Hic bedeniniz ve ruhunuzun fikirlerinin uyusmadigini dusundunuz mu? Cinsiyetinizden bahsetmiyorum hayir, siz ve bedeninizin farkli kisiler oldugunu? Ruhun bedenle zitlastigi bir arada yasayamadigi bir parca sizce mumkun mu? iste bu unmeranin hikayesi..
Cogu inanisin aksina Tanri tum varliklara hukmetmiyordu. Sadece insanlar onun nihali eglencesiydi. Onun disindaki yasamda tanrinin ilahlastirilmasi soz konusu degildi. Bu hayatta insanlarin tanrisi bir cok cesit canli yasardi. Ancak bunlardan rn goze batanlari unmeralardi. Tanri obur hayattaki en guclu varlik konumunda olsa da bu ozelligini diger canlilara yansitamazdi. O da hukmedebilecegi kucuk oyuncaklari yani insanlari yaratti. Bunun yani sira unmeralar diger canlilarla ic ice olmayi sevmez birbirlerinden baskalari ile pek iletisim kurmazlardi. Bu doga ustu canlilardan sadece dort tane olmasina ragmen her biri tanrinin %25 ine sahip ve birlestiklerinde ondan farklari kalmazdi. Unmeralar buyuleyici yaratiklardi. Herhangi bir cinsiyete tabi degillerdi. Insan gozunun algilayamdigi renklere sahip bu unmeralar tum canli turleri tarafindan imrenilirdi. Bu asil canlilara merakli olan tanri onlardan esinlenerek kendi insanlarini yaratti.
Unmeralar kendi bolgelerdinde dolasmayi yuzmeyi seven evrensel dengeyi koruyan tanridan daha cok saygi goren mesafeli canlilardi. En azindan cogu..
unmeralarda en goze batan unmera ailesinin ucuncu ferdi digerlerine nazaran daha atilgan, konuskan, calismayi sevmeyen guler yuzlu bir canliydi. Gizlice bolgesinden ayrilir diger canlilarin ne yaptigini izlemeye giderdi. O zamanlar tanrinin insan deneyi ilgisini ceken bu unmera onu sik sik izliyordu. Tanri bunu fark etse de unmeranin ilgisi hosuns gitmisti. Unmera gunlerini envayi cesit ona sdanmis lutuf olan yeteneklerini kullanmak yerine kucuk hobilerle ugrasirdi. Kimi zaman canli becerileri, kimi zaman bitkilerin kokusu, kimi zaman yazi turleri. Unmerayi gozlemleyen tanri ilahi deneyinde onu referans almak istedi. Onun gibi siradan seylere anlam yukleyen kucuk canlilar gormek istedi. Bazi canlilar onun farkliligi ustune yorumlar yapardi. Kimisi tanrinin %24 une kimisi %26 sina kimisi de hic birine sahip olmayip ailenin hatalisi oldugunu dusunurdu. Sirf farkli oldugu icin
Yine de Unmera hayatindan mutluydu. Ne de olsa olmusuz hisler gelismis zihninden iceri giremezdi. Bunyesini zayif kilacak her psikolojik hasara bagisikliydi.
Unmera tum canlilar gibi kimsa tarafindan var edilmemis daima vardi. Tanrinin kucuk insanlarina baktiginda tutunacak, baglanacak bir yaraticilari olmasi onu imrendirmisti." Acaba tanri benin de tanrim olsa? nasil olurdu" diye dusunmeden edemez oldu. O kucuk insanlar ebedi ve efsanevi olmadan her duyguyu tatmis canlilardi. Unmere onlarin bu deneyimine imreniyordu. Hissetmek var yaratilmak nasil bir histi acaba?
Tanri deneyinden yaklasik 3.000 yil sonra unmeralari ziyaret etti. Kendinden emin bir sekilde iceri girdiginde uc kardes ona yargilayici gozlerle bakarken sadece bir tanesi merakli gorunuyordu.
Tanri onlari umursamadan teklifini etmek istedigi kisiye sordu.
"Dunyama gelmek ister miydin unmera?"
Unmera sasirmisti. Aslinda cok sasirmisti. Ne zamandir onu izlese de bunu hic dusunmemisti. Ama artik dusunuyordu.
kardesleri bunu duyar duymaz Tanriya saldirdi. Bunun imkansiz oldugunu soyleyip kovmaya calistilar. Ardindan yuksek bir ses duyuldu.
"Benim yerime karar verme hakkini size kim verdi?"
unmeralar saskinlikla arkasini dondu. Bizim unmera derin bi nefes alip bir kac adimla tanriya yanasti.
