Gözlerimi açmakla açmamak arasında tereddütteyken bana seslendiklerini az da olsa duyabiliyordum.Gözlerimi tamamen açtığımda hastanede olduğumu anladım.
Kendime geldiğimde yanımda Ahsen ve Şafak vardı.Bazı şeyler söylediler ama sanki ben orda değildim.Uçuyordum.
En son Aras bir şeyler söylüyordu.
O an ne söylediğini hatırlamaya çalıştım.Ama şuan hem bacağımda ağrı vardı.Hemde beynim zonkluyordu.
''Ya iyi misin lan?'' dedi Şafak tedirgin bir şekilde.İyiyim lan.Bu nasıl bir teselli şekliydi böyle?
''Eğer önceden gelseydin,seni kabul edicektim.''
Birden hatırladığımda kafamı oynatmaya çalıştım.Hem bana en son ne olmuştu?
''Aras'ı çağırır mısınız?'' dedim rica eden ses tonumla.
Şuan gurur yapamayacaktım.Eğer ne söylüyorsa devam edecekti.O bitmeyen cümlelerini,tek tek bitirecekti.
''Onun işi var bu akşam gelemez''
Her ne işiyse.Ki sanırım o iş İlaydayla alakalıydı.
BENİ.İLGİLENDİRMEZDİ.O cümlenin sonunu istiyordum.
''Gelmek zorunda. '' dedim masumlaşarak.Bu sefer biraz düşündü.
''Tamam ben söylerim yinede.''
Böyle geçiştirerek olmazdı.İlk defa onu bu kadar çok görmek istemiştim.
Çok fazla ısrar edince benim hatrım (! )için onu çağırmayı kabul etti.Eğer gelmezse de
''Derin ölüyor Aras.Koş gel.''
demesini de tembihledim.
Kendimi iyi hissetmemem üzerine hastaneden yarın çıkacaktım.Annemlere haber verdiğimde geleceklerini söylediler ama Ahsen yanımda dediğimde ısrar etmediler.
Tayfun işi de yatmıştı ya la.
Telefonumu kurcalarken kapı sesi geldiğinde hemen kafamı kapıya çevirdim.Bu kadar kısa sürede gelmiş olması benden hoşlanıyor olmasını düşündürtebilirdi.
Tamam düşündürtmezdi.
Gelenin çarpık bacaklı Yağmur olduğunu gördüğümde gözlerimi devirmekle yetindim.
''Ben bir şey yapmadan kendi kendini haletmişsin Derin.''
Tam konuşacakken Ahsen bir kaç küfür saydırdı.Yağmur'un Şafak'ı görmesiyle gözleri büyüdü,şaşırdı.
''Sanada yazık,ben yerine şöyle ezik bir kızı tercih ettin.''
Ezik diyosun.Oldu.
''Ben senin şimdi.'' diye ayağa kalkmaya çalışırken ayağımdaki alçıya küfürler savurdum.Bugünü mü bulmuştu?
Zorlayarak dışarıya çıkartılan Yağmur son bir kez Şafak'a baktı,baktı.İlk defa birisini sevdiğini düşünüyordum ve o da onu takmıyordu.Şafak Yağmur'u gerçekten takmıyordu.
''Neden cevap vermedin?'' dedim gözlerimi kapatarak.
''Cevap verilicek birisi değil''
OOO lamaya başladığımda beni susturdu.
Koşma sesleri geldiğinde Şafak ayağa kalkıp yattığım yastığı yüzünü koruyormuş gibi tutup gözlerini kapattı.
''Bu benim kalkanım.Sende çarfanı kullanabilirsin.Seni tanımak güzeldi.''
Dediklerine gülerek karşılık verdim.
