The Long Lost Mafia's Daughter (COMPLETED)

CHAPTER 48

TATIANA POINT OF VIEW

Maaga kaming nag ayos upang pumunta ng hospital, pero mas mukhang excited pa si Tristan kaysa sa akin.

“Let's go?” pinagbuksan niya ako ng pintuan ng kotse at tinulungan pang makaupo at sumakay na rin siya at nagsimulang magmaneho. Pagdating sa hospital ay tumambad sa amin ang mga babaeng nagbubuntis rin, kumpara sa akin ang kanilang tiyan ay malalaki na. Gumuhit ang ngiti sa aking labi at napatingin kay Tristan.

“Lalaki rin ng ganyan ang tiyan ko...” sambit ko.

“I don't know why but I'm getting excited.” mahahalata rin naman sa kaniyang mata 'yon. Tinungo namin ang pasilyo kung saan namin makikita ang Doctor na magchecheck up sa akin.

“Good morning Misis, please sit down.” umupo ako habang si Tristan at nanatiling nakatayo lang sa tabi ko.

“Why don't you sit?” bulong ko sa kaniya.

“I'm okay with this.” pabulong niyang sagot.

“May mga morning sickness po ba kayo, Misis?” napakunot nuo naman ako sa sinabi niya.

“Tulad ng pagsusuka at pagkahilo?” ah, that's what she means.

“Yes Doc, pero madalang lang po at hindi naman ganoon kalala.” tumango tango siya.

“It because you're two weeks pregnant kaya't hindi pa gaano kalala ang iyong pagsusuka at pagkahilo.” may kinuha siyang parang notebook.

“This is you booklet, Misis.” may sinulat siya dito.

“Dito mo rin makikita abg schedule kung kailan ka ulit pupunta dito para magpacheck up ulit.” kinuha ko ang booklet na inabot niya.

“Kailan po ba namin malalaman ang gender ng baby, Doc?” si Tristan ang nagtanong.

“Malalaman natin yan Mister sa apat o limang buwan na pagbubuntis ni Misis.” napatingin ako kay Tristan ng bumagsak ang kaniyang balikat dahil sa narinig. I rub his hands. Ganon siya kaexcited na malaman ang kasarian ng aming baby, pft. Natawa na lang ako sa aking isipan.

Madami pang sinabi ang Doctor, kung anong bawal sa aking pagbubuntis at sinabi niya rin sa akin ang tungkol sa paglilihi. Mula kanina at tahimik lang si Tristan. Patungo kami ngayon sa sementeryo, bibisitahin namin si Mommy at Lola Pening.

“Tristan?” tawag ko sa kaniya.

“Hmm, do you need something, love?” malumanay niyang sagot.

“Is there something wrong?” nag aalala kong tanong.

“Wala naman, may iniisip.” napahinga ako ng maluwag. Muli niya akong pinagbuksan ng pinto at inalalayan sa pagbaba. Mabilis naming nakita ang puntod ni Mommy dahil sa bulaklak na nakalagay dito. This flower is my mother's favorite, kakagaling lang ni Daddy dito.  Umupo ako at dinama ang nakakorte niyang pangalan sa bato.

“Mommy, you know what, I'm gonna have a baby,” malungkot akong napangiti.

“Kung nandito ka lang sana, siguradong alam mo ang mga anong dapat gawin sa pagbubuntis at siguradong matutulungan mo pa ako.” umupo rin si Tristan at hinawakan ang kanan kong kamay.

“Tita, I promise that I will take care of you daughter and our baby, hindi ko sila pababayaan.” hearing those words from him make me feel so safe.

“Mommy, I missed you so much, alam ko rin naman na palagi mo kaming binabantayan kung saan ka man naroroon.” hindi ko napigilan na pumatak ang luha ko.

“Palagi kitang bibisitahin, dito ha. I love you, Mommy!” Tristan wiped my tears.

“Shh, stop crying..” he hug me.

“Tsaka pala Tita, papakasalan ko po ang anak mo.” napatawa ako sa sinabi niya.

“Nagpoprose ka na naman ng walang singsing,” ani ko.

“No, Tatiana.” napakunot nuo ako ng may bigla siyang kinuha siyang maliit na pulang box sa kaniyang bulsa at nagsimulang lumuhod.

“Will you marry me, Tatiana Seville?” tila tumigil ang buong paligid. Tumigil ang simoy ng hangin, tumigil ang paggalaw ng mga dahon. Dumeritsiyo ang tingin ko sa singsing na walang tigil sa pagkinang.

“Will you marry me now that I have a ring?” he chuckled. Hindi ko anong mararamdaman ko ngayon. Walang kapantay ang saya na bumubuo sa aking dibdib.

“Hindi na kailangan pang pag isipan ang isasagot ko. Yes, I'll marry you.” hindi ko maipaliwanag ang nararamdaman habang dahan dahan niya sinuot ang singsing sa akin.

“Tatiana, I will love you and I will protect you that can't even mosquitoes can't touch you.” he always makes me smile.

“Parang kinakagat na nga ako ng lamok dito, eh.” biro ko.

“Where?” mabilis niyang hinanap ito.

“I'm just kidding, love.” I kissed him, ilang beses kaming nagpalitan ng halik.

Mom, can you see this? I'm engaged, I hope you're happy there Mom.

“We’ll visit you, again.” umalis na kami ni Tristan at tinungo ang puntod ni Lola Pening. Lahat ay ikweninto ko na rin sa kaniya. I know that she's happy for us too.

Pagdating sa bahay ay agad kong tinawagan si Daddy upang ipaalam rin sa kaniya. Masaya rin siya sa nalaman at gusto pa ngang pumunta dito sa bahay kaso baka makaisturbo daw siya dahil gabi na daw, bibisita na lang daw siya pag may oras na siya. Sympre naman hindi ko makakalimutan na sabihan si Prima at ganoon rin siya, masaya siya sa nalaman. Nagbiro pa nga siya na baka mas mauna pa daw kaming magpakasal dahil sa sitwasyon nila ngayon. Hindi na rin kasi ako nagtanong kung bakit. Tinanong ko kung kailan sila makakauwi, pero alanganin pa daw. Gusto niya rin daw maging babaew ang anak ko. Napabusangot na lang ako dahil pareho sila ng gusto ni Tristan. Ayaw ba nila sa lalaki? Hmph. Siguro natatakot si Tristan na mamana ang ugali niya kung lalaki ang aming maging anak Natawa na lang rin ako sa sariling naisip.

Ang daming nangyari ngayon and suddenly I feel so tired. I don't know where is Tristan, but I can't fight myself to stay awake. Hindi na kaya ng mata ko.

There's so many things happened today. I want us to get married as soon as possible bago siya manganak.

“Argh, I'm so happy, I can't explain, but we're having a family now.” this is what I dreamed whe  we we're younger. Too sad, she can't remember me yet, but it's fine because she's mine now. I'll call my awll connection to get our marriage organized and be prepared. Bukas ko na lang rin sasabihin sa kaniya. 

Pag alis ko sa kwarto kanina ay kausap niya pa si Prima sa cellphone. She looks so happy to tell her best friend that she's pregnant...I can't believe this is happening to me now. Depending from my past, I thought I'll never live my life to the fullest, but tignan mo ngayon, papakasalan ko ang isang maganda at mabait na babae.

I was thankful too because she didn't hesistate to accept me for who I'm really am. When I first lend my eyes to her, I already know from that moment that she's the girl I wanted to get married and have a family with, and it's happening now. I gulped, hindi ako makapaniwala ng makita ko ang pregnancy test kanina sa bathroom that time, I chuckled when I realized the way I react. I don't even know what to say and what to do. It really surprised me though.

I turned off the lights and lock the doors, pagkatapos ay dumeritsiyo na ako sa aming kwarto. I found Tatiana sleeping already. Kinuha ko ang cellphone na hawak hawak niya pa. Inayos ko rin ang kaniyang pagkakahiga.

“Hmm...” napatigil ako sa paggalaw at baka magising ko pa siya. Humiga na rin ako sa tabi niya at nilgayan siya ng kumot.

“You must be very tired, goodnight love.” I kissed him on her forehead and turned off the lamp.