Bazen çıktığın yolları, tek tek inemezsin.Çünkü bilirsin ki,birden inmek en kolayı olacaktır.İşte o zaman,canını yakar.
Kendini bulman için,önce kaybolman lazım.
Hayatımın en büyük hatalarından biri bu çocuktu.Bana iyi gelmediğini biliyordum ama onu gördüğümde hissettiğim duyguları seviyordum.Eşsiz ve mükemmeldi.Ama artık çocuk değildik.Belki de yine de büyümüş sayılmayız ama en azından hatalardan ders çıkarmak,onları bir daha tekrarlamamayı gerektirir.Bu yüzden yolumdan dönmeyecektim.
O çocuk ya unutulacaktı,ya da unutulacak.
Yağmurla kavgamızdan sonra birisi arkamdan seslendi.Arkamı dönüp omzuma dokunan elin sahibine baktığımda Serkan'ı görmemle kafamı çevirmem bir oldu.
''Şu çocuğu ne zaman bırakacaksın?Seni takmıyor bile.''
İçimden evet diye geveledim.Evet takmıyor.Serkan Aras'ın düşmanıydı ama yine de doğru söylüyordu.
''Bitti zaten.'' diye ellerimi çırptım.Olmayan bir aşk,yok olup gitmişti.
''Ben biraz yalnız kalsam olu..''
''Olmaz.'' diye lafımı kestiğinde kötü bakışlarımdan bir tane yolladım.
''Senden izin aldığımı hatırlamıyorum.''
''Şimdi sus ve ilerle.'' Ben yanlış anlamıyordum ama Ahsen ya da bir başkası gördüğünde yanlış anlayabilirdi.
''Çok fazla beraber gözükmeyelim Serkan git.''
Bana baktığında bende ona ciddiyetle baktım.-Şaka mı yapıyorsun?- der gibi bir hali vardı.Belki de tamamen arkadaşça yaklaşmıştı ama ben bu konularda mükemmeldim.
''Gözükürsek ne olur yani?Öldürürler mi?''
''Valla Ahsen yapar.'' diye ekledim.Her ne kadar gülmek istesemde gülüşlerimi içime içime attım.
''Ahsen çok abartıyor.'' Ona baktığımda dedikoduya başladığımızı fark ettim.İlerdeki banklara oturarak konuşmaya başladık.
''Yani mesela biz şimdi sevgiliyiz diye,ilerde evlenecekmişiz gibi düşünüyor.''
Aslında ben de Arasla öyle düşünmüştüm ama benimkisini bunlarla kıyaslamayacaktım.Benimkisi farklıydı,özeldi.
''Burda oturup en yakın arkadaşımı seninle çekiştireceğimi falan mı düşünüyosun?''
''Öyle bir şey yapmayacağını biliyorum.'' diye ekledi.Ardından gülümsediğinde sağ taraftan ılık bir rüzgar esti.
Benim için bir Aras değildi ama arada Ahsen olmasaydı gerçekten bu çocuğa hayır demezdim.Ama ben şanssız bir kızdım.Sonuçta Serkan'ın benden hoşlandığını bile bilmiyordum.
''Ahsen'i seviyor musun?''diye bir soru sorduğumda duraksadı.
''Başlarda seviyordum ama sonlarda soğuttu kendinden.Çok yakın arkadaş olmanıza rağmen seninle bile daha iyi anlaştım.''
Dudağındaki piercing gözüme iliştiğinde ışık hızıyla gözlerimi kaçırdım.Hiç acıtmıyor muydu?
''En yakın arkadaşımla kıyaslanmak istemem.'' diye gülümsedim.
''Hoşuna gidiyor ama.'' dediğinde daha da çok gülümsedim.
Karşımda Günceyle Ahseni görmemle aniden doğruldum.
''Ne yapıyorsunuz burda siz?'' Ahsen'e baktım.Serkan'a baktım.Ahsen'e baktım.Serkan'a bir daha baktım.
''Konuşuyorduk.'' diye eklediğinde Serkan'ı onayladım.
