kazılı kuyum | texting

🪶|1

Bu yazdığım konuyla ilgili çok kitap bulamıyorum o yüzden kendim yazıp okuyordum, şimdi de belki tutar düşüncesiyle yayımlıyorum. 

İlk bölümler de betimlemelerim az. Şimdiden bir hata yada kusur gördüğünüz yer olursa kusura bakmayın, iyi okumalar 💞

🪶

Her zaman yaptığım gibi başımı sıraya koymuş, uykumu alamadığım için okula gelir yyukluyordum.

Sınıfta henüz kimse yoktu. Kartalları da beklemeden gelmiştim. 

Bir kaç ses duymuştum, sınıfa gelenler vardı. Umursamadan uyumaya devam ettim. Birilerinin fısıldaştığını anlayabiliyordum. Dedikodu tabii ki de. Kim yapmazdı ki? Kafamı iyice koluma yaslayıp, dinlemeye başladım.

“Hayret bu sabah yanında Kartal yok."

Kartal.
 
"Gelir aman,” dedi a’yı uzatarak.

“Merak etme damlar birazdan.”

Güldüler. "Anlamıyorum bunları da bas bayağı sevgililer bence. Neden herkesi arkadaş ayağına yatırıyorlarsa."

"Neden olsun, okulda popülerler tabii.” Durdu. “Hem sen duydun mu Bade konusunu?"

Yutkundum. Gene neyime sallanmıştı acaba.

"İkinci bir vaka mı geliyor yoksa?" Dedi ve ardından gülüşünü dinledim. Zevk alıyorlardı sanırım.

"Ne kadarı doğru bilmiyorum ama sanırım düşündüğümüz şey olmuş."

"Bade ve Kartal mı?" Durdu, ardından "Oha, biliyordum." 

Gerildiğimi belli etmeyecek şekilde sıradan başımı kaldırdım. Kafamı sıradan kaldırmam ile beraber kız kaş göz işareti yapıp ardından susmuştu.

Konuşmalarını yarım yamalak duymuştum. İnsan ben sınıftayken konuşmazdı. He onlara ne bizim ilişkimizden bir kereliğine? 

Duraksadım. Kartal’a karşı bir şeyler hissettiğim doğruydu ama aynısı Kartal için geçerli değildi ve asla olmayacaktı. Bu yüzden arkadaşlıktan ötesi de olmaz bizden.

Karşımda ki kız bana alaycı bir şekilde bakarken sinirlenmemek engel değildi.

"Pardon? Ne güzel anlatıyordun devam etsene." Kız, arkadaşına bakıp sırıttı arından bana döndü.

"Neyi tatlım?" 

"Sence? Sizin o uydurmalı laflarınızı diyorum. Başka konu yok mu da insanların hayatını konuşuyorsunuz? Hadi şimdi anlatıyorsun ya arkadaşına, bana da anlatsana." 

Ayağa kalkıp onların oraya yaklaşıp yanlarında durdum. Sabah sabah bunları çekmek istemiyordum fakat dayanamamıştım. 

Kız oturduğu sıradan kalktığında, “Yalan mı? Sevgilisiniz kızım neyi kimden saklıyorsunuz siz?”

"Karşı cinsle kimse yakın dost olamıyor da haberimiz mi yok?"

"Sizin ki yakın dost mu oluyor amına koyayım? Yeme beni."

Güldüm. “Devam ediyorsun gene. İnsanların hayatından size ne? Hem de iftira ata ata. Artık bu uyduruk lafları konuşmayı bıraksan mı diyorum?”

"Allah Allah görüyor musun bak sen şuna. Noldu? O Çağlar’a veya yakın dostum ayağına yatan Kartalcığına mı söyleyeceksin?" güldü ardından.

“Kıskandığını bu kadar belli etme bari.”

"Kızım bak sözlerine dikkat et hoca falan dinlemem, duydun mu?" Dediğinde varoşluğuna bir an kahkaha atacaktım ama yapmadım.