Suskun sırlar

5. BÖLÜM

Ruhum, yağmurla yarıştı bu gece. Ruhum ağladıkça, yağmur yağdı. Ben babama kavuşmayı düşünürken o, toprağa kavuşmayı diliyordu.

Ancak bu işin sonunda yarış bitti, ikimizde sadece toprağa kavuşmayı diledik.

.
.
.

(...)
-Ilgaz Şehrazat'a buluşma konumunu gönderin, görelim bakalım hangi kızını bize kurban verecek?

Söylediklerinin ardından bana dönerek "Sence kimi alacak baban küçük hanım? Bence kesinlikle seni almayacağını belirtti aramada, ne dersin?"

🤍

3 saat 49 dakika önce
Yapmam gereken işlemleri yaptıktan sonra arkamda iz bırakmamak için temizleme işlemi yapmaya kalkışmışken gelen ses ile arkamı döndüm ve anında büyük adamla göz göze geldim. Başta olduğu yerde duraksayıp gözlerini kısarak ne yaptığımı anlamaya çalıştıktan hemen sonra yaptığımı anlamış bir şekilde büyük adımlarını bana doğru hızla çevirdi.

O, gelmeden hemen telefondaki son sekmeleri de sildikten sonra ellerimle durumu az çok anlatmaya, hiç olmazsa bile engelli olduğumu söylemeye çalışsam da hızla öne doğru uzattığım kollarımı tutup bedenimi arkaya çevirerek, yüz üstü uzattığı bedenime baskı yapmaya başladı.

-Ne yaptığını zannediyorsun sen?

Sesi sertti. Yaptığı ikinci hataydı. İlkinde bacaklarımı bağlamamış ve arkadaşını dövmeme sebep olmuştu şimdide ellerimi bağlamamış ve benim kendimi kurtarmamı sağlamıştı. Tam olarak ne yaptığımı bilmesede yanlış birşeyler yaptığımın bilincinde olmak onun, fazlaca sinirine dokunuyor olmalıydı.

Çırpınıp beni bağlamasını engellemeye çalışsam da sinirini çıkartmak istercesine bedenime baskı yapıp yüzümün iyice yere yapışmasını sağlamıştı.

Hızla bağladığı ellerim ve bacaklarımı bırakarak yaptığım şeyi bir an önce öğrenebilmek için kenara atmış olduğum telefona yönelerek incelemeye başladı.

Yanlış hareket büyük adam. Arkamda iz bırakmayacağım bir işe hiç girişmem. Bunu bilmiyorsun ama çok net bir şekilde göreceksin. Sözüm olsun.

Kendisiyle girmiş olduğu bir iç tartışma olduğunu yüz ifadesinde saklayamadığı mimiklerden ve kendince mırılanmalarından az çok anlayabiliyordum. İç tartışması, kaşlarını çatmasına sebep olmuşken telefonda bir şey bulamadılça kaşları daha da birbirine yaklaşıyordu.

-Ne yaptın sen?

Bir şey bulamadığını anlamamla gülümsemem iyice büyürken sınırının fazlaca bozulduğunum bilincindeyim.

Bana doğru attığı adımlar üzerine yüz üstü bıraktığı bedenime yaklaşıp telefonu havada sallayarak yanıt alabilirmiş gibi sorularını tekrar etmeye devam etti.

-Sana bir soru sordum küçük hanım. Telefonda ne halt yiyordun? Ya da ne halt yedin mi demeliyim?

Gülümsedim.

Sözlerimi her zaman tutarım büyük adam. Bana verilen sözler hiçbir zaman yerine getirilmedi bu yüzdendir ki ömrüm boyunca verdiğim her bir sözü yerine getirdim. Onlar bana bir sözü gerçekleştirmeyi bile çok görürken, ben laf arasında söylediğim bir sözü bile tuttum.

Hayatta verdiğim en büyük söz ise; onlar gibi olmayacağımdı.

Onlar gibi duygusuz, kalpsiz ve de... Ve de aile olmayı bilmeyen insanlar gibi. Onlar gibi.
.
.
.

Başımı tekrar vurmamla yerimi sağlama almadığımı bir daha anladım. Başımda git gide yayılan ağrı, bir süre sonra yerini küçük bir sızıya bırakırken bedenimi iyice köşeye yaklaştırmaya çalıştım. Beklemek ağrılarımı tamamen götürmese de o acıyı derinlere gömmemde büyük bir yardımcı rolü oynuyordu.