Episode 8

257 19 52
                                    

"Ben

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


"Ben... kaçınılmazım."

Korkuyla nefes nefese uyandım. Etrafıma baktım ve yine Titan'da olduğumu fark ettim ama bu sefer bir önceki Peter ile başbaşa kaldığım yerden tek bir farkı vardı.

Renkler eski haline dönmüştü.

Hafifçe gülümsedim ama aklıma Peter'ın gelmesiyle gülümsemem soldu, telaşla etrafa bakındım. Yanımda yoktu. Hiç kimse yoktu.

Ayağa kalkıp üzerimi silkelediğimde Quill, Drax ve Mantis'in bana doğru geldiklerini fark ettim. Yüzlerinde rahatlamış bir ifade vardı.

"Alyssa!" diye seslendi Drax. O kadar sıkı sarıldı ki kemiklerim kırılacak sandım. Sonra Mantis'e sarıldım. Quill, onunla olan kavgamızdan dolayı biraz soğuk duruyordu. Ben ona doğru bakarken Strange bana baktı. "Çocuk nerede?"

"Bilmiyorum, deminden beri onu arıyorum umarım o da yaşıyordur." dedim stres ile dudağımı ısırırken yere bakıyordum. Gözümün dolmaması için kendimi zorluyordum. Birden Mantis beni omuzlarımdan çevirdi. Peter bize doğru geliyordu. O anki rahatlamayla nefesimi dışarı verdim. Omzumdan büyük bir yük kalmıştı. Ben de ona doğru adımlamaya başlarken hafifçe gülümsedim. Kollarımı onun boynuna sararken o da kollarını belime doladı.

Sımsıkı sarıldık birbirimize. Onun sıcacık kolları içimi ısıtıvermişti. Başım onun göğsündeyken fısıldadı. "İyi misin?"

"Evet, sen?"

"Ben de."

"Hala hayatta olup buraya geldiğimize inanamıyorum. Tabii bir önceki yerde hayatta mıydık bilmiyorum gerçi." diye güldüm.

Peter benden ayrılırken küçük bir gülme sesi çıkarıp önce yere sonra bana baktı. Kolları hala benim kolumdaydı. Ben onun kahve gözlerine bakarken o bana yaklaşıp alnıma küçük bir öpücük kondurdu. Bunu hiç beklemiyordum. Anında bakışlarımı kaçırdım. Sakin ol Alyssa tut kendini. Bir şey yok, bir şey yok.

Quill sesli bir şekilde boğazını temizledi. "Gerçekten mi? Tam hayata yeniden dönmüşken."

Utangaçlığım Quill'in kıskançlığına gözümü devirme isteğimi bastırırken lafı değiştirmeye çalıştım. "Ne oldu?"

"Toz olduk." dedi Mantis.

Strange ekledi. "5 yıl kadar."

Şaşkınlıkla Strange'e baktım. "5 yıl mı?! O kadar olmadı bile."

Drax gözlerini kıstı. "Dur tahmin edeyim, 5 saat siyah beyaz bir Titan'daydın."

Şaşkınlıkla başımı salladım. "E-evet orada yaklaşık 5 saat falan kaldık."

Quill kaşlarını çattı. "Kimle?" derken gözlerini benden çekip Peter'a baktı. Öne bir adım atıp ellerini beline koydu.

Peter hiç çekinmeden cevapladı. "Benle." dedi. Sesindeki cesaret kalbimin daha hızlı atmasına sebep olmuştu.

Querencia | Peter ParkerHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin