GÖKALP

4

  Bugün tesisatçı gelecekti ama en önemli şey ilaçların yarısının da bugün geleceğiydi. Bunu bana son dakika söylemişlerdi ve anlamsız bir biçimde iki ayağımı bir pabuca sokmuşlardı. Bunun için biraz sinirliydim. Biraz mı az önce sinirinden çekmeceyi kıranda bendim zaten. Hayır ben kırmamıştım. Sadece üstümü giyinirken biraz gergindim ve açılmayınca biraz fazla kuvvet uyguladığım için yerinden çıkmıştı. O kadar. Birşey yoktu yani. Çekmeceyi yerine sorunsuz bir biçimde koymuştuk ve sonrasında üstümü giyinmiştim.

İlaçları yerine yerleştireceğim için pantolon tercih etmiştim ve üstümede alalede bir crop geçirdim. Aynada kendime son kez şöyle bi baktıktan sonra aynanın hemen yanında olan sırt çantamıda alarak telefonumu arka cebime sıkıştırdım ve aşağıya indim. Saat 12 idi. 1'de ilaçlar gelecekti sonra ise tesisatçı. Umarım tesisatçı gelene kadar yerleştirme işini bitirirdim de erken çıkardım dükkandan. Zaten anlaştığımız tarih 2 gün sonraydi ama bugün yarısı o günde diğer yarısı gelecekti ve dükkanımı sadece açmam kalacaktı. Bu konuda herşeyin tam olmasını istiyordum o yüzden gergindim.

Aşağıya indiğimde annemle karşılaştım. Oda sanırım bir yere gidiyordu. "Annem nereye?" seslenmemle elindeki pardüse ile bana döndü ama zaten kısa sürede yanına adımlayıp ayakkabılıkta olan ayakkabıları ayağıma geçirmeye başladım. "Nurten'e gidiyorum oturucaz biraz." kafamı sallayıp iki ayakkabımı da ayağıma geçirdim ve seke seke yanına giderek iki yanağınada öpücük kondurdum. Güldü. Bende gülümsedim ve öpücük atarak dışarı attım kendimi. Anca giderdim zaten. Adımlarımı hafif hızlandırdığımda sağa döndüm ve o an karşıdan gelen Derya'yı gördüm. Yanında 'da Defne vardı. Beni fark etmemişlerdi. Sokağı incelediğimde biz harici birde bir kaç dükkan vardı ve onlarda kalabalık değildi. Biraz daha yürüyünce beni fark ettiler ve gülümseyerek yanıma adımladılar. "Selam, naber?" Defne kollarını açarak beni sarmaladı. "İyidir kuzum. İş, güç senden naber?" sırtını sağ elimle sıvazlayıp geri çekildim ve gülümsedim . "Benden de iyi. Eczaneye gidiyorum ilaçlar gelecek." ondan ayrılınca Derya'ya döndüm. Oda sanki yıllardır görmüyormuş gibi kollarını açmıştı. Onada gülerek sarıldım ve ayrıldık. İkisini incelediğimde gayet şık giyindiklerini gördüm. Kaşlarım çatıldı.

Bensiz. Yüzüme memnuniyetsiz bir ifade koydum. Beni çağırmışlardı aslında ama içim olduğu için gidemiyordum. "Nereye böyle , bileyim söyle." Derya kıkırdarken Defne göz devirdi bana ve eliyle çantasını düzelterek beni cevapsız bırakmadı. "Gezmeye canım. Sen git çalış, köle." Al işte başlıyorduk. Onlardan ayrılarak bir adım geri gittim ve yapabildiğim en kötü bakışı onlara gönderim. "Allah belanızı versin." ve saçlarımı savurarak çekilip gittim yanlarından. Arkamdan güldüklerini duyuyordum. Allah belalarını vermesin. Bensiz gidiyorlardı. Dün seni çağırdılar ya bebeğim. İyi misin?

Olsun. Ben yoksam onlarda yoktu. Ben şimdi gidicem o kadar çalışıcam onlar gezicek. Hak mıydı? Bence değildi. Ofladım. En azından kendi dükkanım olacaktı ve hayalini kurduğum şeyi gerçekleştiriyordum. Mahalleden sağa dönerek çıktım ve telefonumu çıkararak saate baktım. Yarım saat kalmıştı. Yetişmek için biraz daha hızlandırdım adımlarımı ve saat çok ilerlemeden yetiştim. Çantamdan anahtarımı çıkararak dükkanın kapısını açtım ve içeri girdim. Kapıyı içeri havalansın diye açık bırakırken yerlerde bıraktığım kolilere attım elimi hemen ve arkadaki depoya taşıdım. Sonra atardım. Deponun ışığını açıp kolileri bıraktım ve çantamıda sırtımdan çıkararak kenara koydum. gerisin geri içeri giderken kamyon sesi duydum. ilaçlar geldi diye hızla dışarı çıkarken ilaçların değilde nakliye aracı olduğunu gördüm. Telefonu çıkararak saate baktım bende. 1'di.Gelmesi an meselesiydi bu yüzden dışarıda beklemeye karar verdim ve yolun başına diktim gözlerimi. Eczaneyi bizim mahalleden uzak seçmemiştim ama yinede yaylaya daha yakın olduğu için tanıdık sayısıda azdı. Zaten aşağıdaki yokuştan biraz daha çıkıp 10 dakika yürüyünce Gül teyzelerin oraya geçmiş oluyorsun.