"Bana tek bir seyin garantisini ver. Hissedebilecek miyim?"
"Ne hissetmek istiyorsun?"
"Kendimi."
Tanri duraksamadan devam etti.
"Hissetmek isteyecegin veya istemeyecegin her sey icin firsatin olucak."
Unmera kardesler daha fazla dayanamadi. Etraftaki firtina sesleri artarken ofkeden sonyun rengine donmus gozlerle tanriya baktilar .
"Amacine ne! Ona zarar mi vermek istiyorsun? Ailemden uzak dur tanri. Yoksa seni de o dunyani da mahvederim!"
"Yaniliyorsun unmera. Onu ben degil burasi mahvediyor. Kendini daha iyi tanimasi gerekirse cok aci cekmesi gerekiyor birak bir kez ozgur olsun. Ayrica teklifini begendim. Insanlarimi mahvetmek ister misin? Benim dunyamin seytani ol. Belki de kardesini donmeye ikna edersin."
Bu plansiz konusmanin ardindan tum evrenin hakim oldugu seytanin temelleri atilmisti. Cogu kisinin bildigi aksine gercek hepsinden farkliydi.
Unmeralar duraksadi. kardeslerine baktilar. Dusunuyordu. Hic bir sey hissetmemesi gereken kardesleri bir sey hissedemedigi icin nasil aci duyabilirdi? Tum evreni algilayabilen zihinleri buna asla anlam veremedi.
Unmere tanrinin yanina tekrardan geldi. Ciddi bir ifadeyle ona bakti.
"Soyle bana neler yasayacagim?"
Tanri onun aci cekmekten korkmadigini anlamisti. Ama asla anlamayacagi seyi ona nasil anlatacagini bilmiyordu.
"Neye benzedigini bilmedigin seyler hissediceksin. Belki de su an hissetmekte oldugun seylerden cok daha kotusunu bilemeyiz. Evrensel yeteneklerini acinasi insan bedeni kaldiramayacagi icin ruhun basitlesicek. Hatta cogu insanin basit yeteneklerinden bile mahrum olabilirsin. Kendini yetersiz hissediceksin. Zamanla bedeninin ruhunla uyum saglamadigini anlayacaksin. Icindeki ses seni eski benligine dondurmek icin cirpinacak. Cabaladigini gordukce seni oldurmeye calisicak. Gozune kocaman gelen dunyada yapayalniz olucaksin belki de. Bu kadar hissi kaldirabilecek misin? Ruhunu bu duruma sokmaya hazir misin?"
Unmera derin bir nefes daha aldi. Tanridan uzaklasip kosedeki su birikintisine dogru gitti. Bir avuc suyu alip geri dondu. Su ellerinden yavasca yere damlayip ayaklarini islatirken soyle dedi ;
"Ben bu hissi en bastan hissetmek istiyorum. Suyun bedenimdeki rahatligini elimden akan suyun caresizligini yeniden, en saf halimle var olmayi. Tekrar dogmayi. Onca yil yasamama ragmen ogrenemedigim seyleri ogrenmek. Farkli hissetmek istiyorum. Bana bunu verebilirsen gidecegimin sozunu veriyorum sana."
Unmera kardesler kendilerini hic bu kadar caresiz hissetmemislerdi. Birinci kardes one cikti.
'Onu geri getirmek icin elimden ne geliyorsa yapacagim. Dunyanda bir unmeraya daha yer var mi?"
Tanri gulumsedi. Istediginden fazlasini elde etmisti. Artik kucuk oyuncaklarinin aklini celicek bir oyuncagi daha vardi. Kucuk unmeraya dondu. Ona ne zaman baksa ustunluk hissinin ucup gittigini hissediyordu. Icindeki bu saygi hissi, kendinden baskasinin ustunlugunu kabul etme hissi. Onu mahvediyordu sanki. Hic beklemedigi cevaplar vererek unmera tanriyi etkilemeyi basarmisti. Tanri unmeranin kendisinden %25 e sahip olduguna inanmiyordu. Tam tersi unmeradan o kadar almis olabilrcegini dusunuyordu sanki ..
Kararlar verildi. Unmera evreni ve kardesleri ile vedalasti. buyuk kardesine sarildi. Her zaman yaninda olacagini bildigi icin rahatlamisti.
Son kez tanriya dondu. "Sana tapmami falan bekleme. O acinasi bedende bile bunu yapmam. Bana mukemmel bir hayat veya gorunus verme. Her sey o kadar ortalama olsun ki iyice sinirlerim bozulsun. Ve dogdugum andan itibaren hicbir seye karisma."
"hayhay"
...
