" En acitani da ne biliyor musun? Hic ayrilmayan biz bugun iki yabanci olucaz, o kadar yabanci olucaz ki belki bir gun ben olucem ve sen bunu asla bilmeyeceksin. Belki cok uzgun oldugunu dusunucem ama sen o an en mutlu anini yasiyor olacaksin. Belki ben seni cok ozleyecegim ama sen adimi bile hatirlamayacaksin.Aramiza bir iki sehir degil koca bir evren giricek, aramiza parcalanmis umutlarimiz ve kaderimiz giricek. Bir omur beraber olmasi gereken biz omrumuzun geri kalan her saniyesini farkli dunyalarda gecirecegiz. Sorucaksin kendine kalbimdeki bu anlamsiz bosluk ne diye belki bir gun? Asla cevabini alamayacaksin dolduramadigin boslugun nedeninin. O bosluga ait ben senden bir evren uzakta olucam belki de. Belki de topragin altindaki bir iskeletten farksiz. Ben senin damarlarinda akan kan degil ruhundaki kanatlardim. Kan bagi gibi sacmaliga bagli kalmamis her bedende birbirimizi bulan tek bir ruh. Bu ruhlar bugun ayriliyor. Binlerce parcaya bolunse ve dunyanin her kosesine dagitlisa birlesme senfonileri kiyametin habercisi olurdu. Bu ruh o kadar guclu ki kendini zehirliyor. Ruhunun parcasina zarar veriyor. Ve bu ruh bu zehiri kendine sacmak istemiyor artik. Ben ruhumu kurtariyorum.Unut bundan sonra.Unut ki aldigin her nefesin icinde oldugumu. Unut ki gozlerindeki her bir isik oldugumu. Unut ki gulusunde saklanirken her defasinda beni yakalamani. Unut ki ben de unutayim bu dunya unutsun. Bu beden ruhunu unutsun."
"Soyle bana bu beden ruhu unutur mu? Beden unutur ruh bedenini unutur mu? Soyle bana ikizim bir ruh birse parcalanir mi? Nedir onu parcalayan aci mi keder mi korku mu yoksa? Ben ruhumu unutursam geriye ben diye bir sey kalir mi? Sana yasadigini kanitlayan tek sey hafizandir ikizim. Hatirlarin anilarim ne kadar guclu ise o kadar yasarsin. Unutursam ben ruhumu yasamis olur muyum? Unutursam ben ruhumu tekrar ben olur muyum?
Koca bir evren girmis guldurme beni. Nedir ki evren dedigin bilinmezin otesi. Sen seni bilmezken bilinmezden mi korkucan sanki.
Birak evreni sehri dunyayi kederi. Kendini kurtatmadan ruhunu nasil kurtatacaksin ki?
Unutacakmisim seni. Sen diye bir sey var mi ki?
Bir ruha birden fazla zamir getiremezsin ikizim. Tek bir zamirde tek bir yurek biz, iki bedende tek bir ruh olan essizleriz.
Sen oluceksin ve ben bunu bilmeyecegim sanki. Ruhun olmus beden ayakta mi durar saniyorsun ki.Senin hissettigini anlayamayacagimi mi dusundun oysaki ? Sanma sanarsan inanirsin.inanirsan yanlis yolda kaybedersin bizi. Biz dedim bak cunku kaybedecegin tek sey biz. Ama ruhumuz . Onu sen degil o bilinmezin arkadindaki bile yok edemez isteseki."
"Konus konus nereye kadar ruhunu tercume etmedikten sonra. Soru sorarak sonuclardan kacamassin sen de biliyorsun. Bilinmezi asacak guc nerde bizde? Bir ruh mu evrene karsi gelecek? Etrafina bak milyarlarca ruh var goruyorsun degil mi? Onca ruhta ne ki bizi ozel kilan soyle bana. Iki ayri bedende olmamiz mi? Ayni ruhu paylasmamiz mi? Nedir ki bu sisirilmis abartilmis. Yillarca sigindigimiz seyin gerceklikleri altinda bogulmusuz bir kasik suda.Yorduk ruhumuzu, ruhumuzun goz yaslarini ile bogduk kendimizi anlasana. Ruh bedenden ayrilsa beden onsuz ne yapar soyle bana. Ama ruh ruhtan ayrilsa? Sen de bilmiyorsun degil mi, ama ogreneceksin aci olsa da."
"Sen soyledin bana guclu oldugumuzu sen soyledin kiyametin senfonisi oldugumuzu. Biliyorsun bilmekten de ote inaniyorsun sen bize. Ne ki sana bunu yaptiran. Bir avuc duygu mu? Nedir bu abartilan uzuntu, aci nedir farki nedir obur duygulardan? Mutluluk korku uzuntu hepsi ayni sey ki aslinda, hepsi birakir birer travma. Nedir farki bilir misin? Ruhuna dokunmasi. Unutmazsin acini uzuntunu. Mutlulugunu hic yasamamis sayarsin oysa. Ama dedim ya hatirladiklarindir seni yasatan. Ne kadar dokunursa bize o kadar cok yasamissindir inan."
"Yasa yasa nereye kadar soylesene.Ruh ruha karsi gelmis ne onemi var bundan sonra. Evren mi sonsuz yoksa bu aptal tartisma mi ha? Sen beni birakmamissin ne onemi var ruhun sana sirtini dondukten sonra. Suc arama ne bende ne evrende ne kendinde. Tek suclu var bizi bolemeyen bu kahinat. O bile bolememis sen nasil boluceksin deme bana. Ben kacicam. O kadar kacicam ki dunyanin en sonunda neden kactigimi bile unutucam. Ben unutucam hic yasamamis gibi. Tektar dogucam o an o yerde. Ben tekrar dogarken sen de dogmalisin benimle. Diyorum ya sana olmaz boyle."
"Ne ki bu aptal takinti anlamiyorum. Ben ki ruhumu anlayamiyorum ilk defa. Ruhum mu benden bikmis uydurmus bir tantana. Kos kos ben kovalayacagim seni. En tepede dogarken tutacagim seni. Cok istiyorsan dogmak unutmak karsi gelemem sana. Ama ben orda olucam ne senden ne de bizden uzakta. Ruhum beni terk etmis ne onemi var ben onu terk etmedikten sonra. Milyarlarca yil olmus her milyar yilda ayni tantana. Kac gene dog ne degisecek bizden baska. Nerde dogarsan dog nerde yasarsan yasa kacamayacagin ayaklarinin altinda."
"Ey aptal sevgilim kos, kos en aptal bulutlara. Kovala beni kovala yapamayacagim de mi senden uzakta. Acitsa da degisemiyorum seni baska ruhlarla. Benim bi ruhum var en guzeli cok zor olsa da. Tutma bu sefer beni tut elimden var ol benimle yeniden. Kiyamet senfonisine kadar ayrilmayalim tekrar bulusalim bir avuc gulucukte. Iki beden iki iskelet ne fark ediyor bir kisinin otesindeyken.Biliyorum ikizim bu evren bize dar gelecek."
"Gelse ne olmus biz bize yeterken. Evren olmasa ne eksilirmis sanki bizden? Soyle biricik sevgilim soyle. Kacana kadar kovaladigim iki adimlik dunyam misin sen benim? Saklandigin gulusumde buldum seni. Goz yaslarinda kaybet beni."
"Kaybolamazsin artik. Ruhum nereye gidermis benden baska? Donup dolasip gelsin bana.ben ruhuma ordan oraya. Evren yine ayaklarimizin altinda gene bizi bolemedi ne sen ne ben ne de bu koca dunya..."/
