Arkasına yaslandığım lavobo kapısı iki kere tıklatıldı
"Asi güzelim iyimisin "
Akan göz yaşlarımı sildim ağlamaktan kalınlaşmış sesimle
"İyiyim kerem Ali nerde "
Olduğum yerden kalkıp lavobaya yaklaşıp aynada kendime bektım ağlamaktan gözlerim şişmişti
"Oturma salonunda televizyon izliyor "
"Teşekkür ederim kerem ben birazdan yanınıza geliyorum "
"Tamam güzelim"
Keremin uzaklaşan ayak seslerinden sonra musluğu açtım akan buz gibi suyu defalarca yüzüme çarptı her gözlerimi kapatığımda Akada ve İlayda gözümün önüne geliyordu . Musluğu kapatıp doğrulduğumda eskisin den de iyiydim havluyla yüzümü kurulayıp lavabodan çıktım
Oturma salonundan gelen televizyon sesine doğru yürüdüm Ali ve kerem ikiside yan yana oturmuş çizgi filim izliyorlardı geçip Ali'nin diğer yanına oturdum Ali çaktırmadan bana bakmaya çalışıyordu böyle zamanlarda soru sormak istediğini anlıyordum hafif gülüp ona döndüm
"Soru sora bilirsin annem"
"Ama sen çok üzüldün anne "
"Hayır ben üzülmedim annecim o nerden çıktı"
"Ama lavobada ağladın"
"Evet ağladı uzun zamandır görmediğim yakınlarımla buluşunca mutluluktan ağladım "
"Anne babamın evindeki çocuk kimin mavi gözlü abla niye babamla yaşıyor babam bizimle niye gelmedi bizi istemiyorum "
"Babanın evindeki çocuk babanın kızı yani senin kız kardeşin sarı saçlı kadında babanın eşi baban bizimle gelemezdi çünkü babanın bir ailesi var istediği zaman onları bırakıpta bize gelemez birtanem "
"Ama sen bana demiştin burdan kurtulursan hep babanla yaşayacağız o bizi gideceğimiz yerde bekliyor demiştin"
Demiştim demiştim ama babanın bizden bukadar çabuk vaz geçeceğini tahmin edemedim ki
"Hani birşeyi çok isteyince beklemek zorunda kalırız istediğimiz şey uzun zaman geçsede olmaz bizde vazgeçeriz işte baban da bizi uzun zaman beklemiş ama biz gelmeyince kendine yeniden bir aile kurmuş "
"Yani babam bizi sevmiyormu anne artık o çocuğumu seviyor . Bende babamı sevmiyorum o zaman "
"Hayır Ali baban seni çok seviyor her baba ve anne çocuğunu çok sever "
Bakışlarımı kereme çevirdiğimde utançla kafasını yere eğdi
"Anne senin annen babande seni seviyorum"
"Evet çok severler beni hata kerem dayın anlatsın sana"
Evet çok severler evinin düzeni bozulmasın huzur kaçmasın diğe kovmuşlukları dahi vardır evden
Kerem boğuk bir sesle
"Evet dayıcı biz anneni çok sevdik "
"Ali annecim şimdi sen dayınla kal olurmu benim işim var ama hemen geleceğim "
"Anne beni bırakma nolur nolur bırakma "
Gözleri dolan bebeğimin yanaklarından kocaman öptüm
"Tamam hemen dolmasın o gözler "
Kereme hitaben
"Bizi karargaha bırakırmasın"
"Olur siz hazırlanın "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ASİ /GERÇEK AİLEM (1.Kitap)
AçãoBen Asi kaya yüzbaşıyım 28 yaşındayım 18 yaşıma kadar yetimanede kaldım benim hikayemde mutluluk yok açı var kırgınlık var istenilmeyen var Benim hikayem gittiğim görevi tamamlayıp görev yerime geri dönmekle başladı tek kişilik yaşadığım hayatım...
