-
-
-
-
-
Chan'ın annesi şaşırmıştı Changbin'in dediği şeyi duyunca. Chan ise sadece gülümsüyordu. Annesi Changbin'e sarıldı."Gerçekten mi?! Çok sevindim." dedi annesi.
"Ben de çok mutluyum."
Chan Changbin'in yanağından öptü.
"Çok güzelsiniz." annesi hayranlıkla bakıyor ikisinede.
"Dedim sana bak sevgililermiş." dedi Lucas.
Changbin gülümsüyordu çok mutluydu.
"Pasta getirdim size.""Çok teşekkürler keselim birazdan." annesi pastayı alıp mutfağa götürdü. Chan ve Changbin'de oturdular yan yana. Chan Changbin'in elini tuttu.
"Kendini daha iyi hissediyor musun?" dedi Chan.
"Çok hem de, senin sayende." Gözlerini sevgilisinin yüzünde gezdiriyordu Changbin. Annesi gelince ona baktı.
"Changbin ailenden ayrı mı yaşıyorsun?" dedi annesi.
"Evet. Ablam ölünce onlarla yaşamamın anlamı kalmadı."
"Ruhu şad olsun."
Changbin gülümsedi.
Hannah ve Lucas annesinin yanına oturdu.
"Lucas'ı ilk defa görüyorum memnun oldum."
Lucas ve Changbin tanıştılar. Annesi Changbin'in getirdiği pastayı kesip tabaklara koydu. Chan annesinin yanına geldi.
"Anne Changbin'e ailesiyle ilgili bir şey sormamaya çalış tamam mı?"
"Ne olduğunu anlamadım ama tamam."
"Zamanla alışacak sana da anlatır olanları."
"Bana 'anne' demesi çok sevindirdi."
"O da bizim ailemizden artık."
Annesi gülümsedi. Chan'da annesi gülümseyince gülümsemiş ve ona yardım etmeye başlamıştı. Beraber içerige geçip oturmuşlardı.
Sohbet ediyorlardı. Gülüşüyorlardı. Güzel bir akşam geçiriyorlardı. Changbin uzun zaman sonra böyle eğleniyordu. Chan'ın gözleri hep Changbin'deydi.
Herkesin uykusu gelmişti o yüzden hepsi odalara dağılmışlardı. Chan odasının kapısını kapadı. Changbin ile uyumak için sabırsızlanıyordu.
"Duşa girsem sorun olur mu?" dedi Changbin
"Niye olsun burası seninde evin. Bak benim odam da var banyo. Taşınırken en büyük odayı ben almıştım."
Changbin gülümsemişti. Chan'ı odası gerçekten büyüktü.
Chan'a sıkıca sarıldı. "Seni çok seviyorum Chan."
"Ben de seni çok seviyorum sevgilim. Her bir anımı seninle yaşamak istiyorum."
Changbin ona baktı. Sonra da boynuna gömüldü. Chan onun saçlarını öpücükler kondurdu. Biraz öyle durduktan sonra Changbin duşa girdi.
Chan onu bekliyordu. Changbin
çok uzun durmadan çıktı.Giyinip Chan'ın yanına gidip üstüne yattı.
"Saçların ıslak Changbin, hasta olacaksın."
"Kurur hemen."
"Gel kurutalım."
"Ses olur şimdi."
"Hadi bir şey olmaz."
Chan Changbin'in elinden tutup banyoya götürdü. Onu oturtup saçlarını tarayıp kurutmaya başladı.
Changbin'in gözleri dolmuştu. Chan'ın kendisiyle ilgilenip sevgi gösterdiğini görünce ağlayası geliyordu. Yaşları dökülmeye başlamıştı bile. Chan onu aynadan görünce saç kurutma makinssını durdurdu.
"Sevgilim ne oldu?! Neden ağlıyorsun?"
Chan Changbin'e sarıldı sıkıca. Changbin'de sıkıca sarılıp yüzüne baktı Chan'ın. Gülümsedi.
"Teşekkür ederim beni sevdiğin için."
Chan bir şey demeden onun dudaklarını öpmeye başlamıştı. Changbin'de karşılık veriyordu.
Dakikalarca öpüştüler, birbirlerine olan sevgilerini hissettiler.
-
-
-
-
bu ficin bitmesine az kaldı zaten boka sardı iyice.