EHVENİŞER

2.bölüm

"Güzel bir haberim var, Toprak abi, onu bulduk."

"Yani Kadiri de mi bulduk?"

"Kadir abi hakkında dahaden bir haber yok, ama Toprak abiyi de Sude ablanın bağlantılarıyla bulduk, herkes birbiri sayesinde bulunacak gibi."

"Çok şükür." Sude eğilip ellerimi tuttu iyiki beni bulmuşsun Luica ailemin olmasını çok özlemişim."

"Ablamlar bir sorunumuz var Toprak abi gelmek istemiyor."

"Neden?"

"Derya onunla konuştuğunda şey demiş." Sıkıntıyla nefes verdi. "Bizi bırakan birinin ayağına gitmem demiş. Yani bize sorun çıkartıyor."

"Hay ben onun tiribini. Telefon numarasını ver bana." Telefonumu cebimden çıkarttım. "Söyle yazayım."

"0535 420 73 89" (geçersiz arkadaşlar)

"Tamam dur bi ben arayayım."

"Dur, ya kötü bir şey söylerse, ilk ben arayayım." Sude'nin söyledikleriyle üzülmüştüm.

"Evet bencede sen bi konuş önce."

Sude telefonu kulağına getirdi ve 4 5 saniye sonra telefon açıldı ve Sude telefonu haporlöre aldı.

"Alo."

"Gelmiycem amına koyayım işim gücüm var benim kardeşim sabahtan beri sapık gibi arayıp duruyorsunuz."

"Toprak ben Sude."

"Aaa Sude kusur bakma sabahtan beri bir şey ile uğraşıyorum arayıp duruyorlar tekrar onlardan biri sandım."

"Sanırım bende o şey için aradım."

"Ne! Sude sen salak mısın kızım? Aptal mısın? Bizi bırakıp gitmiş birisi için mi oraya gittin?"

"Toprak olaylar öyle değil, yani sandığımız gibi değil bir gel bir dinle anlayacaksın."

"Neyi anlayacağım Sude gelmiyorum hiç bir yere."

"Toprak bak bizim hatırımız birlikte geçirdiğimiz yıllar için kalk gel konuşalım anlayacaksın."

Telefonun diğer ucundan derin bir oflama sesi geldi.

"Tamam Sude tamam, senin için geliyorum başka hiç kimse için değil."

"Tamam gel bir sen."

Telefonu kapattıktan sonra Sude bana döndü ve üzüntüyle bana baktı "geçecek kardeşim geçecek."

"Teşekkürler."

Toprağın geldiğine dair bir telefon aldığımda gerilmiştim ve Sudenin de benim gibi olduğu belliydi.

Yaklaşık 15 dakika sonra kapı hızla açıldı ve Toprak odaya girdi.

Sinirle girmişti ama beni görünce gözlerindeki hüznü seçebilmiştim.

Kısık sesimle konuştuğumda kendine geldi. "Kardeşim."

Burnunu çekti ve konuşmaya başladı. "Benim senin gibi bir kardeşim yok, bu odada sadece bir kardeşim var ve senin saçmalıklarını duymaması için onu da alıp gideceğim. Sen de yıllar önce nasıl hayatımızdan siktir olup gittiysen öyle gideceksin." Yüksek sesle söyledikleriyle gözlerim dolmuştu. Elini Sude ye doğru uzattı. "Kalk kardeşim."

Sude tereddüile bana baktı, ardından ayağa kalktı ve Toprağın elini tuttu, Toprak elini tuttuğu gibi arkasını döndü ama Sude yerinden hareket etmedi.

"Toprak bir oturalım dinle gerçekten tekrar gitmek istersen gideceğiz. Söz veriyorum."

"Sude neyle kandırdı seni?"