bir gun dunyayi yonetecek birinin gelecegini herkes biliyordu. Su an dunyayi yonetenler mi? sadece bir dekor. Peki arkasindaki gercekler
Bu dunyanin gercek sahibinin hikayesi..
Kimse gercek adini bilmezdi. Dunyada belki de sadece bir soylentiydi. Kimse onu gormedi. Gorenlerse artik burada degildi. Insanlar hakkinda konusuyordu. Nasil gorundugu nasil biri oldugu. Belki de hakkinda dogru tahmin ettikleri tek bir sey vardi.
Karanlik
Dunyanin efendisi
baslarda O sadece normal bir insandi. Herkes gibi oldukca siradan gorunse de icinde siradanliktan cok uzakti. Dunyasinda kopan firtinalar belki de dusunceler bu dunyanin kaldirabileceginden cok daha fazlasiydi.
Yasi ilerledi. Ne kadar sakin bir yapida olsa da zaman gectikce siddete kavgaya ve dovuse olan merakini fark etti. Bedenine ne tur bir haz yasatacagindan haberi dahi yoktu.
Basta kapali alan dovuslerinden bir miktar kazaniyordu. Ancak istedigi hazzi alamiyordu. Her zaman daha fazlasini istedi. Belki de onu en tepeye tasiyan arzusu buydu.
Dovus stillerinde kendini gelistirdi. Vucudunu en guclu haline getirmisti bile. Ama hep daha fazlasini istedi. Onundeki her rakip merhamet dilenirken son nefesini verirken bile hic biri yeterli gelmedi.
Guc arzusu bedeninden tasiyordu ve engellemeye gucu yeten kimse yoktu.
O insan bedeninin sinirlarini biliyordu. Bir sure sonra Nen denen enerjiye merak sardi. Neni cok kez duymustu ancak ilgilenmemisti.
*Nen insan vucudundaki enerjiye verilen isimdir. Nenini kontrol edebilen bir insan insan ustu yeteneklere erisebilir. Ileri seviye guc bunlardan biridir.*
Kisa surede nen tekniklerini ogrendi. Tum enerjisini yumrugunda toplayip yikimi getirebiliyordu artik. Tek bir hareketi ile enerji firtinalari yaratabiliyordu. Bedeni her zamankinden daha dayanikli ve cabuk iyilesiyordu. Zihni daha acikti.
Nefes teknikleri ve nende ustalasmasi onu zaten dunyanin en yuksek seviyedeki kesiminden biri yapmisti. Ama O biri olmak degil sadece ve sadece olmak istiyordu.
Artik siradan bir dovuscu degil bir liderdi O. Kendi ozel insanlari vardi. Dunyanin neresinde olursa olsun ona hizmet edecek bir ordu. Onun icin canini verecek bir ordu.
O gucluydu. Belki de en guclusuydu. Ama hayir yeterli degildi ve asla yetmeyecekti. Son nefesine kadar bir onceki gunden daha iyisi olmak istedi. Evrenle anlasmasi o zaman basladi.
O buyuleri ilgi cekici bulurdu. Bu dunyada insan ustu olan her sey onun ilgi alanindaydi. Arastirmalari neticesinde bedenin buyu ile uyumlu oldugunu anladi. Usta bir buyucu olabilirdi. Ama evrenin farkli planlari vardi.
Evrene dua etti. Onun tek tanrisi evrendi. Evren onun icin varolusu tek sebebiydi. Evrendeb gucu istedi. Bunun icin calisacagina yemin etti. Kendini evrene adadi. Bundan sonrali duzen o olmaliydi.
Evren onun haykirislarini kabul etti.
Evrenin bir elcisi bir kalbi olmaliydi. O olmak onun gorevi olmustu. Bu guc bir evrenler yaratabilecek kadar otedeydi. Bir dunyayi yikardi belki ama yenisini yaratirdi. O dunyanin kalbiydi. Artik iyilik ve kotuluk de oydu.
Yanlislari ortadan kaldirmaya soz verdi. Dogru oydu. Ona ayriki olan her sey yanlisi. Evren ona bu hakki verdi. Evren onu kabul etti. Belki de insanligin tanri dedigi seyin ta kendisiydi.
dunyanin sonunu getirecek seylerin onune gecti. Aykiri olan kotulukler onun kontrolu altindaydi. Bir gun astlarindan birisi cekinerek bir soru sordu;
"Dunyayi daha iyi bir yer yapmak mi istiyorsunuz efendim."
Efendi gulumsedi. Onun bir gulumsemesi ile dunyanin bir yerinde bir cicek acmis bir hayat kurtulmustu. Dunyanin ve doganin kalbi olmak onun nihayi goreviydi.
"Eger bir basrol olsaydim cevabim bu olurdu. Okuyacagin tum romanlarda ana karakterlerin nihayi arzusudur bu. En sonunda da basarir ve hikaye biter. Ama devaminda kotuluk dogmaya devam eder. Insan oglu oldugu surece iyilik ve kotuluk olacaktir.Kotulugun olmadigi yerde her insan kotu olmaya can atacaktir. Cunku bas rol olmak onlarin hakki. Ama iyiligi secerlerse yan karakter olmaktan baska sanslari yok. O yuzden ben varim. Ben iyiligin ve kotulugun tanimiyim. Ben varken hicbir canli basrolu alamayacagi icin iyiliklerini de kotuluklerini de benim himayemde yapacaklar. Dunya var oldukca ben ve insanin secimleri hep evrimlesmeye devam edecek"
iyilik oldugunu soyleyen o neden bu kadar karanlik. Yuzlestigi karanlik icindeki aydinligi sogurdugu icin mi yoksa? Neden sadece kotuluk kokusu geliyordu ondan? Karanlikla yuzlesmek iyilige verdigi onemi bastirmisti oysa.
Kotulugun ve arzularin sonu gelmez. Iyilik ise devam ettirmedigin surece tukenir gider. Kimin daha cok korunmaya ihtiyaci var? Acaba karanlikla bas etmenin tek yolu aydinligi arttirmak olabilir miydi..
"Gosterin onu bana. Bu kadar korkak mi bir kac aptalin arkasina saklaniyor! Korunma geregi duymasi ne kadar acinasi!"
"Korumaya calistigimizin o oldugunu dusunmen cok tatli. En basindan beri seni korumamiza ragmen"
Ne oldugunu anlayamamisti bile yasli adam. Zaman ayni akiyordu sanki ama birisi zamandan daha hizliydi. Kalp atislari icerden gekmiyordu artik. Onun avcunun arasindaki kucuk bir patirtiydi.
'Ey sen temsilci. Insafi ogren! Insan gibi olmayi unutma temsilci. Insanlari insanken koru. Biz sana bir evren yaratma gucu verdik. Biz gulumsemene attigin her adima yasami bahsettik. Sen ise neden karanligi seciyorsun?!Birak karanlik senin ayaklarinin altinda olsun. Bir gulumsemen binlerce hayati diriltirken ofkenle yok etme temsilci! Sen dunyanin kalbisin. Dunya hep en temiz olandir. Hep temiz kal! Sen iyiliksin ve kotuluksun. Sen dengesin. Sen dunyadaki her iyilikle kotulugun nedenisin. Sen kaderin ta kendisinin"
Kader.. Belki de adi buydu
Gulumseyerek uyandi o sabah. Sirtindaki yukun hafifledigini hissediyordu. Aldigi her nefes havayi temizlerken unuttugu benligini ve yasamini hatirladi. Digerlerine verdigi kadar kendi olmayi bilmeliydi. Hayatini bunca yuk altinda gecirmek istememisti oysaki. Evet artik en guclusu Kader. Ama buyuk guc buyuk sorumluluk.
Kader sorumluluklarinin bilincinde ilerledi. Insanlari kaderleri ve dengeyi saglamak amaciyla. Tesekkur ederim evren. Kadere inandigin icin oysa ben ona bir kez bile inanmadim..
