Het onbewoond eiland

~Hoofdstuk 16~

Als ik wakker word, ril ik van de kou. Ik merk dat ik op de koude grond van de grot lig. Als ik probeer op te staan, word ik tegengehouden door twee sterke armen. Slaperig en nog steeds rillend kijk ik van wie de armen zijn.
"Pablo." fluister ik zacht.

Met mijn ogen speurde ik de grot verder af, naar Nathan. Geen Nathan te vinden. Mijn ogen gaan terug naar Pablo en blijven daar hangen. Waarschijnlijk zat ik te staren want hij begon te glimlachen.

"Wat valt er te staren?" glimlacht hij.
"Niks." siste ik snel en wendde me roodaangelopen hoofd van hem af.
"Waar is Nathan?" vraag ik snel.

"Weg..." en toen viel Pablo weer ik slaap

Langzaam haalde ik Pablo zijn armen van me af en stond op. Ik voelde mijn rug kraken, het was een verschrikkelijk geluid. Ik liep de grot uit en ging op zoek naar Nathan. Bedenkelijk liep ik naar Pablo's hutje in de hoop dat Nathan daar zou zitten.

Toen ik bij het hutje van Pablo aankwam, sperde ik me ogen gelijk wijd open. Het hutje zat bedekt met grote gaten ter grootte van mijn vuist. Ik denk diep na om er achter te komen hoe het zou kunnen komen.

De storm...
Pablo...
Nathan...

"Nathan!" schreeuw ik opeens. Ik kijk vluchtig om me heen. Uiteindelijk zie ik zijn mooie.. zachte.. haren dansen op de wind van het strand.

Geruisloos ga ik naast Nathan zitten. Ik bestudeer zijn gezicht. Rommelige bruine haren en ogen zo blauw als de oceaan voor ons. Licht getinte huid met een scherpe kaaklijn. Ik ga voorzichtig met mijn vingers langs zijn kaak en ik voel de spieren onder mijn vingers aanspannen. Nathan staart nog steeds traag voor zich uit.

"Waarom ben je me achtervolgt naar het eiland?"

Nathan kijkt me aan en zegt met een trage en krakende stem:

"De eerste keer dat ik mijn ogen op jou legde, wist ik dat je anders was. Je was niet zoals andere meiden die altijd kilo's make-up dragen. Je was zorgzaam en voorzichtig. Ik wist dat je bescherming nodig had..." vertelt hij in een ademhaling.

"...en omdat ik om je geef en je nooit meer kwijt wil..."

AAAAHWWW, HOE CUTE, <3

Okay, ten eerste,
JEZUS DIT WAS LANG GELEDEN
We're back(:
Het is bijna vakantie, waar ik dus ga proberen een heeeeel lang hoofdstuk te schrijven (ondertussen updaten we gewoon)

Ik blijf het steeds zeggen, maar het spijt me echt extreeeeeem erg dat ik zo weinig update. De laatste tijd haal ik veel onvoldoendes op school, dus ik concentreer me meer op school de laatste weken (:

Kisses, C 💕😘