SİYAH KUNDUZ

-5-

Bölümü yazarken dinlediğim şarkılar: No.1 &Melek Mosso - Yarım Kalan Sigara
Güneş & Lvbel c5 - NKBİ x Yapamam (remix)
MaNga - Cevapsız sorular

Bu hikâyede olaylar tamamen hayal ürünüdür. Hiçbir yaşanmış durumdan esinlenilmemiş, vurgulama yapılmamıştır.

🌼🌼🌼

Operasyondan 14 saat önce...

Gözlerimi zorlukla açtığımda başımın ağrısıyla yüzümü buruşturdum. Bir de vücudumdaki izler de çabası.

Oda ay ışığıyla doluşmuştu ve ayrıca sıcak şöminenin içindeki odunların çatırdaması odaya ayrı bir ambiyans katıyordu.

Hafifçe hareket etmeye çalışsam da yaralarım buna engel oluyordu. Sinir bozucuydu.

Büyük ihtimâlle birazdan sabah olacaktı. Hava aydınlanmaya başlıyordu ve hâlâ uykum ağır basıyordu. Gözlerim bana meydan okuyordu.

Daha fazla dayanamayıp kendimi uykunun tatlı akışına bıraktım.

🌼🌼🌼

Operasyondan 12 saat önce...

Ne kadar uyuduğunu bilmesem de kısa bir uyku bana yetmişti. Gözlerimi açtığımda hava aydınlanmış, güneş, ışığını saçmıştı bile. Güneş ışığını çok özlemiştim. Ve tabii ki sevdiklerimi de.

Kafamı pencereden ayırıp önüme döndüm.

Ve gördüğüm kişiyle şok geçirdim. Vücudum kaskatı kesilmişti. Nefes alışverişlerim yavaşlamıştı. Kalbimin ritminin sesini kolaylıkla duyabiliyordum ki umarım o duymamıştır diye düşündüm.

Bir şey demek istesem de ağzımı bıçak açmıyordu. Sadece bakıyordum.

Siyah gözlerine...

Bana gözlerini kısarak bakıyordu ki galiba bir şeyleri çözmek istiyordu. Bu sefer, üstünde her zamanki giydiği kıyafetler yerine krem rengi kumaş bir pantolon ve siyah bir gömlek duruyordu. Ona... Çok yakışıyordu. Saçlarıysa en son gördüğümle alakası yoktu. Kulaklarına kadar geliyordu. Alnını kapatan birkaç tutam ayrı bir hava veriyordu.

"Nasıl hissediyorsun?" Koca 1 sene boyunca ortalıktan kaybolmuştum. Üstüne üstelik hiçbir şekilde onunla bağlantı kurmamıştım. Kim bilir, belki mezarıma bile gelmiştir ama ben hep şehit olmuş bir komando olarak kalmıştım onun aklında. Ve bunların hepsini yapmama rağmen karşıma geçmiş, bana kızması veya utanç dilemesi gerekirken benim nasıl olduğumu soruyordu.

"Yorgunluğum biraz geçti ama hâlâ dinlenmeye ihtiyaç duyuyorum." Oldukça uzak ve mesafeli sesim ona nazarandı. O ise bana eskisi gibi davranıyordu. Sıcak ve samimi.

Birkaç dakika geçmişti. Konuşmaması beni daha da geriyordu. Yerimde rahatsızca hareketlenirken, "İyisin, değil mi? Bir sıkıntının olmamasını istiyorum." diye konuştu.