🪶|12

508 74 38
                                    

Yazmak istiyorum fakat bu hafta çok yoğunum ama geçen haftalarda bölümleri geciktirmeyeceğim. Ve ufak tefek yazım yanlışlarım varsa kusura bakmayın. iyi okumalar!

Oy ve yorum yapmayı unutmayın lütfen🤍

-

Çalan alarm sesinin duymam ile beraber gözlerimi araladığımda doğrulup alarmı kapatıp, geri yatağa uzandım.

Başımda hafif bir ağrı vardı, ilaç içsem iyi olacaktı. Elimi alnıma getirip ovduğumda, dün ki akşam geldi aklıma. Yaşanan bu ufak şeyler ümitlenmeme neden oluyordu. İpek, Kartal'ı aradığında Kartal'ın reddetmesine o kadar sevinmiştim ki. Dudaklarım iki yana kıvrılırken çalan telefonum ile beraber kaşlarımı çatıp, telefona uzandım.

"Alo?"

"Günaydın, uyandırmadım değil mi?"

"Yok kalkmıştım zaten de, bir şey mi oldu?"

Sabah sabah aramasını garipsemiştim aslında.

"Yok kız ne olacak. Senin evinin önüne geliyorum, beraber gidelim okula olur mu?"

"Olur tabii ki de, ben hazırlanayım o zaman."

"Hmm, sen hazırlan bari."

Demesine güldüm. "İyi o zaman kapatıyorum ben."

"Tamam bebeğim, görüşürüz."

Demesi ile telefonu kapatıp ayağa kalktım. Kaya'nın okula geldiğinden beri sadece benimle takılması garibime kaçıyordu. Başka şeylerden şüphelenmekte istemiyordum çünkü Kartal'dan hoşlandığımı bile bile benden hoşlandığını düşünmek istemiyordum. 

Hızlıca hazırlanıp hafif bir makyaj yaptıktan sonra çantamı alıp odadan çıktım. "Anne! Ben çıkıyorum."

"Kahvaltı etseydin kızım." Anneme sarılıp, yanaklarını sıktım. "Okulda yerim bir şeyler. Hadi öptüm, görüşürüz." 

Ayakkabılarımı giyip kapıyı açtığımda, annemin arkamdan güldüğünü anlamıştım.

Merdivenlerden hızlıca inip, bahçeye çıktım. Kaya'nın karşıda beklediğini gördüm. "Pişt!" ona doğru seslendiğimde, bakışları bana döndü. Yanına ilerleyip, "Günaydın! Hangi rüzgar attı seni buraya?" dedim.

"Bugün tek gitmek istemedim. Hem gelmekle kötü mü yapmışım?" dediğinde kaşlarımı çattım. "Ne alaka be."

"Hm, bilmem."

"Saçmalama. Gelmekle iyi yapmışsın." dediğimde kolunu omzuma attı. Tebessüm ettim. "Kartallara da söylemedim. Beni beklemesinler boşuna mesaj çekeyim de."

Telefonu çıkarıp Defne'ye haber verdiğimde telefonu kapadım. Sorun etmezlerdi zaten ama beni beklemesinlerdi.

Okulun olduğu sokağa girdiğimizde başımı Kaya'ya çevirdim. "Sınıfa çıkmadan bahçede oturalım mı?" diye sorduğumda kafasını salladı.

Okula girdiğimizde çoğu bakışların üzerimizde olduğunu fark ettim. Hani yani neye şaşırıyorlardı anlamıyordum ki. Bakışlarımı önüme çevirdim. "Şuraya oturalım gel."

kazılı kuyum | textingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin