağına atladı. Çok yorulmuştu. Öylece yatarken aklına Changbin geldi. Çok sempatik gelmişti. Onun yanındayken yanaklarını sıkmak istedi bir ara. Düşüncelere dalıp gitti ve uyuya kaldı.
Sabah olduğunda Chan güzel uyuduğunu hissetti. Bu yüzden mutluluğu iki katına çıkmıştı. Bugün çok işi yoktu. Kardeşleri uyanmadan onlara kahvaltı hazırlamak istedi.
Yüzünü yıkayıp mutfağa geçti. Bir şeyler hazırlamaya başladı neredeyse bir saat kadar uğraştı ve bitti. Sıra kardeşlerini uyandırmaktaydı. İlk önce Lucas'ın yanına gitti ve onu gıdıklamaya başladı. Lucas söylenerek uyansada kahkaha atmaya başlamıştı. Şimdi sıra Hannah.
"Hannaaah!"
"Kalk hadi uykucu."
"Su dökerim üstüne."
"Kahvaltı hazırladım size."
Hannah tek gözüyle ona baktı.
"Çok uykum var ama kahvaltı hazırladığın için kalkacağım."
Chan güldü.
"O zaman yemekler soğumadan yüzünü yıka gel."
Chan mutfağa geçti. Herkes de gelince yemeye başladılar.
-
-
-
-
-
hastalandıgım icin aktif olamadim 😞
ama yeni bolumleri hizla aticam
optum sizi 🐺
