Hilalinden Doğan Yıldız

17)Mavi,sonsuz,büyülü...

AHSENDEN:
"Keşke öyle bir şey söylemeseydim.O haklı.Haddimi çok fazla aştım.Ama bence o da çok fazla tepki verdi.Sonuçta öylesine anlık bir sinirle söylemiştim."

Alev: "Sana öyle geliyorr.Senin söylediklerin karşısında az bile demiş."dedi bana.Gözünü kitap-defterden ayırmıyor ki,yüzündeki ifadeyi göreyim.

Dediyi şeyi daha yeni farkedip öfke patlaması yaşayacaktım az kalsın.
"Sen benim mi tarafımdasın,onun mu,Alev ha-nım?!"dedim sinirle.
Alev: "Yani,şimdi,şöyle,Ahsenciğim.Sen rütbe olarak kendinden büyük birine bağırdın ya ben..onun için şey ettim.."

Ahsen: "Sen mümkünse hiç bir şey etme,Alev!"
Alev: "Sana bir şey diyeceğim ama aşırı tepki gösterme,lütfen.."diyip önündeki defterleri kenara itti ve bağdaş kurup bana döndü.Kitap-defterini bir kenara bıraktığına göre gerçekten önemli bir şey olmalı.

Ama yine de Alev bu.Sonuçta ne diyeceği belli deyil. "anlat hadi,olaya göre değişir."dedim.
Alev de bıkkınlıkla göz devirip anlatmaya başladı:

"Biz Yankıyla...yanii..Biz Yankıyla bir karar aldık..Bizzz.."

"Ne kararı kızım?!"diye bağırdım anlık gelen şaşkınlıkla.Sonra Alevin yüzünü asmasıyla biraz daha yumuşak bir tonda "Siz zaten son zamanlar çok yakınsınız.Ne oluyor?"dedim.

Alev de biraz rahatlamış olacak ki,anlatmaya devam etti.
"Biz bir hayat yoluna çıkmaya karar verdik."

Haa.İşte ikinci şok.Biliyordum ben.Alev bu.Taramalı tüfek gibi mübarekk.Neyse sakin olmalıyımmm.

Konuşmaya başlayınca kelimeler yine iradesizce dökülmeye başladı: "Sen,Yankıyla..Siz,ikiniz..."

Alev bana doğru biraz daha gelip ellerini ellerimin üzerine koydu.
"Şaşırdığının farkındayım.Ama ben ilk kez böyle bir duygu yaşıyorum.Ayaklarımı yerden kesiyor sanki.Çok güzel masal gibi.."konuşurken bakışları dalıp gitmişti.

Alevin gözlerine bakınca bile gerçekten aşık olduğunu görmek zor değildi.

"Ben senin adına gerçekten çok mutlu oldum.Kardeşim,her şey gönlünce olsun.Canım benimm,her kararında arkandayım biliyorsun değil mi?"diyerek sarıldım ona.

"Biliyorum,bal küpümm,bilmez miyim."diyerek üzerime atladı.Yarasa gibi yapışmıştık bir-birimize.Canım kardeşim benimm.

*********
Yankı: "Toplanınn,size çok güzel bir haberim var.Sevineceğiniz bir haber.Özellikle de Evran."

Nihat: "Ne oluyor devrem?Hayırdır yüzün bir gülüyor?"diyerek göz kırpar Yankıya.
Koray yattığı yerde doğrulup dirseyinin üzerinde yarı oturur bir şekilde "Hayırdır,Yankı beeeyy,gönül işi mi??"diye sorar uykulu bir sesle.

Yankı ağzını açıp bir şey demek isterken Atlas söze girer:
"Off,ne olacak?!Altı-üstü sevmediyi biri ölmüştür."

Yankı: "Aynen,Koray dediğin işten."
Evran zıplayarak ayağa kalkıp:
"Gördünüz mü ben demiştimm,demiştimmm.."

Yankı: "Evrancığım,bir sus da olayı anlatayım"der bıkkınlıkla.

"Biz Alevle bir yola çıktık.Ohhh."tek nefeste bunu diyip derin bir oh çeker.

Atlas: "Nee?!Olamaz hayır!Kardeşimi vermemmm"diye yakınırken Koray yataktan atlar: "Gidiyor musun gerçekten?Kuş yuvadan uçuyor mu?"

Nihat önündeki çayı karıştırarak "Bir biz kaldık,aga bee.."diye efkarlanır.
Evran: "Gruptan biri daha ayrıldı."
Yankı ayağa kalkarak: "Aaa,bir susun!Kız grupu gibi vır vır vır.Ben kararımdan eminim biz evleniyoruz."der ve derin bir iç çekip kendini sandalyeye bırakır.