ASİ /GERÇEK AİLEM (1.Kitap)

(Asi) 12.BÖLÜM

Yazardan

Asya hanım olduğu yerden kımıldayamamıştı neler duyduklarına hala inanmak istemiyordu

Sanmıştı ki Asi yi önemserse ilgi gösterirse Çiçeği üzer kırar sanmışrı bı zamana kadar sadece Çiçeğin ne hisetigiyle ilgileniyordu

Ama şimdi duydukları dıştan duygusuz hiç bir şey umrunda değil gibi gözüken kızının bu kadar yara aldığını bilmiyordu

Asya hanım duyduklarını kaldıramayacak olacak ki dizlerinin üstüne düştü

"Allahım ben naptım çiçeği koruyun derken Asi nın yarasını görmedim ben nasıl anneyim birisini yaşatırken diğerini öldürmüşüm"

Sesi duyan diğer aile üyeleri masadan hızla kalkıp bahçe çıkışına doğru koştular

Asya hanımın yanına ilk varan Ayaz oldu
hemen annesinin önüne diz çöktü

"Anne noldu birşeymi oldu o mu birşey yaptı"

"Biz göremedik onun yaralarını başaramadım anne olmayı birini yastayım derken diğeri ölmüş gözümün önünde"

" Tamam anne sakin ol önce içeri geçeli olurmu sana bir şey olucak yoksa"

Asya hanımı yerden kaldırıp salona geçtiler Asya hanım koltukda baygın şekilde yatıyordu

Kerem Asya hanım önündeki sehpaya oturup

" Annem noldu sana birşeymi duydun hadi anlat "

" Asi asi çok yara almış be oğlum görmemisiz biz onu duymamışız çok acı çekmiş canı çok yanmış"

Kerem duyduklarıyla donup kalmıştı

"Anne niye öyle diyorsun anlatsana "

" Kerem Asi tece*v"e uğramış daha küçüçükmüş hep bizi beklemiş oğlum"

Hancı ailesi duyduklarıyla şok olmuşlardı

Asi

Anlamışmıydı yaralarımı anlamışmıydı beni Asya hanım yaralarımı görmüşmüydü

Görev yerime nasıl geldimi anlanadım etrafımda ki sesleride anlamıyordum arkamdan seslenen sesi bile odamın kapısını açtığımda duymuştu

Seslenen Asaf binbaşıydı mavi gözleri sorgular şekil de bakıyordu bana

" Kusura bakma konutanım duymadım sizi içeriye geçin lütfen "

Asaf binbaşı anlamayarak baktı kadına kapıda içeriye girdi

masanın önündeki tekli koltuğa oturdu Asi de karşısındaki koltuğa oturdu

" İyimisin Asi "

Asi nın gözleri dolmuştu kafasını kaldıramıyordu boğazına yumru oturmuştu

"Bilmiyorum ben uzun süredir iyi olup olmadığımı bilmiyorum "

Asi kafasını kaldırdığında ağladıgını fareti Asaf

"Bişeyimi oldu birşeymi yaptılar şana "

"Beni kimse sevmedi kimse anlamadı beni "

Kalbine yaptığı yumrukla vurmaya başladı

"Burası acıyor geçmiyor burdaki acı sevgisizlik kimsesizlik burayı acıtıyor anlıyormusun Asaf "

Asaf oturduğu yerden kalkıp hızla kızın önündeki sehpaya oturdu kalbine vuran elleri tutu

"Sakin ol ben seni anlıyorum tamamı kimsesiz değilsin sen "