Giderdi Hoşuma | Texting |

0.9

Medya:Hande Yener - Mor

---

Oruspu çocuğu Murat'tan

Normalde her sabah alarmın sesiyle uyanırken bugün telefon bildirimleri ile uyanmıştım.

Telefonumu açıp baktığımda İnstagram'dan iki yeni mesajım vardı.

Hızlıca telefonu açıp Instagram'a girdim.

Kerim.akar: Bekle lan yanına geliyorum.

Muratiniz: Anlamadım.

Kerim.akar: Anlama şimdi anlıyor olacaksın.

Bu mesajın geldiği gibi kapım hayvan gibi çalmaya başladı.

Koşar adım kapının yanına gittim ve açtım.

"Kime bakmıştınız?" Diye sormamla beraber yumruğu suratıma geçirdi.

"Demek sen Berile yazıyordum."

(Askılar burda ciddi ciddi yazıyorum elimde çikolatalı ekmek saat gece üç ben niye bu kadar ciddiyim.)

Yeni uyandığım için hem uykuluydum hemde şaşkındım.

"Evet bendim. Napcan?"

"Hı aferin sana. Mesela ben de abisiyim." Gelde götünü kurtar Murat.

Birden üstüme yürümeye başladığında ona karşılık vermek için bende suratına yumruk attım. Ama bu onu pek kesmediği için o hızla ayaklanıp beni altına aldı ve sayısız yumruk atmaya başladı.

Arkadan birinin "abi ne yapıyorsun? Ben sana karakolluk olacak bir şey yapma demedim mi?"

"Sence ne yapıyorum? Adam dövüyorum."

Hızla Beril gelip abisini üstümden almıştı. O sırada dün eve attığım kızın sesi geldi.

"Aşkım sabahtan beri seni bekliyorum. Hem bunlar kim?" Beril abisini çıkartarak hızla kapıyı çarparak gitti. Bende içeriye doğru yürümeye başladım. İçeriye girdiğimde tekli koltuklardan birine oturup telefonumu aldım. Tabiki de polise verecektim.

Beril'den...

Yarım saat önce...

Abime o adresi attıktan sonra içim hiç rahat etmemişti. Hızlıca ayağa kalkıp kıyafetlerimi giyindim. Araba ve ev anahtarlarını alıp evden çıktım.

Navigasyonu açıp Murat'ın evine doğru sürdüm. Evin önüne yaklaştığımda adamın Kerim denilen kişinin üstünde yumrularken gördüm. Hızla arabadan inip abimlerin yanına doğru gittim.

Onları ayırıp abimle birlikte kendimi dışarı çıkarttım ve kapıyı çarparak kapattım.

(Yaw sonrasını sizde biliyorsunuz)

Şimdiki Zaman...

"Anlamıyorum seni abi. Ben sana karakolluk birşey yapma diyorum. Sen adamı yumruk manyağı ediyorsun."

Evet bunları ben diyordum. Çünkü yine abimin mahkemeleriyle uğraşmak istemiyordum.

"Hayır sende ne bekliyordun. Adamla orda mal gibi konuşmamı mı? Bunu beklediysen hayatta olmayacağı için ümitlenme." Dedi düz bir sesle. Ne yazık ki ümitlenmiştim.

Benim evimin önüne geldiğimde arabayı park edip eve girdim.

Koltuğa oturdugunda telefonu çalmaya başladı. Bu kaydedilmemiş bir numaraydı.

"Alo... Evet benim... Ne!!!"

---

Muq bir bitiş yazdım maşallah aşko.

Beğendiniz mi?

Kerim nasıl dövdü Murat'ı.

Bu arada dovdulten sonraki sahneyi yazarken kusacaktim neredeyse.

Hadi sağlıcakla kalın kurban vereneler.

👇🏻