"YILLAR SONRA"1. Bölüm

1.4K 48 9
                                    

Yüzüme vuran güneş ışınlarıyla gözlerimi açmaya çalıştım fakat sanki göz kapaklarım birbirine yapışmış gibiydi.Etrafıma bakınıp nerede olduğumu çözmeye çalışırken,annemin sevecen sesini duydum.
"Günaydın tatlım."
Hala yolda olduğumuzu anladığımda gözlerimi devirdim ve kendimi uykunun kollarına teslim etmeye hazırlanırken annemin sesini tekarar duydum
"Duru tekrar uyuma canım geldik zaten Çankaya'ya"
Evet istikamet Çankaya.Çankaya Ankara'nın bir ilçesi buraya birkaç kere teyzeme gelmiştim fakat bu sefer öyle birkaç günlüğüne değildi malesef temelli buraya gelmiştik.Ama öyle keyfi bi nedenle değil babamın işi dolayısıyla.Arabanın camına dayadığım kafamı kaldırmaya çalışırken sanki kafam tonlarca ağırlığındaymış gibi geliyordu.Cama yasladığım tarafı ovarken araba yavaşlamıştı bile.Babam hemen aşağıya inerken yeni cehennemime geldiğimizi anladım.Arabadan indiğimde asık suratım ve yorgun bakışlarımla yeni evimizde göz gezdirdim.
"kızım yaratık görmüş gibi bakıyorsun bence bu kadar ön yargılı olmamalısın yeni ev yeni hayat yeni arkadaşlar sana iyi gelebilir eminim sende zamanla seveceksin burayı" diye bana öğüt veren anneme "hıhı" gibilerinden bir ses çıkararak konuyu geçiştirmeye çalıştım.Ağır adımlarla lüks evimize doğru yürürken yüzümü refleks olarak dahada buruşturmak mümkünmüş gibi fazlasıyla buruşturdum.Evet varlıklı bir ailem vardı,para,mal,mülk herşeyimiz vardı, fakat insanların "benimde o kadar param olsaydı bende öyle mükemmel bir hayat sürerdim oh valla" teorisini yıkan geçen bir hayat yaşıyordum.Malesef her varlıklı,paralı olan mükemmel bir hayat süremiyor ve bende onlardan biriyim bunun nedeni ise tek çocuk olmamdan dolayı anne ve babamın özgürlüğümü kısıtlayacak derecede olan üstüme düşkünlükleriydi.Tüm bunları düşünürken evin içine giriş yapmıştım annem internetten alışverişini yapıp evin dekorunu yaptırmıştı bile salon sade krem ve morun uyumuyla döşenmişti etrafta az bi göz gezdirdikten sonra direk kendi odama çıktım kapımda kocaman harflerle Duru yazılmıştı zaten.Odamın kapısını yavaş bir hamleyle açarken yüzüme vuran sıcaklık ve nemin yanında gelen vanilya kokusu kesinlikle hoşnut bırakmıştı beni.Tamamen içeriye giriş yapıp kapıyı ardımdan kapattığımda oda çokta fazla yabancı gelmemişti aslında.Eski odamla dekoru neredeyse aynıydı ve burdada lilayla kremin uyumu kullanılmıştı.Biranda arkamdan gelen gıcırdama sesiyle kafamı refleks olarak o tarafa çevirdim, babam yüzünde kocaman bir gülümsemeyle bana bakıyordu gülümsemesine karşılık verirken elinde bana ait olan iki büyük bavulla odaya giriş yaptı.
"Bavullarını getirdim" diye gelme sebebini açıklarken bende çok kısık bir sesle teşekkür ettim.Sesimi kendim bile zor duymuştum babamın duyduğundan kesinlikle tereddütlüydüm bu kadar yorgun olduğumu fark etmemiştim.Ama babamın rica etmesiyle en azından duyduğunu anladım.Babam bavullarımı dolabımın yanına bırakıp odayı terk ederken bende bavullarımı eşyalarımı yerlelerine yerleştirmek üzere açtım.Geçen yarım saat bana kesinlikle asırlar gibi gelen bir işkenceydi kıyafetleri ve eşyaları yerleştirmek en nefret ettiğim şeydi ve ben buna mecburen katlanmıştım.Biraz uykuya ihtiyacım olduğunu fark ettim çünkü göz kapaklarım beni karanlığa bırakmak uğruna büyük bir savaş verirken daha yeni yerleştirdiğim şortumu ve ince askılımı giyerek cama yöneldim odayı havalandırmam gerekiyordu.Cama yaklaşıp perdeyi açarken karşı camdaki üstü çıplak saçı güneş ışığıyla parlayan benim yaşlarımdaki genç çocuğu gördüm biranda kafasını kaldırıp bana yamuk bir gülüş atınca ne yapacağımı şaşırıp ani bir hareketle perdeyi kapattım kan anında yanaklarıma hücum ederken göz bebeklerim kararsızca bi perdenin arkasındaki çocuğa bi yere inip kalkıyordu daha ilk günden komşuma rezil olmuştum ve kesinlikle röntgenci damgasını yiyecektim.Tanrım bu gerçekten son derece utanç verici.Yanaklarımdaki kan yavaş yavaş dolaşımına devam ederken yatağıma yaklaşıp ince pikeyi kaldırdım ve kendimi yatağa attığım gibi gözlerimi kapatıp karanlığa teslim oldum.

BU BENİM İLK HİKAYEM VE İLK BÖLÜMÜM ARKADAŞLAR.İLK BÖLÜM OLDUĞU İÇİN PEK HOŞNUT KALMAMIŞ OLABİLİRSİNİZ AMA İLERİKİ BÖLÜMLERDE KONUYU DAHA İYİ ANLIYACAĞINIZI VE SEVECEĞİNİZİ UMUT EDİYORUM BANA VE HİKAYEME Bİ ŞANS VERİP OKUYANLARA ÇOK TEŞEKKÜR EDERİM 2. BÖLÜMÜ KISA Bİ SÜRE ZARFINDA PAYLAŞICAM.:))))

➰ YILLAR SONRA ➰Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin