Elveda desem,gerçekten hoşça kalabilir misin? Sen sevginin değerini ,aşık olduğun zaman anlayacaksın adamım.O zaman kaçışın yok.Bir sigara yakıyım,biraz da kafayı bulayım geçer düşüncesinden arındır kendini.Biliyorsun,geçmiyecek.Acını hafifletir,orası ayrı.
Ben güzel seviyorum da,sende güzel sevdiriyorsun be adamım.Kim bilir kaç kişi körkütük aşık sana.Kendimi onlardan ayırıyorum.Her zaman ayıracağım.''Çünkü'' gibi bir açıklamam da yok.Beni hiçbir zaman bilmeyeceksin ama,her anında yanındayım unutma.Varlığımdan haberdar olmaman bile yakmıyor canımı,hergün görüyorum ya seni.Bu bana yetiyor.
Eğer bir gün bana gelirsen,terasın en köşesinde,o meşhur bilekliğimle seni bekliyor olacağım...
Bazı anlar vardır,özel değildir ama anlamsız da diyemezsin.O kadar hayal ettiğin takdirde elinin tersiyle itiverirsin.Tam olarak bunu yaşıyorum.
''Araas bir bakar mısın?Arkadaşım bir konuda fikrini almak istiyor.''
''Siktir ordan.'' dedim fısıldayarak.Lanet olsun.Tüm elimle yüzümü kapattım.Beni görmemeliydi.En azından şimdilik buna hazır değildim.Tek umudum Yağmur'u takmayarak yoluna devam etmesiydi.Tabi ki,öyle bir şey olmadı.O parfüm kokusunu git gide daha net bir şekilde hissediyordum.Geldi,geldi...Sanırım gerçekten şuan yanımıza gelmişti.
''Tanıyor muyum seni.''
Bilmem kaçıncı kez yutkunduktan sonra bu sorunun bana değil de Yağmur'a olduğunu anladım.Sonuçta beni şuan görmüyordu,yani görmüyordu değil mi?
''Evet.'' dedi Yağmur son derece sevecen bir tavırla.
''Bir kaç hafta önce barda tanışmıştık hatırlamıyor musun?''
Hafiften bir öksürme geldi.Fesatlaşmak istemesemde o an aklımdan her şey geçti.
''Neden yüzünü kapatıyor?''
Aras' ın dediğine karşılık cevabını duyamadan orayı terk ettim.Belkide bu fırsat birdaha asla elime geçmeyecekti.En azından şimdilik,beni tanımamalıydı.İlk defa sesini duymuştum.Daha doğrusu ilk defa,bana karşın bir cümle kurduğu sesini duymuştum.
Birden yağmur yağmaya başladı.Ellerimi saçlarımda gezdirdim.Gökyüzüne gülümsedim.Yağmuru çok severdim ama başka bir sorunum vardı.Yağmur...
Okuldan tam olarak çıktığımda Yağmur tekrar yanıma geldi.Sanırım bundan kurtulamayacağım.
''Bar falan dedim de,yanlış anlamadın değil mi Derin?'' Sadece iç çekmekle yetindim.Konuşmakta ısrar etti.Her ne kadar onu dinlemek istemesemde çenesini kapatmasını sağladım.
''Ne var biliyor musun?'' dedim gülümseyerek.
''Ben senin hiçbir sevgilinle gözünün önünde flört etmedim.''
''Pardon?'' diyerek tepkime güldü.
''Sadece sana yardımcı olmaya çalışıyordum.''
''Olma.'' dedim bağırarak.
''Kendi işimi kendim hallederim ben.''
Ordan uzaklaştığımda dediğime güldüm.Sen neyi hallediyorsun ki Derin?
***
Kalp kalbe karşı derler mi cidden? Peki ya o iki kalp bir türlü karşı karşıya gelemiyorsa?
Düşüncelerimden sıyrılıp derse odaklanmaya çalıştım.Ama ben matematikten nefret ederim.Asıl saçma olan matemiğimin yüksek olup matematikten nefret etmem.Asal sayılar yerine Aras sayılar koyulmalı.
Çalan zilin sesi ben ve iç sesim arasındaki tüm bağı kopardı.
''Kantine mi gidiyorsun?Bekle bende geleceğim.''diyen Ahsen'e dik dik baktım. Sonuçta her teneffüs birlikte takılırdık.Ben gidiyorsam,o da gelmek zorundaydı.
