Giderdi Hoşuma | Texting |

0.7

Medya : Yaşar - Kumralım

---

Konuşmamızın ardından tam iki saat geçmişti. Bense burada oturmuş makyaj yapıyordum.

Nedense kendimi mutlu hissediyordum. Dışarı çıkmadan önce odamın camından baktım park sakindi ama salıncakta gitarı ile oturmuş kar maskeli biri vardı. Sanırım o Can'dı.

Hemen aşağıya inip dışarı çıktım. Kalbim göğüs kafesinden çıkacak gibi atıyordu.

Heyecanlı mıydım? Kabul, evet heyecanlıydım.

Koşar adımlarla parkın girişine doğru gittim. Yan tarafında ki boş salıncağa oturdum. Kısa bir süre sessizlik oldu.

"Geleceğini tahmin etmiştim." Dedi. Sesini duymak çok hoştu.

"Neden gitar getirdin?" Diye sordum.

Cevap vermedi. Sustu. Sustum. Sustuk.

Birden yan tarafında bir hareketlilik hissettim. Can'a döndüm. Gitarına uzanıyordu.

Gitarına yavaşça ve özenle parmaklarını değdirmeye başladı. Gitarın tellerinden çıkan notalar huzur vericiydi. Bunu sorun varmı diye yapmıştı birden çalmaya başladı.

"Hüzünler başıma vurdu yine.
Sevginin çıkmaz yollarında senin dolaylarında.
Sana dair hasretim yüz yıllardan kalma.
Aklımı kaçırıyorum bu cinnet akşamlarında..."

"Orda her kiminleysen belki sevgilinleysen.
Şöyle kumralım içim sızlamaz mı?
Bilmem hatırlar mısın? Gözlerim ne renkti.
Şöyle kumralım benim adım neydi?"

"Orda her kiminleysen belki sevgilinleysen.
Şöyle kumralım içim sızlamaz mı?
Bilmem hatırlar mısın? Gözlerim ne renkti.
Şöyle kumralım benim adım neydi?"

"Sahip olduğum herşeydin.
Her şeyimi alıp gittin."

"Hüzünler başıma vurdu yine.
Sevginin çıkmaz yollarında senin dolaylarında.
Sana dair hasretim yüz yıllardan kalma.
Aklımı kaçırıyorum bu cinnet akşamlarında..."

"Orda her kiminleysen belki sevgilinleysen.
Şöyle kumralım içim sızlamaz mı?
Bilmem hatırlar mısın? Gözlerim ne renkti.
Şöyle kumralım benim adım neydi?"

"Bu kaçıncı hasretim aylardan hangi aydır.
Söyle kumralım ben adımı unuttum.
Bilmem hatırlar mısın? Gözlerim ne renkti.
Şöyle kumralım benim adım neydi?"

"Ne zaman güneş doğar.
Aylardan hangi aydır.
Şöyle kumralım ben adımı unuttum.
Bilmem hatırlar mısın? Gözlerim ne renkti.
Şöyle kumralım benim adım neydi?"

"Ne zaman güneş doğar.
Aylardan hangi aydır.
Şöyle kumralım ben adımı unuttum.
Bilmem hatırlar mısın? Gözlerim ne renkti.
Şöyle kumralım benim adım neydi?"

Uzun bir sessizlik oluştu. Bu sessizlikten rahatsız olmuştum.

"Çok güzel." Dedim tekdüze sesimle. Gerçekten de güzeldi.

"Ne güzel?" Hadi ama. Sesinin güzel olduğunu bilmiyor olamazsın.

"Sesin... Çok güzel." Kalbim yavaşla azıcık.

"Oraya oturalım." Dedim bankı parmağımla göstererek.

Yavaşça ayağa kalktı karşıma geldi. Elini uzattı kalkmam için. Yavaşça elini tuttum. Ayağa kaldırdı.

"Sarılabilir miyim?" Dediğinde hiç beklemeden boynuna sarıldım. Bu kısa zamanda ona bu kadar bağlanmış olamam.

Elleri şaşkınlıktan havada kaldı. Yavaşça elini belime yerleştirdi. Kalp atışları hızlandı. Benimki de hızlıydı. İkimizin kalbi sanki göğüs kafesinden çıkacak gibi atıyordu.

Yavaşça ondan ayrıldım ve banka doğru koşar adımlarla yürüdüm. Arkamdan kıkırdama sesi geldi. Bana gülüyordu. Bana niye gülüyor bu?

Yavaşça gelip yanıma oturdu. Elini omzuma koyup göğsüne doğru çekti.

"San bir şey vereceğim." Dedi heyecanlandım. Yavaşça ondan ayrıldım. Yüzüne baktım. İç cebinden bir kutu çıkardı.

Önüme diz çöküp kutuyu açtı. Çok güzel.

"Bunu benimle buluşmaya geldiğin için veriyorum."

İçinden pembe kalpli bir yüzük çıktı. Hızla onu ayağa kaldırdım yüzünü göremeyecek şekilde yanağını açtım. Ufak bir öpücük kondurdum. Geri çekildiğinde bana şaşkın gözlerle bakıyordu.

---

Dedim ki benim kurban vereneler sıkılmıştır onlara bölüm atayım.

Aşko kuşko çorbalarım iki dakika çıktım wattpaden baktım yazıların yarısı silinmiş vay anasını.

Neysss depremzedelere geçmiş olsun.

Bu arada bölüm güzel miydi?

Beğendiyseniz oylamayı ve yorum yapmayı unutmayın.

Hadi sağlıcakla kalın benim canım aşko kuşko çorbalarım.

👇🏻