ASİ /GERÇEK AİLEM (1.Kitap)

(Asi)35.Bölüm

Asimin yanından ayrılır ayrılmaz karargaha Mehmet albayın yanına gelmiştim. Artık dayanamıyordum sevdiğim kadına ne kadar yaklaşmak istesem de beni kendisinden uzaklaştırıyor du . Yıllarca ona kavuşmak için beklemiştim. Bir gün şehitlik mertebesine ulaşıp onların yanına gitmekti . Ama şimdi onlar sağ salim buradalar. Ama onları kaybetmiştim .

"Mehmet Albayla görüşnek istiyorum müsait mi ?"

"Müsait komutanım"

Kapıyı hızla çalıp gir demesini beklemeden içeriye girdim.

"Albayım"

"Binbaşım bir şey mi oldu ?"

"Birşey oldu . Ben artık Asi den ve çocuğumdan uzak duramıyorum . Tamam peşimde beni öldürmek için bekleyen bir törerist yığını var . Eğer Asi ve çocuğumu öğrenirse ilk onlara saldıracaklar . Bunu da biliyorum.'Sesim titremeye başlamıştı .' Mehmet amca benim çocuğum benden korkuyor . Gözlerinin içine baktığımda bana küs ,kırgın bakıyor . Bana baba bile demiyor . 'dolan gözlerimi Mehmet amcadan kaçırıp önüme baktım .' Benim karım ,çocuğum 4 sene o orospu çocuğunun elinde esir kalmış . Orda ne yaşadılar? .zara verdi mi onlara? , Ali oğlum nasıl büyüdü ?. Canları çok mu yandı ?. Bu soruların cevabını bilmiyorum . Asi onu unuttuğumu,yeni bir yuva kurduğumu sanıyor . Halbu ki sizin emriniz yüzünden evlendiğimi . Ahmete olan can borcumdan dolayı onun çocuğunu korumak için evlenmek zorunda kaldığımı anlatmama rağmen beni affetmiyor . Ne yapacağımı bilmiyorum . Onlar gözümün önünde ama onlara ulaşamıyorum . Yakında İlaydadan boşanacağım. Ahmet yolda . O gelinceye kadar boşanmış oluruz . Sonra ailesini alır gider. Herşey yoluna girecek ama Asi beni asla affetmeyecek Mehmet amca . O gün ilk defa Asi benden bir şey istedi . Ali'yi pedogoga götürmemi istedi . Ama ben kendi çocuğumu götüremedim sırf bir orospu çocuğunun yüzünden canımdan canımın derdine derman olamadım . "

Artık herşey çok ağır gelmeye başlamıştı . Kendi canım bana kırgın bakarken . Benim karım ,sevdiğim kadın bana kırgın Ken ben daha fazla duramazdım böyle . Gerekirse o orospu çocuğun öldürürdüm emir umrumda bile değildi . Ama artık ailem den uzak kalamazdım .

"Mehmet Albayım istediğiniz cezaya kabulüm . Bana istediğinizi yapa bilirsiniz . Ben artık ailem den uzak duramam . Ben kendi ailemi korurum . Gerekirse geceleri kapısını önünde nöbet tutarım . Gölgeleri olurum . Ama onlardan uzak duramam daha fazla. Zaten 4 yıl uzakta büyümüş beni çocuğum artık bensiz olmasını istemiyorum ."

Mehmet Albay sıkıntıyla nefes verdi . Ne dese haklıydı karşısında ki asker . O da babaydı bunca sene çocuğundan hebersiz ayrı kalmış. Şimdi ona nasıl karından ,çocuğundan uzak dur diyebilirdi .

"Evlat biliyorsun ki peşindeki terör örgütü sıradan bir terörist değil. Çok kuvvetli bağlantıları var . Kaç defa yerini tespit edip baskına gittin . Her seferinde elin boş geldi . Demek ki içimizde bir hayin var . Eğer şimdi karını ,çocuğunu öğrenirse dururmu sanıyorsun jiyanı . Ama sana da daha fazla ailenden uzak dur diyemiyorum . Biz şunlık İlaydayı ve Meleği koruyoruz . Asi ve oğlun içinde asker görevlendireceğim . Sende dikatli ol ilk duyduğu an hamlesini yapmak için en zayıf anını bekliyor olacak Jiyan . Gerekmedikçe lojmandan ve askeriyeden ayrılmasınlar . Yoksa daha kötüye gide bilir durumlar oğlum ."

"Ölsem onların saçının teline zarar görmesine müsaade etmem . Jiyana gelecek olursa . Hamle yapmasını bekliyorum komutanım . Mardin'e dün indiği istihbaratı geldi . Bir pilanı olmalı . Ondan önce davranıp etkisiz hale getirmem lazım . Timimle hazırda bekliyoruz . İninden çıktığı an tepesine çökeceğim komutanım ."

"İnşallah oğlum . Çok dikatli olun bu iş diğerlerine benzemez en ufak hatanda geri dönüşü olmayan yollara girersin binbaşım ."

"Emredersiniz komutanım."