Aisha, poor and helpless, has nowhere to turn. All she has left is a mysterious necklace from her childhood. With chaos engulfing her town and no other choice, she flees to avoid capture by the monsters who snatch women for their queen. Lost in the...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
The most painful part is where you have to escape but you have nowhere to go.
Kahit nagkanda-sugat sugat na ako sa kamay at paa ay hindi pa din ako tumigil sa pagakbo. Kahit na inabot na ako ng dalawang paglubog at pagsikat ng araw ay hindi pa din ako tumigil. Hindi ko alintana ang pagod at hirap at tangi ko lang iniisip ay ang makalayo sa lugar na yon.
Parang déjà vu lang, ito din ang nangyari sa akin nang tumakas ako noon sa orphanage. Ibang usapan nga lang yun, noon tumakas ako dahil parang may kulang sakin pero ngayon tumakas ako dahil sa takot, kahit na ayaw ko tong mangyari.
Pansamantala akong huminto nang hindi ko na makayanan ang pagod. Hingal na hingal akong sumandal sa isang puno at halos wala na akong makita dahil sa panlalabo ng mata ko. Tiredness and hunger is all I felt at this moment, kahit na hindi ko na dinig ang ingay ng mga minotaurs ay ayaw ko pa ring pakampante. Baka maabutan pa nila ako o di kaya ay masundan.
I rested my head at the wide trunk of the tree. Tumingala ako pero hindi ko na makita ang langit dahil natatabunan na yon ng makakapal na mga dahon na nandito.
Teka, saan na ba ako.
That's when I realized where am I right now. I looked at the surroundings to see nothing but the large trees and a wide old wall.
Kaagad na kumunot ang noo ko nang makita ang matayog pero lumang pader di kalayuan kung saan ako nakaupo.
Hindi pa ako nagawi dito kaya ibig sabihin nasa malayong parte na talaga ako ng gubat.
But what's behind that tall walls over there? Is that a wall coming from another city? I'm not sure also, ngayon ko lang talaga nakita ang pader na yon.
"This is ridiculous Roxette, hindi naman yata totoo ang sinasabi mo e"
"E wala pa nga tayo sa sinasabi ko"
Napalingon ako sa kabilang side sa kaliwa nang may marinig ako na parang may nag-uusap. Naging alerto ako kung sakali mang kalaban iyon.
"But why are we in the middle of the jungle? And what's this place? Saan ang maganda at safe na Academy na sinasabi mo?"
"We need to enter first, Julia. Relax ka nga"
There I saw two person talking..no, they arguing about something. Pareho silang babae, yung isa nakapameywang at tila takot na takot habang ang isa ay nakahawak sa ulo niya na parang hindi na alam ang isasagot sa kausap. But something caught my attention, they're wearing a nice and clean clothes. At may kotse pa sa tabi nila.
Dahil sa pagtataka ko ay tumayo ako para mag eavesdrop. Lumapit ako nang kaunti sa kanila para mas lalo ko pang makita ang mga mukha nila.
Mukhang hindi sila taga rito.
"You know I'm outta here.. I go tell Mom that the Fantasia Academia is a fake, and I'm gonna sue you for this" nagsalita ang babaeng sa tingin ko kaedad ko lang yata, saka siya tumalikod doon sa kausap niya at bigla akong nagulat dahil bigla na lanh siyang naglaho.
