Het onbewoond eiland

~Hoofdstuk 1~

Eindelijk is het zover, onze vakantie naar Italië. "Luna, opschieten! Anders vertrekken we zonder je!" gilt me moeder naar boven. Me broer Levi staat me uit te lachen. "Het zal dan wel lekker rustig zijn!" Ik sla een zucht. Ohja, ik ben me helemaal vergeten voor te stellen, nou ja, ik ben dus Luna, Luna Draper. *James Bond muziekje* Ik ben 15 jaar en om eerlijk te zijn ben ik stèènrijk. Ik heb zwart haar als de duisternis en heb gifgroene ogen. Tenminste me vader noemde het altijd 'gifgroene ogen' omdat ze ook echt fel groen waren. Helaas stierf me vader aan een tumor in zijn hersenen toen ik 7 jaar oud was. Ik woon nu samen met mijn moeder en mijn broer Levi. Levi heeft ook zwart haar en gifgroene ogen, oftewel we zijn een eeneiige tweeling. Hij zit bij het basketbalteam op onze school en heeft daarom dus altijd meisjes om zich heen kleffen. "Ik kom eraan!" gil ik even hard als me moeder. Snel ren ik naar beneden waar me moeder op me staat te wachten "Eindelijk, kom snel, Levi zit al in de auto te wachten."

Snel stap ik in onze (overbelaadde) auto. Gelijk begint Levi me te kietelen. Hij mag dan de populairste, soms arrogante, jongen op school zijn, hij blijft toch me broer. "STOOOHOOOP! S-STRAKS P-PLAS IK-K IN MEHE BROEHOEK!" gier ik uit. Snel stopt Levi met kietelen. "IEHIEWWL" schreeuwt hij, klapperend met zijn handen als een zeehond. "En jij mag het dan opruimen." zeg ik bloedserieus.

Levi kan zijn lach niet langer onderdrukken door mijn 'serieuze' gezicht, en barst daarna in lachen uit. Ik neem mijn kans om wraak te nemen en kietel hem in zijn zij totdat hij moet huilen van het lachen.
Ondertussen was onze moeder ook ingestapt en bekijkt ons in de achteruitkijkspiegel. Ze schudt nadrukkelijk haar hoofd. "Het ene moment willen jullie elkaar dood hebben, en het andere moment plassen jullie samen in je broek van het lachen." Ik stop gelijk met Levi kietelen en geef me moeder een doodstaar in de spiegel en zeg; "We zijn elkaar ook aan het dóódkietelen." Levi lacht met zijn (veel te harde) sarcastische lach en ik sla hem gelijk op zijn arm. Levi kijkt nepboos naar me en we schieten tegelijk in de lach. Als ik voel dat we rijden, ga ik snel weer op me eigen plaats zitten.

Na veel gesprekken, duetten, en gedans in de auto vraag ik half slaperig aan me moeder; "Mam, hoe lang is het nog rijden naar onze jet?" Ja, ik weet het, we hebben onze eigen privéjet. We zijn tenslotte steenrijk, wat had je anders verwacht? "Nog ongeveer een uurtje rijden" Ik zucht en knik zachtjes. Ik doe me oordopjes in me iPhone en zet zachtjes Ed Sheeran op. Gelijk zijn me oren gevuld met zijn stem.

"I need you darling
Come on set the tone
If you feel you're falling
Won't you let me know
Oh-oh-oh-ooh-oh
Oh-oh-oh-ooh-oh
If you love me come on get involved
Feel it rushing through you from your head to toe
Oh-oh-oh-ooh-oh
Oh-oh-oh-ooh-oh"
Ik kijk naar buiten en zachtjes val ik in slaap.

Hey people! Dit is me eerste boek, en eerste hoofdstuk. Blij dat een vriendin dit me verteld heeft (:
Ik weet niet hoeveel hoofdstukken er komen, en of ik tijd heb om nieuwe hoofdstukken te uploaden. Nouja, het is nu vakantie voor mij dus er zal snel weer een nieuw hoofdstukje komen((:
Voor de liefhebbers; het liedje dat Luna luistert is 'Sing' van Ed Sheeran.

Kisses, C