Hayat bana hep acımasız davrandı ama şimdi çektiğim acıların mükafatı olarak bana mucize yoladı
O gün Akada binbaşıyla birlikte olduğum için hiç bişman değilim yine olsa yine yapardım o gece bana mucizemi getirdi kendimden bile değerli bir mucize onu hep seveceğim hiçkimseyi sevmediğim kadar çok seveceğim
Burdan ayrılmak istiyordum attık yeni hayatıma başlamak istiyordum onunla sevilmeyi sevmeyi anneliği aile olmayı onla öğrenecektim ben onunla herşeyi öğrenecek öğreteceğim
Odamdaki eşyaları toplamak için odama doğru yürüyordum uzun zamandır görmediğim abim Keremle karşılaştım onu görmemiş gibi yapıp yoluma devam edecektim ama ismimi seslenmesiyle olduğum yerde durdum
"Asi beklermisin"
Yanıma kadar gelmişti
"Efendim binbaşım bir sorun mu vardı"
"Sorun yok sadece bugün bize gelirmisin annem seni görmek istiyor hemen hayır deme bir düşün lütfen "
"Neden beni görmek istiyor sonuçta siz beni o ailenizde istememiştiniz şimdi de beni görmek istiyor "
"Biz hatta yaptık Asi hemde büyük bir hatta biz aslında aile olmadığımızı gösterdin okadar önyargılı ve katı duvarlarımız varmış ki karşımızdaki insanın acısını çaresizliğini göremedik çok geç olacak ama bunu demem için ama özür dilerim abim ben seni bu kötülüklerden koruyamadım acını anlayamadım affet beni "
Ben tam gideceken herşeyi arkamda bırakmışken niye şimdi
"Özür ya da affa gerek yok bazen vazgeçmek gerek Kerem hayatına kaldığı yerden devam etmek için devam etmelisin ben de hayatımı yaşmak için öz ailemden vazgeçtim belki de pes etim belki de yoruldum hayat çok yormuştur beni belki artık çabalamak istememişimdir demek istediğim Kerem siz benden ben de sizden vazgeçtim "
Arkamı döndüp odama doğru yürüdüm geç kalınmış bir özür en yanlış zamanda söylenmiş sözler hayatım gibi bütün güzlikler hep geç gelmişti buruk mutluluklar ama artık bir değeri olmayan cümleler gibi
Eşyalarımı toplayıp daha fazla kimseyle muhatap olmadan nizamiyeyı terk ettim eve geldiğimde hiç vakit kaybetmeden bavulumu topladım Simgeye olaylardan biraz bahsedip eve erken gelmesini söyledim
Duşumu alıp karnımı doyurdum biraz dinlendim o arada Simge eve gelmişti
"Tayinin çıkmış "
"Evet Hakari ye çıktı "
"Güzel sen önden gidip yerleşirsin bende tayinini oraya çıkartmayı başarırsam gelirim "
"Simge sen gelmiyorsun ben gidiyorum sen hayatına olduğun yerden devam ediyorsun "
"Neden gelmemi istemiyorsun biliyorsun senden başka kimsem yok beni neden yanlız bırakıyorsun "
"Seni yanlız bırakmıyorum Simge ömür boyu peşimden gelmesin seni de bir haytın düzenin var . kendine aile kur simge çok sev sevil çoçukların olsun korkularını yen mutlu bir gelecek inşa et kendine ben öyle yapacağım çok seveceğim çok sevileceğim bugüne kadar yaşadığım acılara inat çok mutlu olacağım arkadaşım sen de mutlu ol "
Oturduğum yerden ayaklandım Simge gözlerini silip o da oturduğu yerden kalktı çıkışa doğru ilerledik son kez Simgeye sarıldım kulağına
"Hayata inat yaşayacağız"
Fısıldadım
"Hayata inat yaşayacağız çünkü bizim bizden başka kimsemiz yok demiştin yırtan kaçtığımız gün ama beni hiç bırak mamıştın "
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ASİ /GERÇEK AİLEM (1.Kitap)
ActionBen Asi kaya yüzbaşıyım 28 yaşındayım 18 yaşıma kadar yetimanede kaldım benim hikayemde mutluluk yok açı var kırgınlık var istenilmeyen var Benim hikayem gittiğim görevi tamamlayıp görev yerime geri dönmekle başladı tek kişilik yaşadığım hayatım...
