Helloooo.Uzun bir süre sonra yeni bir bölümle aranızdayım.Umarım beğenirsiniz yeni bölümümüzü. İyi okumalar dilerim hepinize canlarım.
İstagram hesabım:
yazar_sultannur......................
Hayatta her şey istediğimiz gibi gitmez. Benimde gitmiyor. Ne kadar çabalasam bile bir şey çıkıyor ve hayatım değişiyor.Kararlarına saygı duyan insanlar olması lağzım bir kişinin hayatında. Benim kararlarıma saygı duymayan insanlar girdi tekrar hayatıma. En kısa zamanda çıkartmam lağzım o insanları hayatımdan.Açılan kapıya baktım. Karşımda Sinan'ı gördüm.
"Ömür benimle gel" dedi ve kolumu çekti.
"Bırak kolumu" dedim dinlemedi. Daha çok çekti. Bende yerimden kalktım.
"Yürü gideceğiz"
"Nereye gideceğiz?"dedim.
Arabadan uzaklaşıyorduk.Kolumu çekip kurtardım ondan. Zaten canım acıyordu birde o çekiştirip duruyordu."Ben seninle hiçbir yere gelmiyorum" dedim.
"Geleceksin" Dedi kolumdan çekerken. Kolumu yine ondan kurtardım.
"Gelmiycem" dedim.
Sonra ekledim.
"Ben seni sevmiyorum.Ben seni istemiyorum. Ben senden nefret ediyorum. Bırak artık beni. Git başkasıyla evlen. Sen
bukadar çok mu istiyorsun benim hayatımı mahvetmeyi?" dedim bağırarak.Gözleri doldu. Üzerime yürüdü."Sen beni seviyorsun.
Sen beni istiyorsun. Sen benden nefret etmiyorsun.Sen benimle evlenmezsen hayatın maaf olacak zaten"diye bağırdı ve beni itirdi yine ve ben yine yere düştüm.
Bacağıma cam battı. Acıyla inledim."Sen beni sevseydin bana bunları yapmazdın. Beni sevseydin bana zarar verme-"lafımı böldü.
Yerinde durmıyordu. Bir geri bir ileri gidiyordu." Konuşma. Konuşma artık. Sus lütfen Ömür.Beni kimse senin gibi sevmedi Ömür. İlk defa sen benim sana yaptığım herşeye rağmen beni sevdin.Şimdi seni sevmiyorum deme be Ömür"İçim acıdı.
"Tamam demiycem Sinan ama beni biraz rahat bırak lütfen" dedim.
"Tamam"dedi.Arkasına dönüp gitti. Yerde öylece kaldım.Bacağıma saplanan küçük cam parçasını çıkarttım.
"Ömür iyimisin?" dedi yanıma oturan Can. Kafamı salladım.
"Ne işin var burada? Niye indin arabadan? Ve en önemlisi bacağın çok acıdı mı?"
"Gidelim mi artık buradan?" dedim.
"Peki gidelim" dedi ve beni kucağına aldı. Arabaya bindik. Ne kadar ısrar etsemde hastaneye gittik. Dikişlerime baktılar,yanık elime baktılar, bacağıma pansuman yaptılar.
Sonrada arabaya bindik."Bak hiçbir şeyim yokmuş boşuna gelmişiz" dedim.
"Benim içim rahatladı en azından" dedi.
"Ben doktorum ya hani bende kendime pansuman falan yapabilirdim. Dikişlerim patladıysa dikebilirdim falan. Gerek yoktu yani"dedim.
"Tamam" dedi.
Bir süre boyunca hiç konuşmadı. Sonra konuşmaya başladı.
"Neden indin o arabadan?"
"Birini gördüm indim. Sonrada düştüm" dedim. İnandımı inanmadımı hiç bir fikrim yoktu açıkçası. Ama bir şey demedi.
Araba durdu. Otelin önündeydik.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kırık Hayaller
AdventureBir kız düşünün. Öz olmadığı halde öz abisi gibi olan 2 polis adam. Hem oyuncu hemde doktor olan bir kız. Her doktor gibi hep hayat kurtaran o doktor bir gün birini hayattan aldı. Hemde isteyerek. Sizce herkesin hayatını kurtaran o doktor neden o a...